บทกวี :กระเจียวหลงกรุง
กระเจียวหลงกรุง
...นานแล้วเหมือนจะร้างหยาดฝน
แห้งเหี่ยวระคนร้อนทนทุกข์
เกาะก้อนดินหญ้าแห้งเป็นกระจุก
เคยล้มลุกกลบรากฝากดิน
...จึงแทงช่อชูอวดกิ่งก้าน
ไม่สะท้านดินดานต่างถิ่น
แม้นอยู่เมืองศิวิไลน์ไกลสิ้น
ขอได้กลิ่นไอฝนที่ทนรอ
...ใต้ร่มใบซ่อนดอกแดงงามเด่น
กลัวใครเห็นหรือไรถึงซ่อนช่อ
กระเจียวป่าเจียมตัวกลัวเกินกอ
คล้ายรีรอคนชมรื่นรมย์ใจ.
...................
20 กรกฎาคม 2558
ความเห็น (9)
ไพเราะค่ะคุณพิชัย
"เห็นดอกกระเจียวคิดถึงสมัยเด็กไปเก็บมาต้มกินอร่อยมาก
สวยทั้งภาพ งามทั้งบทกวีจ้ะ
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านครับ
กระเจียวต้นนี้ได้มาจากน้องคนหนึ่งปลูกมา2ปีแล้ว พอหน้าแล้งก็เหมือนจะล้มตายหายไป พอเจอฝนก็แทงยอดขึ้นมาได้
นี่คือดอกครั้งแรกตั้งแต่ปลูกมา
ตื่นเต้นมากครับ
สวยจังค่ะ พันธุ์นี้กินได้ไหมคะ
น่าตื่นเต้นที่ได้เห็น "ดอกครั้งแรกตั้งแต่ปลูกมา"
สวยมาก เป็นพี่ก็ต้องตื่นเต้น
ไม่แน่ใจว่าจะกินได้เปล่า ครับคุณหมอ น่าจะเป็นพันธ์ไม้ประดับ
ขอบคุณคุณหมอทั้ง2 ครับ
แวะมาชื่นชมกระเจียว..."มีหลากหลาย..พันธุ์..นะเจ้าคะ"...ที่เห็นเขาส่งมาขายกันที่นี่ สีม่วง ก้านยาว..วันหลังจะถ่ายภาพมาให้ชมค่ะ..
ขอบคุณครับยายธี
ตอนนี้เริ่ทแทงจึ้นมาอีกช่อแล้ว ตื่นเต้นกันทั้งบ้าน
ว่าแต่ฝนสิเริ่มห่างหาย
ฝนหายห่างเหิน คิดถึงกวีที่มางเมิน
เกินกว่าจะทนรอ...