บ่นปนกลอน : ทะเลครวญ

น้ำจรดฟ้า มากมีคุณค่า คือแหล่งอาหาร

กุ้งหอยปูปลา ดุจฟ้าประทาน มากมายมหาศาล

เลี้ยงเราสืบมา

ทะเลวันนี้ นอกจากจะมี กุ้งหอยปูปลา

ยังมีอีกอย่าง ใคร..สร้าง...มันมา ขยะนานา

มาจากมือใคร

ทุกคนรู้ดี ขยะเหล่านี้ มากมีพิษภัย

มนุษย์เรานี้ ที่สร้างเอาไว้ ทุกคนเข้าใจ

ว่า....ไม่ควรทำ

เกินจะหยิบยก คือความสกปรก ทั้งบนบกและในน้ำ

ชายหาดงามตา ต้องมาชอกช้ำ ทะเลครวญคร่ำ

"....ฉันผิดอะไร...."

ปูปลากุ้งหอย สัตว์น้ำใหญ่น้อย เคยมีน้ำใส

แหวกว่ายไล่คลื่น ครึกครื้นสุขใจ ทะเลกว้างใหญ่

วิไลงามตา

มนุษย์รู้แก่ใจ รู้ว่าอะไร ควรช่วยรักษา

รู้ผิดรู้ถูก ปลูกฝังกันมา มากมีปัญญา

แต่....กลับมาทำลาย

เสียงคลื่นครืนครืน เหมือนเสียงสะอื้น ของทะเลใกล้ตาย

ฟังเสียงคลื่นครวญ ชวนใจสลาย ยังนิ่งดูดาย

อีกหรือ....พวกเรา

ขยะในมือ สมควรแล้วหรือ ทิ้งทะเลนั้นเล่า

แม่น้ำลำคลอง จงตรองดูเอา หากเกิดน้ำเน่า

ใครเล่าเดือดร้อน

สำนึกที่ดี สมควรจะมี ที่ใจเราก่อน

แล้วช่วยฝังปลูก ลูกหลานแน่นอน เกิด....นิสัยถาวร

สืบต่อกันไป

คุณมะเดื่อ

ลูกบิดติดรีโมท

๒๒/๐๒/๕๙

[ทิมดาบ]

รักเมืองไทย ง่าย ๆ เพียงมีวินัยในการทิ้งขยะนะครับ

[คุณมะเดื่อ]

หวัดดีน้องทิมดาบ คุณมะเดื่อว่า ทุกสิ่งทุกอย่าง

ของการกระทำใด ๆ อยู่ที่จิตสำนึกในตัวของเรานี่แหละจ้ะ

หากมีจิตสำนึกที่ดี ก็ไม่ต้องมีใครบอกใครสอนหรอก

ทำเองได้ทันที แต่หากไร้จิตสำนึกแล้ว ต่อให้

เทวดามาสอน ก็อย่าหมายว่าจะทำ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้ะ

[ยายธี]

ชีวิตกับสายน้ำ....สิ่งที่หาได้..กำลังจะหมดไป...น้ำเน่าปลาตาย..คนก็ตายด้วย..อิอิ