เขียนเถอะ ถ้าใจอยากจะเขียน

ตั้งใจจะเขียนบันทึกให้สม่ำเสมอ เพื่อเป็นการฝึกบันทึกเรื่องราวต่างๆที่ผ่านเข้ามาทั้งที่รับรู้ ไม่รับรู้ ทั้งที่ตามทันอารมณ์และตามไม่ทันในอารมณ์นั้น แต่วันเวลาในแต่ละวันก็ผันผ่าน จนล่วงเลยกรอบเวลาแห่งความตั้งใจ

แต่มันก็ไม่มีคำว่าสายไม่ใช่หรือกับการบันทึกที่ไม่ต่างจากสโลแกนของการศึกษา จึงได้บอกย้ำกับตัวเองว่า...

เขียนเถอะ ถ้าใจอยากจะเขียน...

และจะเขียนเวลาไหนก็ไม่สำคัญหรอก ถ้าที่ผ่านมานั้นไม่เคยไหลกลับไปในอารมณ์เดิม เพียงแต่เป็นบันทึกซ้ำๆของเรื่องราวเดิมๆของสรรพสิ่งรายรอบ

เขียนเถอะ ถ้าใจอยากจะเขียน...

แม้จะเบียดเอาเวลาที่รัดรุมในชีวิตแต่ละวัน เพราะเรื่องราวที่บันทึกเป็นเรื่องที่ไม่ควรให้ผ่านเลยไป คล้ายจะหาสาระไม่ได้แต่มีอะไรในโลกนี้ที่เป็นสิ่งจีรังยั่งยืน มีสิ่งใดในโลกนี้ที่เที่ยงแท้แน่นอนเล่า

เขียนเถอะ ถ้าใจอยากจะเขียน...

แม้จะนั่งอยู่คนเดียวท่ามกลางเสียงเพลงอันเงียบเหงา นอนอยู่คนเดียวบนเตียงอันว่างเปล่า

แต่ไม่มีความว่างและความเงียบเลย ไม่ใช่หรือของความรู้สึกนี้

................

4 มีนาคม 2558

พ.แจ่มจำรัส

เขียนใน GotoKnow โดย พ.แจ่มจำรัส
ใน ลมหายใจแห่งตัวตน

คำสำคัญ (Tags): #การเขียนบันทึก#อารมณ์#ความไม่แน่นอนของชีวิต#เขียน

หมายเลขบันทึก: 587054เขียนเมื่อ 4 มีนาคม 2015 16:43 น. ()แก้ไขเมื่อ 4 มีนาคม 2015 16:43 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน