อาหารเป็นพิษ vs รับผล
ชีวิตจริงกับเส้นทางอีกวันที่ได้เรียนรู้
เกิดภาวะอาหารเป็นพิษ หากมองโลก ๆ ก็เพราะส้มตำปลาร้า
แต่พอครูสะกิดให้คิดทบทวนกับตนเอง
ถามใจตนเอง จะปฏิเสธไหม ว่าโอกาสที่ขอท่านมา "รักษาไม่ได้"
อยู่ดี ๆ มีอาการท้องเสีย ต้องเข้าน้ำเกลือ ก็ไม่น่าจะใช่เรื่องบังเอิญ
กำลังข้างในก็เหมือน พอประคองตนเองมาดี ๆ แล้วก็ทรุดลง
แต่ก็เหมือนได้พัก แบบเต็ม ๆ
บ่าย ๆ ขับรถมาขอนแก่น เหมือนเชื้อยังไม่หมด วิ่งเข้าห้องน้ำในบ้านพักแทบไม่ทัน
ทานเกลือแร่ต่างน้ำ ไม่ใช่ว่า ไม่ดูแลตนเอง แต่ก็พยายาม
แล้วก็ลงนอนพัก
เอาเข้าจริง ๆ แม้จะมีอ่อนเพลียตกค้างแต่สารภาพเลยค่ะว่า
"ตอนที่อาการกำเริบ เหมือนไฟกองใหญ่ ๆ มันไหม้ตั้งแต่ท้องน้อยขึ้นไปจนถึงปาก"
แล้วก็ค่อย ๆ อาเจียนออกมา ครั้งแล้ว ครั้งเล่า น้ำหูน้ำตาไหล อาการร้อนในท้อง ยังมีตกค้างแม้ออกมาจาก รพ.กลับมาพักที่บ้านแล้ว
มองแบบโลก ๆ ก็คงเพราะทานเผ็ด มองลึกเข้าไป
ก็คงรับผลกรรมไป สักภพภูมิ ที่ต่ำกว่ามนุษย์
ในผลกรรมที่ได้รับก็มีเรื่องราวดี ๆ เกี่ยวกับเรื่องย้าย ที่ผู้ใหญ่เมตตาให้โอกาส
หันกลับมาทบทวน ถ้าครูไม่เมตตาชี้
พาให้มองเห็น ให้ได้ทบทวน สถานการณ์จริง ๆ มันไม่มีทางเลยที่จะยังได้รับโอกาสนี้
เพราะในช่วงการตัดสินใจนั้น ความรู้สึกในตนเองคือ อึมครืม
ณ ตอนนี้ก็พอมองเห็นโอกาส ที่เหลือก็เพียง ลงมือ ทำ ทำ ทำ
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น