มาช่วงระยะใกล้บั้นปลายของชีวิต...
สิ่งที่ได้พบ นั่นคือ การได้เห็นสัจธรรม (ความจริงของชีวิต)
มากมาย หลากหลายเหตุการณ์...
เมื่อได้พบ ได้เห็น ฉันสามารถนำมาปรับใช้กับตัวของฉันเอง
และครอบครัว คนใกล้ตัว เพื่อน ๆ ที่พบทุกข์
ฉันได้บอก ได้แนะนำพวกเขาเหล่านั้น
สุดท้าย...ก็นำมาปรับใช้กับชีวิตของฉันเอง
ซึ่งสมัยตอนเป็นเด็ก ๆ ฉันไม่เคยคิด เคยนึกถึง
เรื่อง "ธรรมะ" เลยสักนิด...แม่ให้เข้าวัด ก็เข้าไปอย่างนั้น
ไม่รู้หรอกว่า เขาเข้าวัดกันทำไม?...
รู้เพียงว่า...สอนให้เราเป็นคนดี ประพฤติดี ปฏิบัติดี
แต่พอเมื่ออายุมากขึ้น...พบเห็นเหตุการณ์ต่าง ๆ มากขึ้น
พบเจอสัจธรรม (ความจริง) มากขึ้น...ทำให้เกิดอาการ
หยั่งรู้ หรือรู้แจ้งในหลักธรรมของการดำเนินชีวิต...
ฉันนำหลักธรรมนั้นมาปรับใช้กับชีวิตของฉันเอง
เพื่อทำให้จิตใจสงบ มีความสุขมากขึ้น...
ทำให้รู้ว่า...ทุกขณะจิตของการได้เกิดมาเป็นมนุษย์นั้น
ขึ้นอยู่กับเรื่อง "การปฏิบัติธรรม" ทั้งนั้น...
มีบางท่านแซวฉันว่า...ฉันชอบเรื่อง "ธรรมะ"
ยอมรับว่าใช่...ก็คนมันชอบ...ไม่ชอบอย่างเดียว
ชอบแล้วก็นำมาปฏิบัติ เมื่อปฏิบัติได้แล้ว
ฉันก็ไม่เป็นทุกข์ใจนี่...จึงเป็นเหตุให้ฉันชอบ
คนอื่นไม่ชอบ ไม่ปฏิบัติ ก็ช่างประไร...
ฉันยังต้องหาสิ่งที่ทำให้ใจของฉันเกิดสุข
ไม่นำมาซึ่งความร้อนใจจะดีกว่า...
ปฏิบัติมาก ๆ จะเกิดความอิ่มใจ มีความสุข...
เป็นกำแพงคอยปกป้อง คุ้มครองตัวของเราเอง
ใครจะคิดได้ หรือไม่ฉันไม่รู้...สำหรับตัวฉัน ๆ ว่า
ฉันคิดได้และขอนำหลักธรรม...มาปรับใช้หรือปฏิบัติ
จนกว่าจะหมดลมหายใจ...ไม่ถึงกับ "งมงาย" แต่
ขึ้นชื่อว่า...นำมาปฏิบัติต่อตนเองเพื่อให้เกิดสุขเท่านั้น...
...
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๑๑ พฤษภาคม ๒๕๕๘
ช่วงนี้คุณบุษยมาศเขียนอะไร่มันออกจะ 'ท้ายๆ' บ่อยนะคะ ฮา..
ขอบคุณค่ะ คุณดารนี คงเพราะเป็นช่วงขาลง...มังค่ะ คริ ๆ ๆ...
เคยคิดเหมือนกันว่า เราไปอยู่ไหนมาตั้ง 40 ปี ถึงไม่เข้าใจในธรรมะของพระพุทธเจ้าอาเสียเลยแม้ในทะเบียนบ้านจะบอกว่านับถือศาสนาพุทธ แต่มาเริ่มเข้าใจตอนจะเป็นไม้ใกล้ฝั่ง
ขอบคุณค่ะ คุณพิชัย ความจริงตอนพวกเราเป็นเด็ก ๆ เราก็ปฏิบัติ แต่ยังไม่ค่อยเข้าใจในหลักธรรมกันมากกว่า แม่ ครู บังคับให้ปฏิบัติ...เราก็ปฏิบัติไปกันงั้น ๆ ไม่เข้าใจอย่างถ่องแท้...มาเข้าใจก็เพราะเราพบเจอเหตุการณ์ ปัญหา บนโลกแห่งความจริง จึงทำให้เรา Get...ยังดีนะคะที่เราเข้าใจและเห็นจริง...บางคนก็ไม่เข้าใจหรอกค่ะ เพราะได้ลาลับจากโลกมนุษย์ไปก่อน คริ ๆ ๆ...ปฏิบัติต่อไปค่ะ จนกว่าจะหมดลมหายใจ...
ธรรมะ ช่วยกล่อมเกลาจิตใจ
ให้เข้าใจชีวิตมากขึ้น...
ขอบคุณค่ะ คุณอร
ขอขอบคุณทุก ๆ กำลังใจค่ะ