นายหัว
นาย เจ้าชาย ณ เมืองห้วยแร่

อย่าให้คนแก่สอน อย่าถือว่าเก่ง


แหลงกับแด็กเรียนเมืองนอก หมันแหลงแก่งฉิบหาย แหลงได้แหลงเป็น ชับแหม็ดไปทุกเรื่อง กุแลๆกุโบ๋ทันที

มาบ้านกุ คนแก่ถามว่าเรียนไหนล่ะบ่าว หมันกาแหลงสายาวยืด โม้ขึ้นควันดึ่งๆ คนแก่เลยรำคาญ
เลยช่ายหมันไปลิดพร้าว

อ่ายบ่าวเมิงจบเมิงนอกเรียนเมืองหรั่งไปลิดพร้าวแก่ให้กุแลสักสองสามลูกถิ
ขวานเหน็บแค่เล้าไก่นั่น แล้วไปยิกไก่ใต้ถุนมาสองตัว แหน่ะมากัน เดี่ยวกุแกงให้ กุจีแลถิเรื่องโบ๋ๆพรรนี้มันจีมีอากายแบดหัวทำพรรพรือ

หมันนั่งงงแดก ทามไรไม่โถก

สุดท้ายก็ลงแบดหัวกุหล่าวแล้!!! มานุดเราแก่งกาแก่งม่ายช่ายทุกเรื่อง ทั้งโบ๋ทั้งแก่งฉ่ำๆกัน อย่าเที่ยวไปดูโถกไค
โลกเหราขาดคนโบ๋ม่ายด้ายเหมือนกันคับ

หมายเลขบันทึก: 607186เขียนเมื่อ 25 พฤษภาคม 2016 10:10 น. ()แก้ไขเมื่อ 25 พฤษภาคม 2016 10:10 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท