ในอดีต เรามักจะได้ยินกันว่า หมาแมวถ้าคนเลี้ยงไม่อยากจะเลี้ยง ก็จะเอาไปปล่อยวัด
แต่เดี๋ยวนี้ไม่ใช่แล้วครับ
เนื่องจากตัวกระผมทำงานในรพ. และชอบเข้าวัด จึงได้รู้แจ้งเห็นจริงเรื่องนี้เลยครับว่า ปล่อยหมาปล่อยแมวที่วัดน่ะ พระท่านบางรูปมั๊ง ไม่ให้อาหารหรอก อาหารเหลือท่านก็ทิ้งถังขยะเลย หมาแมวไม่ค่อยได้กินกันหรอก ต้องคอยคุ้ยเอาในถังขยะนั่น
ปล่อยที่รพ.ดีกว่าครับ
คนอยู่เยอะดี กลางวันคนก็มาก กลางคืนก็ไม่ต้องห่วง ก็ยังมีคนขวักไขว่
ปล่อยก็ง่าย แค่เอาหมาหรือแมวก็ได้ ใส่ท้ายรถ เข้ามาในรพ. ยามก็ไม่รู้ ปล่อยปุ๊บ แล้วก็ไป
ปล่อยให้สัตว์โลกผู้น่าสงสารวิ่งเข้าซอกหลืบเอาเอง
กว่ามันจะปรับความรู้สึกให้เข้ากับสิ่งแวดล้อมได้ ก็หลายวัน
หิวเจียนตายจึงจะกล้าออกมาจากมุมมืด
ไม่ทันได้กินอะไรเลย
เจ้าหน้าที่รพ.ก็มาแล้ว ใช้สวิงช้อนเข้าให้ ใส่ท้ายรถ ไปปล่อยต่อที่บริเวณที่ทิ้งขยะของเทศบาล
เรียกว่าเป็นวิบากกรรมของเจ้าหมาเจ้าแมวซะจริงๆเลย
คนเราจะรู้บ้างมั๊ยว่ารพ.เป็นพื้นที่สะอาด จะมีสัตว์ป้วนเปี้ยนไม่ได้เลย
สัตว์ที่น่าสงสารของคุณจะต้องทรมานแสนสาหัสจากการที่ต้องโดนสัตว์ตัวอื่นกัดเอา โดนคนทำร้าย หาอาหารไม่ได้
ที่สำคัญที่สุด ความชอกช้ำทางจิตใจที่มันได้รับจากเจ้านายที่มันรักแต่ทำร้ายมันได้อย่างลงคอ
คนไทยใจดำรึเปล่าครับ
ส่วนตัวผม รู้สึกเลยว่าคนไทยใจดำ
เวรกรรมมีจริงรึเปล่า บางคนไม่สนใจ แต่หลายคนเชื่อ
คนใจดำทำอะไรไว้กับสัตว์ซึ่งเป็นเพื่อนร่วมโลกไว้ยังไง อีกหน่อยท่านก็คงประสบเคราะห์กรรมแบบนั้นด้วย
สงสารสัตว์เถอะครับ ก่อนที่จะมีคนอื่นต้องมาสงสารคุณ
ไม่มีความเห็น