"เพราะเราเข้าใจกัน" โดย "กอหญ้า" ... (กลิ่นอายหนังสือเก่า ๒๘ ปี)
เมื่อคืนวาน (๑๘ ก.ย.๕๘) หยิบหนังสือเก่าเล่มหนึ่งออกมาจากตู้หนังสือ
หนังสือที่พิมพ์ตั้งแต่ปี ๒๕๓๐ จนถึงปัจจุบันหนังสือเล่มนี้มีอายุถึง ๒๘ ปีแล้ว
เป็นหนังสือหวานแหวว วัยใสของวัยรุ่นเหมือนสมัยโน้น
พูดเกี่ยวกับเพื่อน ความรัก กำลังใจ ธรรมชาติต่าง ๆ
ย้อนกลับไปยุคนั้นแล้วมีความรู้สึกโลกนี้สวยงาม ใส ๆ เบา ๆ มาก ๆ
ขอยกเนื้อหาบางบทที่ประทับใจมาขึ้นไว้ในบันทึกนี้
...............................................................................................................................................
"เพื่อน"
เป็นเพียงถ้อยคำเล็ก ๆ คำหนึ่ง
แต่มีความรู้สึกซ่อนอยู่มากมาย
...............................................................................................................................................
มิใช่เป็นเพียงบางสิ่งที่ผ่านไป
แต่เป็นความเข้าใจระหว่างเรา
อบอุ่นลึกลึกในความเหงา
อาจจะปวดร้าวบ้าง...ในบางครา
บางครั้ง.ผ่านมาแล้วเลยลับ
ดูราวกับไม่มีค่า
ไม่ได้คิดถึงกันตลอดเวลา
แต่ใช่ว่า- -จะลืมเลือน
ถึงอยู่ใกล้ ก็อาจเหินห่าง
อาจจะดูแตกต่างในความเหมือน
ฤดูกาลผ่านไปกี่ปีเดือน
ยังเป็นเพื่อน- -เพราะเราเข้าใจกัน
...............................................................................................................................................
บนหนทางแห่งชีวิต
มีหลายสิ่งสูญหายไประหว่างทาง
แต่มีบางสิ่งที่ยังฝังแน่นอยู่ในความทรงจำ
ดอกหญ้าแห้ง
สมุดเฟรนด์ชิพ
บทกลอนสั้น ๆ
ภาพถ่ายเก่า ๆ
และเพื่อนคนหนึ่ง...
...............................................................................................................................................
หากแม้มิได้พูด
นั่นมิได้หมายความว่าฉันเฉยชา
หากแม้มิได้เขียนจดหมายไปหา
นั่นมิได้หมายความว่าฉันเหินห่าง...
แท้จริงแล้ว--
เธอนั่งอยู่กลางใจฉันตลอดเวลา
...............................................................................................................................................
ไม่จำเป็นต้องมีคำพูด
หากดวงตาเธอมีความจริงใจ
ไม่จำเป็นต้องเอ่ยความใน
เพราะเราต่างได้ยินกันและกัน
...............................................................................................................................................
หากเธอต้องใช้เวลาทั้งหมดของชีวิต
เพื่อเรียนรู้, เข้าใจคนอื่่น ๆ
โปรดเก็บบางส่วนของวันพรุ่งนี้ไว้บ้าง
สำหรับเรียนรู้, เข้าใจตนเอง
...............................................................................................................................................
หากเธอต้องการจะรู้จักฉัน
มันไม่ยากนักหรอก
เพียงแต่ใช้ความรู้สึกทั้งหมด
สัมผัสฉัน
เพียงแต่ใช้ความจริงใจในส่วนลึก
พูดคุยกับฉัน
เพียงเท่านี้...เธอก็จะรู้จักฉันดีกว่าใคร.
...............................................................................................................................................
ขอโทษ
หากฉันทำให้เธอเจ็บปวด
เสียใจ
หากฉันทำให้เธอผิดหวัง
ขอบคุณ
สำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมา
เพียงแค่ ๓ คำนี้
คงไม่มีใครปฏิเสธเธอได้...
...............................................................................................................................................
ฉันพร้อมจะฟังเธอพูด--
ฉันพร้อมจะเป็นกำลังใจ
ยามเธอพ่ายแพ้
ฉันพร้อมจะชื่นชม
ยามเธอประสบชัยชนะ
ฉันพร้อมจะเป็นหยาดน้ำตาแห่งความว้าเหว่
ฉันพร้อมจะเป็นเสียงสรวลเสเฮฮา
ไม่ว่าเธอจะหัวเราะหรือร้องไห้
ฉันพร้อมจะนั่งอยู่ตรงนี้...ใกล้ ๆ เธอ
ฟังเธอพูด--
เริ่มต้นเล่าให้ฉันฟังสิ...
...............................................................................................................................................
อย่าตีโพยตีพาย
ว่าโลกทำร้ายเธอ
อย่ามัวโกรธโทษใคร ๆ
ว่าทำไมถึงได้ทอดทิ้งเธอไป
ลืมตามอง ส่องกระจก
แล้วสำรวจตัวเองดูว่า
เธอขาดอะไรไปบ้าง?
เธอให้สิ่งที่ตัวเองต้องการ
กับคนอื่นบ้างหรือยัง..?
...............................................................................................................................................
การคบหาเพื่อน
เหมือนการปลูกต้นไม้
ไม่ใช่รอหวังผล
โดยไม่ยอมรดน้ำ.
...............................................................................................................................................
ขอฉันหลบเร้นอยู่ในดวงตาเธอ
ขอฉันซ่อนอยู่ในรอยยิ้ม
ขอฉันไต่ตามเส้นผมปลิวไสว
ขอฉันอิงแอบในอ้อมอกอุ่น
ขอฉันเพียงเท่านี้...
ขอเป็นเงาติดตามเธอตลอดไป
...............................................................................................................................................
หากเราเข้าใจกัน
การนิ่งเงียบงัน
ก็มิได้เป็นกำแพงกั้น
สำหรับสิ่งใดใด.
...............................................................................................................................................
ตัวอย่างทั้งหมดนี้เป็นกลิ่นอายของงานเขียน เมื่อ ๒๘ ปีก่อน
หนังสือเล่มนี้ราคา ๓๐ บาท ถ้าเป็นสมัยนี้ก็คงหลายร้อยบาท
หนังสือเก่ายังคงมีค่าเสมอ
และข้อเขียนก็ไม่ล้าสมัย
บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)...
...............................................................................................................................................
ขอบคุณหนังสืือดี ๆ ...
กอหญ้า. เพราะเราเข้าใจกัน. กรุงเทพฯ : วตา, ๒๕๓๐.
ความเห็น (8)
น่าอ่านมาก
ไม่เคยอ่านเล่มนี้เลยครับ
ท่าทางน่าสนใจมาก
หนังสือเก่าเก็บครับ อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง ;)...
อ่านไม่กี่นาทีก็จบแล้วครับ เนื้อความนั้นสั้นอยู่ครับ
ขอบคุณมากครับ อาจารย์ต้น ;)...
กำลังขุดมาอีกครับ 555
หากเธอตอ้งการจะรู้จักฉัน
มันไม่ยากนักหรอก
เพียงแต่ใช้ความรู้สึกทั้งหมด
สัมผัสฉัน
เพียงแต่ใช้ความจริงใจในส่วนลึก
พูดคุยกับฉัน
เพียงเท่านี้...เธอก็จะรู้จักฉันดีกว่าใคร
(ขอบคุณบันทึกดีๆค่ะ)
ขอบคุณ คุณน้ำรินที่มาเยี่ยมเยือนบันทึกนี้ครับ ;)...
ขอบคุณครับ....ชอบจัง
ยินดีครับ ท่าน ผอ. ;)...