ขึ้นชื่อว่าการเดินทางแล้ว .....ย่อมมีเรื่องราวระหว่างทาง .....
....ชีวิตคือการเดินทาง ทางที่เราต้องเรียนรู้อย่างไม่มีวันสิ้นสุด!!
จุดหมายปลายทาง ....มันอาจเป็นแค่แรงจูงใจ ในการเดินทาง (ระหว่างทาง) ตากหากเล่า ที่รอให้เราได้ชื่นชม...ความสวยงาม หรือ แม้แต่ความเจ็บปวด ที่มาพร้อมกับสิ่งลวงๆๆ
ค่ะ ....ฉันกำลังเดินทาง
.........ฉันกำลังก้าวไปบนเส้นทาง ทางที่ฉันเลือกที่จะเดิน เลือกที่จะเป็น โดยที่ตัวฉันเองก็มิรู้ได้ว่า ทางข้างหน้าจะเป็นเช่นใด
ฉัน...เองก็มิได้อยากให้มันผิดพลาด และฉันเอง ก็หวัง ให้มันสวยงามอย่างที่ฉันคิด.....
เมื่อก่อน .....ฉันก้าวเดินได้อย่างรวดเร็ว เร็วจนแทบจะวิ่ง วิ่งด้วยความเชื่อมั่น ในตัวเอง!!
ทว่าวันนี้......หัวใจของฉันกลับอ่อนแอ หมดแรง และ หยุดนิ่ง!! หยุดอยู่กับหลายๆ สิ่ง ที่ฉันเองก็มิได้คาดคิดเอาไว้ .....
ฉันเฝ้าบอกตัวเอง...ว่าตัวฉันเองที่ผิด ผิดที่ฉันขอร้องตัวเอง ...ขอร้องให้ตัวเองเดินช้าลงซักนิด เพื่อจะได้มีเวลาคิดทบทวน และ ชื่นชมความสวยงามข้างทางบ้าง ทว่าฉันกลับหลงความสวยงาม และชื่นชม ทิวทัศน์..ข้างทางมากไป จนลืมเส้นทางที่ตัวเอง เลือกไว้!!.......มารู้ตัวอีกที ก็รู้ว่าตัวเองมาผิดทางแล้ว พร้อมกับตั้งคำถาม ว่า!...ตัวเองกำลังหลงทางอยู่รึเปล่า!!
.....แต่นั้น ไม่ได้หมายความว่า ฉันจะไม่ได้เจอกับทางออก เพราะอย่างน้อย ฉันก็ได้ลองไปในที่ ที่ไม่เคยไป หรือบางครั้งฉันกำลังไปในที่ ที่ใกล กว่าเดิมอยู่ก็ได้
ตอนนี้ ฉันอาจจะต้องให้เวลากับหนทาง บางครั้งมันอาจจะพาฉันไปเจอกับเรื่องใหม่ๆ หรือไม่ ก็ วน กลับมา เจอเรื่องเดิมๆ อย่างหนี้ไม่พ้น ฉันอาจจะต้องหัวเราะ และ ร้องให้ ไปอีกซักกี่ครั้ง ก็ไม่เป็นไร เพราะฉันก็ได้บทเรียนเพิ่มขึ้นมา และได้ทำความรู้จัก กับ ความรู้สึกของตัวเองมากขึ้น ปล่อยให้ตัวเองได้ลองทำ ....
หากชีวิตคือการ เดินทาง จริงๆ ฉันเชื่อว่า ทางออกมีให้กับทุกเส้นทางเสมอ!!
#อบเชย
ไม่มีความเห็น