สะเก็ดมุมคิดจากแม่ชี

ภาคเช้าวันนี้มีภารกิจเข้าฟังกิจกรรมโรงเรียนของลูกที่เรียนอยู่และได้ฟังแม่ชีศัณสนีย์ เสถียรสุต พูดทำนองนี้ว่า ธรรมะคือการทำหน้าที่ เราขาดธรรมะไม่ได้ พ่อแม่โกรธลูก ลูกกลัวและออกห่าง ดังนั้นพ่อแม่จงเปลี่ยนมุมคิดว่า จะเป็นอย่างไรก็ยังรักเธอ เมื่อพ่อแม่ให้ชีวิตจะไม่ฆ่าชีวิต

การศึกษาต้องทำให้คนพ้นจากทุกข์ พ่อแม่ต้องยุติความรุนแรงในใจ ลูกก็เป็นอย่างที่คุณเป็น ต้องยอมรับได้ทุกอย่างเพื่อลูก อันสุข ทุกข์ เกิดอยู่แค่เพียงเราคิดกับมันเท่านั้น ขอถามคุณพ่อคุณแม่ว่า คาดหวังอะไรกับลูกในการเรียนที่นี้..? คุณครูคือคนจัดสวน ถ้าจัดลงตัวมันก็สวย พ่อแม่มีหน้าที่รดน้ำพรวนดิน ลูกมีหน้าที่ออกดอกผล

ความดีวัดกันที่สำนึก พ่อแม่จงกอดลูกเมื่อลูกมีทุกข์ บอกลูกว่า เราจะเดินไปด้วยกันนะ พ่อแม่รับใช้ลูกเสมอตอนที่ลูกมีทุกข์ การกอดคือหัวใจมากระทบกัน พ่อแม่เป็นพระอรหันต์ที่บ้าน พ่อแม่อย่าก่อสงครามกลางบ้านเสียเอง ลูกคืออนุสาวรีย์ที่มีชีวิตของพ่อแม่ ลูกเป็นดุจดังเสาเข็มที่มีคุณค่าของแผ่นดิน โลกยิ่งมืดด้วยอวิชชามากเท่าใด เรายิ่งลืมตาแห่งปัญญาไว้เท่านั้น จงรู้จักจัดการอารมณ์ตน เช่น เหม็นคือทุกข์กาย ความหิวคือทุกข์กาย ขี้โมโหคือทุกข์ใจ ถูกด่าคือทุกข์ใจ แผลที่เป็นจงเรียนรู้ที่จะไม่เป็นอีก

เราจงแยกให้ได้ก่อนที่จะรู้ว่าทุกข์อะไร คนถูกชกที่กายแต่เจ็บที่ใจทุกครั้งที่ถูกชก จงรู้ลึกเรื่องของใจ ว่าลูกทุกข์อะไร..? พ่อแม่ต้องทำยังไงจึงทำให้ลูกสบายใจได้ เรียนรู้ทำปัจจุบันให้มีความสุข คนเป็นพ่อเป็นแม่ต้องทำในสิ่งที่ถูกต้องให้ลูกดู ขอฝากไว้ส่งท้ายว่า..เรารักใครอย่าทำให้หัวใจเขาแตกสลาย.

[มนัสดา]

สวัสดีค่ะอาจารย์ยูมิ

[ยูมิ]

สวัสดียามแลง คุณมนัสดา

อยู่ดีมีสุข อยู่บ่อละ

[ณัฐรดา]

"เรารักใคร อย่าทำให้หัวใจเขาแตกสลาย"

ขอบคุณค่ะอาจารย์

[ยูมิ]

ความรักมันเป็นเรื่องละเอียดอ่อนนะครับ คุณณัฐรดา

ขอบคุณครับ