Unit 88 : stumble (14.9.16)

เรื่องมีอยู่ในโรงอาหารขณะนักเรียนกำลังต่อแถวตักกับข้าวซึ่งวันนี้เมนูคือต้มจืดหมูชวนน้ำลายไหล สืบเนื่องมาจากสองสามวันก่อนฝนตกอย่างหนักทำให้โรงอาหารของโรงเรียนเจออุทกภัยน้ำท่วม ทำให้จึงมีการสร้างทางกันน้ำตรงประตูทางเข้าโรงอาหาร ซึ่งเป็นการ่อปูนขึ้นมาสูงประมาณเลยข้อเท้า ซึงสูงมากต้องมีสติทุกครั้งในการก้าวข้าม สมชายนักเรียนชั้น ป.2 เหยื่อคนแรกของทางกันน้ำ(ต่อไปขอเรียกว่าเขื่อน) เพราะความหิวหรือความรีบก็ไม่อาจทราบได้ แต่การสดุดเขื่อนครั้งนั้นทำให้ถาดเข้าต้มจืดปลิวขึ้นพร้อมกับตีลังกา 360 องศา landing ลงสู่พื้นอย่างสวยงาม เพราะกับตัวสมชายเองที่ก็ลงไปนอนกองกับพื้นเป็นเพื่อนต้มจืด ทุกเสียงในโรงอาหารที่เสียงดังเงียบกริบราวกับเวลาหยุดนิ่งชั่วครู ไม่มีเสียงหัวเราะใดๆตามมา เพราะถ้าใครหัวเราะเสียงจะโดดเด่นเข้าหูของครูที่ยืนเผ้าข้างๆจนโดนเรียกตัวมาได้ เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ควรใช้ชีวิตอยู่บนสติตลอดเวลาทุกลมหายใจและทุกย่างก้าว เพราะไม่มีใครครูว่าเหยื่อรายต่อไปของ “เขื่อน” อาจจะเป็นเราก็เป็นได้