วันที่ 48 ศึกษาดูงาน STEM ศึกษา (28 กรกฎาคม 2559)

'' Thailand STEM Festival 2016 ''

เช้าวันนี้หลังจากที่เข้าแถวเคารพธงชาตินักเรียนชั้น ป.3/1 และ 3/2 เดินทางไปดูงาน Thailand STEM Festival 2016 ที่โรงเรียนยุพราช ด้วยความที่โรงเรียนอยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนยุพราช คุณครูจึงพานักเรียนเดินทางด้วยเท้าค่ะ เดินไปตามถนนหน้าโรงเรียนไปทางทิศตะวันตก จากนั้นเลี้ยวซ้ายไปยังถนนหน้าโรงพัก ตรงไปเรื่อย ๆ และเลี้ยวซ้ายออกมาถนนเส้นวัดสะดือเมือง ตรงข้ามกับอนุสาวรีย์สามกษัตริย์ กว่าจะเดินทางมาถึงอนุสาวรีย์สามกษัตริย์ นักเรียนแต่ละคนต่างบ่นว่าเหนื่อยมาก และร้อนมาก โชคดีที่เดินทางมาในช่วงเช้า จึงทำให้ไม่ร้อนมากเท่าตอนบ่าย สิ่งที่ยากที่สุดในการคุมแถวนักเรียนคือต้องวิ่งไล่ตามนักเรียนให้รีบข้ามถนน เพราะจะทำให้การจราจรติดขัด

เมื่อเดินทางมาถึงโรงเรียนยุพราชวิทยาลัยเรียบร้อยแล้วทุกคนจะได้ติดป้ายที่หน้าอกเพื่อเข้าชมงาน ภายในงานมีการแสดงการจัดกิจกรรม STEM ศึกษาของแต่ละโรงเรียน นักเรียนที่มาเข้าร่วมงานก็มีหลากหลายทั้งเด็กนักเรียนระดับประถมศึกษา มัธยมศึกษา ซึ่งมาจากหลากหลายโรงเรียน การแสดงนิทรรศการของแต่ละโรงเรียนหรือแต่ละหน่วยงานจะมีการจัดกิจกรรมให้ผู้เข้าร่วมงานได้มีส่วนร่วมในนิทรรศการของตน นอกจากนั้นยังมีกาดมั่วให้ผู้ร่วมงานได้เดินเลือกชมและเลือกซื้อของฝาก ของใช้ อาหาร และขนมต่าง ๆ ก่อนที่จะแยกย้ายกันไปชมนิทรรศการตามจุดต่าง ๆ ได้มีการนัดหมายกำหนดการการเดินทางกลับโรงเรียนรวมถึงข้อพึงปฏิบัติต่าง ๆ ในการมาศึกษาดูงานครั้งนี้ให้นักเรียนได้รับทราบและปฏิบัติตาม จากนั้นก็แยกย้ายกันขุมนิทรรศการ

เมื่อถึงเวลานัดหมายมีนักเรียนหลายคนที่ยังมาไม่ถึงซึ่งได้ให้เพื่อนนักเรียนไปตามหาเรียบร้อยแล้ว เวลาผ่านไปเกือบ 20 นาทีก็ไม่มีท่าทีว่านักเรียนจะมาครบ จึงให้นักเรียนมารวมตัวกันอยู่กลางสนามโดยที่ฉันและเพื่อนได้แยกย้ายกันออกตามหานักเรียน 2 คนที่เหลือ ฉันเพิ่งเข้าใจว่าการตามหาคนยากยิ่งกว่าการตามหาสิ่งของอย่างอื่น เพราะในขณะที่เราเดินตามหา นักเรียนอาจจะกำลังวิ่งเล่นหรือวิ่งนำเราไปข้างหน้าก็ได้ และเราอาจจะมองไม่เห็นนักเรียนก็เป็นได้ ซึ่งฉันได้ออกตามหาฝั่งกาดมั่ว และเพื่อนตามหาบริเวณนิทรรศการ ฉันเดินตามหาตั้งนานก็ไม่พบจึงเดินกลับไปที่สนาม เมื่อไปถึงก็เห็นเพื่อนกำลังเดินมา และบอกว่านักเรียนกำลังเดินทางมา

เมื่อนักเรียนมาครบแล้วก็เดินทางกลับโรงเรียนกันค่ะ และในขณะที่เดินทางมานั้นนักเรียนจะเดินเข้าแถวตอนเรียง 1 เดินต่อ ๆ กันมา มีครูคุม 3 คนนักเรียนมีทั้งหมด 44 คน ซึ่งดูยังไงก็ไม่ทั่วอยู่แล้ว ฉันเดินคุมนักเรียนอยู่ด้านหลังสุด และเดินผ่านลุงคนหนึ่ง ฉันไม่แน่ใจว่าก่อนหน้าที่นักเรียนของฉันทำอะไรบ้าง แต่ลุงบอกกับฉันว่า "ดูแลนักเรียนดี ๆ หน่อย" ฉันได้แต่ยิ้มแล้วพูดว่า "ค่ะ ขอโทษนะคะ" แล้วก็รีบเดินไปคุมนักเรียนต่อ เพราะนักเรียนเดินห่างไปไกลแล้ว ถ้านักเรียนของเราทำผิดจริงก็ต้องขอโทดษด้วยนะคะ แล้วก็อยากบอกว่าฉันฉันพยายามทำหน้าที่อย่างดีที่สุดแล้ว แต่เพราะนักเรียนมีมากเกินไป ทำให้ดูแลไม่ทั่วถึง

ช่วงบ่ายฉันได้คัดเลือกตัวแทนนักเรียนสองคน ไปซ้อมท่องอาขยานเพื่อแสดงในงานวันภาษาไทยของโรงเรียนที่จะจัดขึ้นในวันพรุ่งนี้ วันนี้จึงมีการซักซ้อมทั้งการเดินเข้า เดินออกเวที การท่องบทอาขยาน เรื่อง แมวเอ๋ยแมวเหมียว และการพูดแนะนำตัว ซึ่งนักเรียนแต่ละคนที่เป็นตัวแทนของห้องท่องบทอาขยานได้อย่างไพเราะ น่าชื่นชมค่ะ