​โลกทัศน์หยุดนิ่งและพึ่งพา

โลกทัศน์หยุดนิ่งและพึ่งพา

วันที่ ๑ และ ๒ พฤษภาคม ๒๕๕๙ ผมฟังข่าววิทยุระหว่างวิ่งออกกำลัง ซึ่งแน่นอน ข่าวเรื่องแรงงานเป็นข่าวเด่น สาระในข่าวทำให้ผมเขียน บันทึกที่แล้ว

แต่ผมยังรู้สึกว่า ยังไม่ได้แสดงความเห็นที่เป็นหลักการสำคัญ คือโลกทัศน์ที่ถูกต้องของสังคม จากการฟังข่าว ผมสรุปว่า สังคมไทยมีโลกทัศน์ที่ไม่ถูกต้องในเรื่องความเป็นพลวัต (dynamism) ของโลกและสังคม และเรื่องการพึ่งพาตนเอง

ฟังจากข่าว ผมตีความว่า สาระที่ออกมาในข่าว สะท้อนโลกทัศน์หยุดนิ่ง (static) และพึ่งพา (dependent) ในเรื่องที่เกี่ยวกับระบบแรงงาน

ผมมีความเห็นว่า ไม่ว่าเรื่องใด ภาพใหญ่คือสภาพพลวัต และการพัฒนาสู่สภาพพึ่งตนเอง (independent) และพึ่งพาช่วยเหลือเกื้อกูลซึ่งกันและกัน (inter-dependent)

การมีโลกทัศน์ที่ผิดพลาด ปฏิบัติไปในทิศทางที่ผิด ในระดับชาติ ระดับภาพใหญ่ของสังคม จะนำพาประเทศชาติบ้านเมืองไปสู่ความวัฒนาถาวรได้หรือ?

โลกทัศน์พึ่งพา ทำให้คนงอมืองอเท้า รอความช่วยเหลือ ไม่มุ่งมั่นหาทางพัฒนาตนเอง

วิจารณ์ พานิช

๒ พ.ค. ๕๙