ชีวิตที่พอเพียง : ๒๓๓๔. ไปลอนดอน ๔. วิ่งออกกำลังกายในลอนดอน

เราพักที่โรงแรม Thistle Trafalgar Square, Whitcomb Street และเนื่องจากผมลืมเอายานอนหลับ ลอราซีแพมไป คืนวันที่ ๗ ธันวาคม ๒๕๕๗ ผมจึงนอนได้เพียง ๕ ชั่วโมงก็ตื่น

เช้าวันที่ ๘ ธันวาคม อุณหภูมิ ๕ องศา เซลเซียส ผมรอให้สว่าง จน ๗ น. ก็ยังไม่สว่าง จึงลงไปวิ่งทั้งๆ ที่ยังไม่มีแสงสว่างจากดวงอาทิตย์ แต่ถนนก็สว่างด้วยไฟฟ้า ผมพบว่าโรงแรมนี้ทำเลดีจริงๆ คือวิ่งทะลุถนน Whitcomb โดยออกจากโรงแรมเลี้ยวขวา ก็จะไปเยี่ยมเทพบุตรแห่งความรัก (Eros) ที่ Piccadilly Circus ได้ หากเลี้ยวซ้ายก็จะไปเยี่ยมจอมพลเรือ ลอร์ด เนลสัน แม่ทัพเรือผู้รบชนะกองทัพเรือของนโปเลียน (แต่ตัวเองโดนกระสุนปืนตายในที่รบ) ที่ Trafalgar Square ได้

ที่ จตุรัสพิคคาดิลลี่ ประดับไฟสวยงามมาก ในเทศกาลคริสตมาส ผมสังเกตว่าถนนตอนหนึ่งแคบ มีทางรถแล่นเลนเดียว แต่ทางเท้าทั้งสองข้างกว้างกว่าถนนมาก ผมนึกในใจว่า นี่ถ้าเป็นที่เมืองไทย ทางเท้าทั้งสองฝั่งโดนเฉือนเป็นถนนแน่ จะเห็นว่าวิธีคิดหรือกระบวนทัศน์ว่าด้วยถนนในเมืองของประเทศ ตะวันตกต่างจากของไทย ของเขาเน้นที่คนมากกว่ารถ ของเราตรงกันข้าม

ไปลอนดอนคราวนี้ ได้ถือโอกาสพบหลานสาว ดร. พิมพ์เพ็ญ เจริญ อาจารย์คณะเวชศาสตร์เขตร้อน ที่จบปริญญาเอกด้าน Bioinformatics จาก Imperial College และเวลานี้กำลังทำ postdoc ด้าน Metabolomics อยู่ที่ London School of Hygiene and Tropical Medicine และชวนไปกินเลี้ยงอาหารเย็น วันที่ ๘ ธันวาคม ที่ภัตตาคาร Jamie's Italian in Covent Garden ซึ่งเดินไปไม่ไกลจากโรงแรม บรรยากาศที่ร้านอาหารครึกครื้น ดีมาก แต่ผมคิดว่ารสชาติอาหารและเครื่องดื่มไม่เด่นมาก มื้อนี้ HITAP เลี้ยง

ที่ผมชอบมากกว่า คือได้ออกไปเดินซึมซับบรรยากาศกลางคืน ที่มีการประดับไฟสวยงาม ในท่ามกลางอากาศเย็นถึงใจ และเดินผ่านบริเวณสวนสนุก หลานสาวบอกว่าอากาศในลอนดอนเพิ่งเย็นลง อย่างมาก ในช่วงสัปดาห์ที่แล้วนี่เอง เราเตรียมเสื้อหนาวอย่างดีมา อากาศหนาวจึงไม่เป็นปัญหา

เช้า วันที่ ๙ ธันวาคม อุณหภูมิ ๓ องศา ผมไปวิ่งรอบ Trafalgar Square สองรอบ แล้ววิ่งไปตาม Haymarket Street ไปพบ Haymarket Theatre ซึ่งกำลังแสดงละครเสียดสีสังคม เรื่อง Great Britain

วันนี้ การประชุมจัดที่ Broadway House, Tothill St. เราเดินจากโรงแรมไป Trafalgar Square แล้วเดินไปตามถนน Whitehall โดยคุณฝนถือไอโฟนนำทาง ผมเดินไปถ่ายรูปไป ใช้เวลาเกือบครึ่งชั่วโมง คล้ายๆ เดินทัวร์ ผ่านย่านทำเนียบรัฐบาล ผ่านหน้า Westminster Abbey เท่ากับผมได้เดินออกกำลัง ประมาณสามเท่าของทุกๆ วัน เพราะขากลับก็ได้เดินกลับทางเดียวกัน แต่พอถึง Whitehall Place ก็เดินเข้าไปเฉี่ยว St. Jame's Park เสียหน่อยหนึ่ง

ตอนเย็นที่ปรึกษาสำนักงานผู้ดูแลนักเรียนไทยของ ก.พ. เอารถตู้มารับ อ. บุ๋ม ไปซื้อของ ทำให้ผมได้ติดตามไปรู้จักร้านขายกระเป๋า ร้านเครื่องสำอาง ร้านขายรถจักรยานพับได้ Brompton Junction และร้าน Nespresso ได้เห็นบรรยากาศผู้คนคับคั่งยามค่ำในมหานครลอนดอน แล้วไปกินอาหารจีนร้าน Four Seasons ที่อาหารอร่อยมากทุกอย่าง สมคำเล่าลือ และราคาไม่แพงอย่างที่พูดกันที่เมืองไทย ที่ว่าเป็ดย่างตัวละหมื่น เรากินเป็ดย่าง และเป็ดปักกิ่ง อย่างละครึ่งตัว หมูสามชั้นตุ๋น ซี่โครงหมูอบ ผัก ข้าวผัด และข้าวสวย กินกัน ๖ คน รวมประมาณ ๖ พันบาทเท่านั้น ช่วงเวลาประมาณสามชั่วโมงนี้ หากไม่ติดตามคนอื่นไป ผมจะไม่มีโอกาสสัมผัสเองเลย โชคดีจริงๆ ที่ผมตัดสินใจรับคำชวน

เช้า วันที่ ๑๐ ธันวาคม ๒๕๕๗ ผมวิ่งผ่าน Trafalgar Square ตั้งใจจะไปไปสถานีรถไฟ Charing Cross แต่หลงไปทางถนน Strand ไปเจอดงโรงละคร ผมลืมเปิดแผนที่ดูเส้นทางก่อน จึงหลง แต่ก็ได้เรียนรู้เส้นทางในภายหลัง และได้วิ่งออกกำลังบนทางเท้าที่กว้างขวาง วันนี้พอออกจากโรงแรมเดินไปราวๆ สิบก้าว ก็พบคนไร้บ้าน ๒ คนนอนอยู่ที่พื้นในซอกอาคาร มีผ้าห่มอย่างดี เช้านี้อุณหภูมิอุ่นขึ้นเป็น ๘ องศา เป็นอันจบการวิ่งออกกำลัง ๓ เช้าที่อากาศเย็นยะเยือกแต่ผมเตรียมตัว มาอย่างดี ทั้งเสื้อหนาวอย่างหนาใช้เอนกประสงค์ ที่อายุราวๆ ๒๐ ปี หมวกและถุงมือไหมพรมที่ซื้อที่เมืองจีนตอนไปชมกำแพงเมืองจีนเมื่อ ๒ ปีที่แล้ว ที่เล่าไว้ ที่นี่

ลู่วิ่งตอน ๗ โมงเช้าใกล้ Piccadilly Circus

Trafalgar Square

Trafalgar Square ยามบ่าย

ยามเย็นเดินผ่านWestminster Abbey

เดินเฉียด Big Ben

เฉียด Regent's Garden

จักรยานพับได้ Brompton ราคาเรือนแสน

ย่าน Piccadilly Circus เวลา ๑๘ น. เศษ

หน้าภัตตาคารจีน Four Seasons

เช้าสุดท้ายได้วิว Nelson Column กับ London Eye

พระจันทร์ดวงเดิมที่ Trafalgar Square



ถนน Strand ดงโรงละคร

วิจารณ์ พานิช

๑๑ ธ.ค. ๕๗

[ทิมดาบ]

บ้านเรา ถนนคนเดินแท้ๆ เรายังต้องหลบรถเลยครับ ขอบคุณครับ เหมือนได้ไปวิ่งด้วยเลยครับ