กิจกรรมการดำเนินชีวิต - OBP Interactive Lecture
ขอบพระคุณท่านคณบดีคณะกายภาพบำบัด ม.มหิดล และ อ.สุชาดา สาครเสถียร ที่ต้อนรับการเป็นอาสาสมัครร่วมพัฒนากิจกรรมบำบัดศึกษาของคณะฯ ให้พร้อมต่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ด้วยการปฏิบัติอิงกิจกรรมการดำเนินชีวิต หรือ Occupation Based Practice (OBP) และขอบคุณอ.ดร.เอกและตัวผมเองที่มุ่งมั่นฝันให้เป็นจริงในการวิจัยเชิงระบบกิจกรรมบำบัดศึกษา
Reflections on visit to Mahidol University, Oct 27- Nov 6 2015 by Dr Mandy Stanley
It is a great privilege to be able to visit another university and have the staff and students open up their program for me to engage. I offer my thoughts and reflections with generosity and from a position of an outsider from another culture looking in. It is not my position to tell you what to do in Thailand as you know your country, people and culture, but to offer my ideas for you to think and reflect on. In the end you may choose to use it all or discard it all, or somewhere inbetween, but that is up to the team at Mahidol.
The move from didactic teaching to a teaching approach that is more active is important for the development of critical thinking and problem solving, and indeed independent thinking. These are characteristics that are needed by all university graduates and occupational therapists need these skills to be able to work in a variety of settings and with a range of clients. I would encourage the staff group to explore a range of ways in which active learning can be done in the classroom.There are many many ways that active learning can be done and it will be important not to use the same few ways in every class as students will find that too repetitive. Also the learning task can change to match the learning content. I will give some examples:
- You can use case studies but you might ask the students to focus on one aspect, it doesn’t have to be using the whole framework or the whole process. You might just ask them to identify the occupational performance issues, or to write SMART goals. In this way you can get depth rather than breadth and focus more on matching goals to occupational performance, and then to intervention plans.
- The students could be given an intervention plan and be asked to work backwards. What do they think the goals were, and the occupational performance issues?
- You can give students a quick quiz, or they can write quiz questions for each other, or they can each write a quiz question and hand it up which will give the lecturer useful feedback about what they take away from the class
- Think about grading the learning activities just as you might grade an activity for a client – you can change the rate and pace, the demands, how many people it is completed with (along, in pairs, in small groups), the way learning is fed back to the teacher
- Do you use role plays? I know that students don’t like them but they are excellent learning and it helps them to prepare for fieldwork in having to embody being a therapist. They can role play teaching use of an assistive device, introducing a new activity. Role plays can be done with teacher feedback in the class, or in front of the class, or with peer feedback. Gives students a chance to practice giving and receiving feedback.
- Teachers need to also role model being creative in the design of learning activities and engaging people in doing.Vary the activities within the one class. Students can probably complete two or three smaller activities in a three hour class.
There are books and websites that would have other ideas for how to engage students in the classroom.
Keep working on developing the clinical reasoning of the students.
Keep trying to put occupation first rather than the medical condition.
Assessment drives the learning. We talked about this on Friday morning and I will share with you some of our marking rubrics, as well as some examples from elsewhere and you can see if they might be useful or if you might be able to design something that fits your teaching and learning.
ขอบคุณทีมอาจารย์น้องๆทุกท่านที่พร้อมจะพัฒนาตัวเองให้เป็น "ครูและโค้ชกิจกรรมบำบัดศึกษา" แก่นักศึกษากิจกรรมบำบัดผู้กำลังจะเติบโตเป็นนักกิจกรรมบำบัดที่ช่วยเหลือสังคมไทยให้ดีที่สุด ซึ่งผมได้แลกเปลี่่ยนเรียนรู้กับ Dr. Mandy และตกผลีกความคิดตามรูปภาพข้างล่างนี้
เราต้องให้นักศึกษากิจกรรมบำบัดปี 1-2 ใคร่ครวญกิจกรรมการดำเนินชีวิต หรือ การจดจ่อใช้เวลาทำกิจวัตรประจำวันที่ตัวเองรู้ว่ามีเป้าหมาย สัมผัสคุณค่าภายใน และคิดว่ามีความหมายกับชีวิตของตนเอง ต่อยอดในปี 2-3 ให้ประเมินและฝึกฝนตัวเองและผู้อื่นให้เกิดความสามารถในการประกอบกิจกรรมการดำเนินชีวิต "รู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไร สัมผัสรับรู้ความสึกอย่างไร และคิดกับสื่อสารฟัง-พูด-อ่าน-เขียน-ภาษากายอย่างไร" จากนั้นในปี 3-4 ก็ประยุกต์ปรับกิจกรรมการดำเนินชีวิตแก่ผู้รับบริการทุกเพศวัยที่มีความบกพร่องทางร่างกาย จิตใจ การเรียนรู้ และการพัฒนาทักษะชีวิต ด้วยการให้เหตุผลทางคลินิกตามศักยภาพ (ขีดสมรรถนะ) ของแต่ละรายบุคคลกับครอบครัว-ผู้ดูแล-ชุมชน ผ่านกระบวนการสังเกตแลกเปลี่ยนเรียนรู้ขณะผู้รับบริการกำลังทำกิจกรรม รับรู้ความรู้สึกของผู้รับบริการแล้วท้าทายให้เขา/เธอพัฒนาความสามารถสูงสุด พร้อมปรับเปลี่ยนสื่อกิจกรรมบำบัด ได้แก่ การใช้ตัวเองบำบัด การสร้างสัมพันธภาพ การปรับสิ่งแวดล้อมเพื่อสุขภาวะกาย-จิต-สังคม-จิตวิญญาณ และปี 4 จนตลอดชีวิตนักกิจกรรรมบำบัด คือ ในแต่ละวัน ทั้งนักกิจกรรมบำบัดกับผู้รับบริการกำลังพัฒนาทักษะชีวิต คิดใหม่ทำใหม่ และพร้อมจะเปลี่ยนแปลงตัวเองให้มีความรู้ความเข้าใจความหมายของการทำกิจกรรมการดำเนินชีวิตที่เกิดขึ้นตลอดเวลา ทั้งการดูแลตนเอง การศึกษา การทำงาน การนอนหลับพักผ่อน การเข้าสังคม และการเป็นพลเมืองดี
ความเห็น (13)
-สวัสดีครับพี่หมอ
-ตามมาบอกว่าขอเป็น"พลเมืองที่ดี"ครับ
-เก็บภาพ"เกษตรกรรมบำบัด"มาฝากทีมงานด้วยครับ..อิๆ
-พี่หมอสบายดีนะครับ?
พูนสุข โอ่เอี่ยม
ติดตามอ่านค่ะ
มีประโยชน์ต่อการดำรงชีวิตในยุคนี้มาก
ขอบคุณที่มอบสิ่งดีๆให้ดับสังคม
ขอให้มีความสุขทุกทิวาราตรีค่
ขอบพระคุณมากครับและยินดีที่ได้เห็นพัฒนาการแห่งสุขภาวะจากเกษตรบำบัดจากคุณเพชรน้ำหนึ่งเสมอครับผม ผมสบายดีครับและขอมอบความสบายดีแด่คุณเพชรน้ำหนึ่งและครอบครัวด้วยครับ
ขอบพระคุณมากครับและขอส่งความสุขในทุกๆวันแด่คุณพูนสุขด้วยครับ
ขอบพระคุณมากครับคุณยายธี
ขอบพระคุณมากครับพี่นงนาท
ยินดีและขอบพระคุณมากครับพี่ขจิต
ขอบพระคุณมากครับอ.ต้นและคุณวินัย
รักเลยค่ะ <3
ขอบพระคุณคุณใบตองครับผม
ขอบพระคุณมากครับอ.แอน
ขอบพระคุณมากครับพี่โอ๋