ฉันมีเพื่อนนตท.ที่สนิทกันเป็นใหญ่ในคสช.ถึง ๔ คน อีกคนหนึ่งที่ ๕ เป็นรุ่นพี่ ๑ ปี แต่พี่ชายของท่านกลับมาอยู่รุ่นเดียวกะฉัน เกเรมาก เลยสนิทกะฉันมาก วันหนึ่งเราสองคน “ถูกซ่อม”โดยรุ่นพี่เพราะทำผิดระเบียบหนัก แก้ผ้าซ่อม รุมโดยพี่สัก ๕ คน ยามเย็นที่เลิกเรียนแล้ว ซ่อมมานานสักกึ่งชั่วโมงเหนื่อยมาก ใกล้จะอ้วกแล้ว จู่ๆ ก็มีคนเข้ามาในห้อง ตะโกนเสียงดังฟังชัดว่า “เฮ้ย..ใครซ่อมพี่ชายกูวะ” ..เท่านั้นแหละวงแตก แล้วเราทั้งสองก็เป็นอิสระ แต่งเครื่องแบบกลับบ้านด้วยกัน (เราอยู่ซอยใกล้กัน บ้านท่านบ้านทหารใหญ่ บ้านเราห้องเช่ารูหนู) ..น้องเพื่อนท่านนี้เอ่ยชื่อเป็นร้องอ๋อว่าใคร วันนี้ท่านนิ่มนวลมาก ไม่ก้าวร้าวเหมือนตอนเป็นนตท. แต่เชื่อว่าลึกๆท่านยังมีเลือดบ้าอยู่มาก ..ซู่ๆนะน้อง เอ๊ย พี่.
------------------------------คนถางทาง (พค. ๕๙)
ไม่มีความเห็น