วันนี้เปิด FaceBook ขึ้นมา ตั้งใจจะถอดบทเรียนทำ
ด้วยการ Post แชร์ประสบการณ์ที่ได้เรียนรู้ในแต่ละวันเอาไว้
บังเอิญมองเห็นกระทู้ธรรมเทศนาของท่านหลวงปู่ลี กุสลธโร
ซึ่งน่าจะตรงกับประสบการณ์ทำในช่วงนี้พอดี จึงยกธรรมท่านมาอรรถาธิบายประกอบดังต่อไปนี้ หนอ
ตลอด 2 สัปดาห์ที่ผ่านมา
มีบุญวาสนาได้เดินบนเส้นทางธรรมอย่างเต็มที่และต่อเนื่องมากที่สุดอีกช่วงหนึ่ง
เริ่มตั้งแต่การมีบุญวาสนา ได้เข้าไปสอนสัคคสาสมาธิให้ผู้ต้องขังในเรือนจำ
การได้ไปสอนหลักสูตรครูสมาธิที่สาขา 95 วัดพระธาตุเชิงชุมวรวิหาร จ.สกลนคร
การได้ไปทำบุญ 100 วันให้แม่ยาย และได้ช่วยงานวัดร่วมกับชาวบ้านในการทะนุบำรุงวัดในตำนาน
การได้สอนหลักสูตรวิทันตสาสมาธิ ที่สาขา 125 ต่อเนื่องกันทั้งนิสิต และบุคคลทั่วไป
เป็นเหตุให้เกิดความรุดหน้าทางธรรม อย่างมีนัยสำคัญอีกก้าวหนึ่ง หนอ
ประกอบกันการได้เสวนาแลกเปลี่ยนประสบการณ์ธรรม
กับผู้คุมผู้ต้องขังที่ท่านเป็นมหาแล้วเข้ามาสัมผัสชีวิตในเรือนจำ
การได้เสวนาตอบปัญหาธรรมกับลูกศิษย์ที่บวชเรียนมานานด้วย
ยิ่งทำให้พัฒนาทางธรรมตลอดกว่า 2 สัปดาห์ที่ผ่านมารุดหน้าอย่างเห็นได้ชัด
จนจิตสามารถเข้าถึงความว่างในชีวิตประจำวันได้ลึกและนานกว่าที่ผ่าน ๆ มา หนอ
และแล้ว ...
อนิจจัง จิตใจ ก็แสดงธรรมให้เห็นชัด ๆ อีกคราแล้ว หนอ
..เบิ่งหัวใจเจ้าของตี้..
สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ