คำว่า "เพื่อน" เป็นได้ทุกอย่างสำหรับเราเสมอ ตราบใดที่เราอยากให้เค้าเป็น จะมีความสำคัญสำหรับมากหรือน้อยแล้วแต่ความรู้สึก ณ ตอนนั้น (แปลกดีนะ)
เพื่อนธรรมดา คือ เพื่อนที่คบกันแล้วรู้จักกันเฉยๆ ไม่มีความสำคัญอะไรมากมาย และไม่โอกาสที่จะได้รับการให้ความสำคัญ แต่สามารถช่วยเหลือได้ จะว่าเต็มที่ก้อได้ หรือไม่เต็มที่ก้อได้แต่ถ้าช่วยแล้วเราน่าจะช่วยเหลือได้เต็มทีพอสมควร ซึ่งเพื่อนแบบนี้มีมาก และก้อมีส่วนน้อยที่พยายามจะทำลายเราทั้งๆ ที่เราไม่ได้ทำอะไรให้กับเค้าคนนั้นเลย แต่อาจเป็นเพราะการมองของเค้าที่เค้ามองอยู่ด้านเดียว และมองแล้วคงจะพยายามเข้ามายุ่ง ทั้งที่ปากพูดว่าไม่ยุ่งหรอกเรื่องของเพื่อนน่ะ แต่ปากพูดออกมา มันก้อเป็นได้แค่เพียงลมปากที่ผ่านออกมาเท่านั้น
ส่วน
เพื่อนสนิท คือ เพื่อนที่คบกันแล้วรู้จักกัน สนิทกัน มีการให้ความสำคัญต่อกันมาก มีการเคารพในสิทธิความเป็นส่วนตัว ปรึกษากันได้ทุกเรื่องไม่ว่าเรื่องที่เป็นเรื่อง หรือไม่เป็นเรื่องก้อตาม เพื่อนประเภทนี้ถึงเคยโกรธกันเป็นปีๆ แต่ก้อยังนึกถึงมันอยู่ตลอดเวลาทั้งๆ ที่โกรธมันเพียงใด จะนึกถึงอยู่ทุกๆ วันเชียว ไม่ว่าตอนนั้นกำลังโกรธกับมันอยู่ก้อนึกถึงมัน (นิยาม เพื่อนสนิท เราจะเรียกว่า "มัน" เพราะว่ามันสนิทกันน่ะ) ซึ่งเพื่อนประเภทนี้รับรองว่ามีน้อยแน่นอน และรับรองอีกเรื่องว่ามันน่ะไม่ทำร้ายเพื่อนแน่นอนจ้า© “Friendship” A kind word is like a spring day
© มิตรภาพ ไม่ใช่เรื่องยากที่เราได้มีโอกาสพบเจอ
© แต่การที่จะรักษามิตรภาพไว้ให้ยืนยาวตลอดไป นั้นยากยิ่งกว่า
© สำหรับดิฉันแล้ว หากเริ่มมองเห็นรอยร้าว ที่ยากในการเยียวยาในอนาคต
© วิธีที่ดีที่สุด ในการที่จะรักษามิตรภาพนั้นไว้ให้ได้นาน
© คือ การเข้าไปสัมผัสให้น้อยที่สุด เพื่อจะได้ไม่เพิ่มรอยร้าวให้มากขึ้น และมองในมิติอื่นๆ ทดแทน
© อย่างไรก็ตาม ดิฉันเชื่อว่า บนถนนทุกสาย ยังมีมิตรภาพใหม่ๆ หรือเก่าๆ ให้เราได้พบเจอกันอีก จนกว่าจะถึงวันที่เราหยุดเดินค่ะ
© ขอให้เพื่อนๆ ถนอมมิตรภาพที่มีอยู่ให้ดีที่สุดค่ะ