ไม่รู้แล้ว...ยังจะเถียงอีก

เรื่องบางเรื่องเราไม่รู้ แล้วบอกว่าเราไม่รู้ก็ดีไป แต่ในบางเรื่องเราไม่รู้แล้วบอกว่ารู้นั้นอาจสร้างปัญหาขึ้นได้ ยิ่งไม่รู้แล้วมั่นใจว่ารู้ยิ่งอันตราย

ผมมีเพื่อนชายอยู่คนหนึ่ง ต้องยอมรับว่าเขาเป็นผู้รู้คนหนึ่งทีเดียว แนวคิดหลายอย่างที่เขาเสนอออกมานั้น ล้วนแต่น่าชื่นชมเลยทีเดียว แต่คนเราจะรู้ทุกเรื่องนั้นคงไม่ได้ อย่างไรก็ตาม ผู้ชายส่วนมากมักจะชอบนวัตกรรมใหม่ๆ เช่น เครื่องเสียง รถยนต์ คอมพิวเตอร์ ฯลฯ ผู้ชายบางคนรักเครื่องเสียงถึงกับต้องเลิกกับแฟน ผมเคยดูหนังเรื่องแท็กซี่ระเบิด ตัวละครตัวหนึ่งชอบเล่นรถยนต์ เขามีอาชีพขับรถแท็กซี่ วันๆคืนๆก็จะคร่ำหวอดอยู่กับรถแท็กซี่ของตัวเอง แล้ววันหนึ่งแฟนของเขาก็ตัดสินใจหอบผ้าหอบผ่อนจากเขาไปอยู่กับพ่อ

เมื่อวานนี้เพื่อนชวนผมไปซื้อโน๊ตบุ๊คที่เซียร์รังสิต เพื่อนของผมคนนี้มีรถเก๋งอยู่คันหนึ่งเพิ่งซื้อเมื่อสมัยรัฐบาลใช้นโยบายคืนภาษีรถยนต์คันแรก เขาเคยพูดว่า ถ้าไม่มีนโยบายนี้ ก็คงไม่ซื้อ เพราะใช้จักรยานก็ได้อยู่แล้ว เกือบบ่ายโมง หลังจากเพื่อนไปขนทรายเรียงอิฐให้สำนักปฏิบัติธรรมฯเสร็จ เราจึงออกเดินทางกันไปที่เซียร์รังสิต โดยผ่านนวนคร ม.ธรรมศาสตร์รังสิต ม.กรุงเทพรังสิต ฟิวเจอร์พาร์ครังสิต แล้วถึงเซียร์ ระหว่างทางก็คุยกันไปสัพเพเหระ ผมสังเกตรถของเพื่อนแล้วรู้สึกเห็นใจ ปกติเขาจะเป็นคนละเอียดละออ แต่ดูรถช่างเลอะเทอะ แสดงว่าเป็นคนที่ไม่ได้ให้ความสำคัญกับเรื่องรถเท่าไร

เรื่องหนึ่งที่เพื่อนเล่าให้ฟัง ซึ่งทำให้ผมคิดในใจว่า "ไม่รู้แล้ว...ยังจะเถียงอีก" คือ ครั้งหนึ่งเขาขับรถไปเรียนที่ ม.เกษตรฯ บางเขน (เรียนปริญญาเอก ภาษาศาสตร์ (อังกฤษ) ไม่รู้ขับอิท่าไหน ยางรถยนต์รั่ว ขับต่อไปไม่ได้ ไม่รู้จะทำอย่างไร (ตอนนั้นเพิ่งเปลี่ยนเป็นป้ายขาวได้ไม่นาน) จึงขอความช่วยเหลือจาก รปภ. เพื่อสอบถามถึงมีร้านปะยางใกล้ๆ และจะเข็นหรือลากไปด้วย เมื่อ รปภ.สอบถามความเป็นมาพบว่า "เพียงยางรั่ว" ท่านก็เลยบอกเพื่อนของผมว่า ก็เปลี่ยนยางอะไหล่สิครับ

เพื่อน "ยางอะไหล่อะไร"

รปภ "ยางอะไหล่สำรองที่ติดมากับรถไงครับ"

เพื่อน "ไม่มี ไม่มี ไม่เคยเห็นมียางอะไหล่เลย" (ทำเสียงดัง เสียงแข็ง)

รปภ. "มีสิครับ ไม่มีได้อย่างไร รถก็ยังใหม่อยู่"

เพื่อน "เท่าที่ใช้รถคันนี้มา ก็ไม่เคยเห็นยางอะไหล่ฯลฯ"

เพื่อนของผมพยายามยืนยันในสิ่งที่พบทัั้งนอกรถและในรถ ซึ่งเป็นเรื่องปกติกับการที่เรื่องบางเรื่องแม้จะเป็นเรื่องจริง แต่เราไม่พบความเป็นจริงของเรื่องนั้น ก็เลยไม่เชื่อว่านั้นคือความจริง บางทีสิ่งของอยู่ใกล้ตัว แต่เราไม่รู้ว่ามีอยู่ก็เยอะไป

รปภ. "เอาอย่างนี้ เดี๋ยวผมไปค้นให้ดู"

เพื่อน "ไม่มีหรอก ไม่เคยเห็น" (ยังยืนยันข้อค้นพบ)

รปภ.ไปเปิดท้ายรถ แล้วเปิดกระดานที่ปิดท้ายรถออกมา ก็พบยางอะไหล่ "นี่ไงครับ ยางอะไหล่" เสียงหัวเราะของเพื่อนดังลั่น "อ้าวหรือ โอ้ย อยู่กับมันมาก็นาน ไม่รู้เลยนะว่ามียางอยู่ข้างใต้"

จากนั้น รปภ.ก็ช่วยเพื่อนของผมด้วยการเปลี่ยนยางให้ เพราะเขาทำไม่เป็น ก่อนจากกัน เพื่อนได้กล่าวขอบคุณ รปภ. ขณะที่ รปภ.พูดขึ้นว่า "คราวหลังอย่าเอาแต่เรียน สอนหนังสือและไปวัดเท่านั้น หัดไปเที่ยวคลับเที่ยวบาร์บ้าง ถ้าไปไม่ถูกบอกผมก็ได้ ผมจะพาไป"

หมายเหตุ : บันทึกนี้ ได้ขออนุญาตเพื่อนแล้ว เพื่อบันทึกเก็บไว้ กับความคิดที่ว่า "มีอย่างนี้ด้วยหรือ"