๖๒๖. การปฏิบัติธรรม...


การปฏิบัติธรรม...

มาช่วงระยะใกล้บั้นปลายของชีวิต...

สิ่งที่ได้พบ นั่นคือ การได้เห็นสัจธรรม (ความจริงของชีวิต)

มากมาย หลากหลายเหตุการณ์...

เมื่อได้พบ ได้เห็น ฉันสามารถนำมาปรับใช้กับตัวของฉันเอง

และครอบครัว คนใกล้ตัว เพื่อน ๆ ที่พบทุกข์

ฉันได้บอก ได้แนะนำพวกเขาเหล่านั้น

สุดท้าย...ก็นำมาปรับใช้กับชีวิตของฉันเอง

ซึ่งสมัยตอนเป็นเด็ก ๆ ฉันไม่เคยคิด เคยนึกถึง

เรื่อง "ธรรมะ" เลยสักนิด...แม่ให้เข้าวัด ก็เข้าไปอย่างนั้น

ไม่รู้หรอกว่า เขาเข้าวัดกันทำไม?...

รู้เพียงว่า...สอนให้เราเป็นคนดี ประพฤติดี ปฏิบัติดี

แต่พอเมื่ออายุมากขึ้น...พบเห็นเหตุการณ์ต่าง ๆ มากขึ้น

พบเจอสัจธรรม (ความจริง) มากขึ้น...ทำให้เกิดอาการ

หยั่งรู้ หรือรู้แจ้งในหลักธรรมของการดำเนินชีวิต...

ฉันนำหลักธรรมนั้นมาปรับใช้กับชีวิตของฉันเอง

เพื่อทำให้จิตใจสงบ มีความสุขมากขึ้น...

ทำให้รู้ว่า...ทุกขณะจิตของการได้เกิดมาเป็นมนุษย์นั้น

ขึ้นอยู่กับเรื่อง "การปฏิบัติธรรม" ทั้งนั้น...

มีบางท่านแซวฉันว่า...ฉันชอบเรื่อง "ธรรมะ"

ยอมรับว่าใช่...ก็คนมันชอบ...ไม่ชอบอย่างเดียว

ชอบแล้วก็นำมาปฏิบัติ เมื่อปฏิบัติได้แล้ว

ฉันก็ไม่เป็นทุกข์ใจนี่...จึงเป็นเหตุให้ฉันชอบ

คนอื่นไม่ชอบ ไม่ปฏิบัติ ก็ช่างประไร...

ฉันยังต้องหาสิ่งที่ทำให้ใจของฉันเกิดสุข

ไม่นำมาซึ่งความร้อนใจจะดีกว่า...

ปฏิบัติมาก ๆ จะเกิดความอิ่มใจ มีความสุข...

เป็นกำแพงคอยปกป้อง คุ้มครองตัวของเราเอง

ใครจะคิดได้ หรือไม่ฉันไม่รู้...สำหรับตัวฉัน ๆ ว่า

ฉันคิดได้และขอนำหลักธรรม...มาปรับใช้หรือปฏิบัติ

จนกว่าจะหมดลมหายใจ...ไม่ถึงกับ "งมงาย" แต่

ขึ้นชื่อว่า...นำมาปฏิบัติต่อตนเองเพื่อให้เกิดสุขเท่านั้น...

...

ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ

บุษยมาศ แสงเงิน

๑๑ พฤษภาคม ๒๕๕๘



หมายเลขบันทึก: 590079เขียนเมื่อ 11 พฤษภาคม 2015 10:35 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 พฤษภาคม 2015 10:36 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

ช่วงนี้คุณบุษยมาศเขียนอะไร่มันออกจะ 'ท้ายๆ' บ่อยนะคะ ฮา..

ขอบคุณค่ะ คุณดารนี คงเพราะเป็นช่วงขาลง...มังค่ะ คริ ๆ ๆ...

เคยคิดเหมือนกันว่า เราไปอยู่ไหนมาตั้ง 40 ปี ถึงไม่เข้าใจในธรรมะของพระพุทธเจ้าอาเสียเลยแม้ในทะเบียนบ้านจะบอกว่านับถือศาสนาพุทธ แต่มาเริ่มเข้าใจตอนจะเป็นไม้ใกล้ฝั่ง

ขอบคุณค่ะ คุณพิชัย ความจริงตอนพวกเราเป็นเด็ก ๆ เราก็ปฏิบัติ แต่ยังไม่ค่อยเข้าใจในหลักธรรมกันมากกว่า แม่ ครู บังคับให้ปฏิบัติ...เราก็ปฏิบัติไปกันงั้น ๆ ไม่เข้าใจอย่างถ่องแท้...มาเข้าใจก็เพราะเราพบเจอเหตุการณ์ ปัญหา บนโลกแห่งความจริง จึงทำให้เรา Get...ยังดีนะคะที่เราเข้าใจและเห็นจริง...บางคนก็ไม่เข้าใจหรอกค่ะ เพราะได้ลาลับจากโลกมนุษย์ไปก่อน คริ ๆ ๆ...ปฏิบัติต่อไปค่ะ จนกว่าจะหมดลมหายใจ...

ธรรมะ ช่วยกล่อมเกลาจิตใจ

ให้เข้าใจชีวิตมากขึ้น...


ขอขอบคุณทุก ๆ กำลังใจค่ะ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท