บันทึกความทรงจำ (7-14 ต.ค. 49) : Mongolia (2)

เสาร์ที่ 7 ตุลาคม 2549 (ต่อ)

ดึก
         - ถึงสุวรรณภูมิ และนับเป็นครั้งแรกที่ได้สัมผัส รู้สึกภูมิใจว่ายิ่งใหญ่จริง ๆ

         - รอ Check in เที่ยวบิน CA 0980 (01.30 น.) ที่แถว U01-U02 จน 4 ทุ่มจึงเปิดรับ Check in ใช้เวลาเกือบ 2 ชม. จึงแล้วเสร็จ ช้าที่สุดเท่าที่เคย Check in มา หิวอยากกินก๋วยเตี๋ยว – หมี่ชิ้นหมู อะไรทำนองนี้ (ยังไม่ทันไร ชักมีปัญหาเรื่องกิน)

         - ไปขึ้นเครื่องที่ Gate F5 ผ่าน ตม. ช้ามาก ๆ เช่นกัน คนแก่สายตายาวไม่คุ้นเคยกับระบบคอมพิวเตอร์แบบใหม่ ใช้เวลาเฉลี่ยคนละประมาณ 5 นาที มีการทะเลาะกับผู้โดยสารด้วยเนื่องจากจะทำให้เขาตกเครื่องบิน การทำงานของคนกับตัวอาคารสนามบิน Contrast กันมาก

         - ก่อนขึ้นเครื่อง อากาศที่สนามบินเย็นมากต้องนำเสื้อสามารถ KMI ออกมาสวมก่อนขึ้นเครื่อง

         - ขึ้นเครื่อง ลำเล็กกว่าที่คิดไว้มาก ที่นั่ง และทางเดินแคบ ห้องน้ำมีน้อย แอร์โฮสเตรสดูหมวยและสวยทั้งลำ

         - หลับไปโดยที่ยังไม่ได้เอนที่นั่ง รู้สึกจะก่อนเครื่องออก (take off) ด้วยซ้ำ เครื่องบินกับผมแพ้กันเช่นนี้เสมอ มีอยู่ครั้งหนึ่งเกือบตกเครื่องบิน เนื่องจากนั่งหลับสนิทระหว่างรอขึ้นเครื่อง จนเขาต้องประกาศเรียกชื่อขึ้นเครื่องบินชนิดที่ต้องเรียกแล้วเรียกอีก จึงได้สะดุ้งตื่นขึ้นมาเดินขึ้นเครื่องท่ามกลางสายตาดูถูกเหยียดหยามจากผู้คนทั้งลำ เพราะทำให้เขาต้องนั่งรออยู่นาน ถ้าไม่มีกระเป๋าใต้ท้องเครื่องบิน (ที่อาจมีระเบิด) เขาคงไม่รอและทิ้งไปแล้ว

         - พรุ่งนี้ตื่นขึ้นจะต้อง Transit ที่ Beijing เพื่อต่อไปที่จุดหมายปลายทาง ULAN BATOR เมืองหลวงของ Mongolia เมืองของ Chinggis Khan จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดเท่าที่โลกเคยมี

         วิบูลย์ วัฒนาธร

.

[beeman 吴联乐]

• ชอบตรงนี้ครับ แอร์โฮสเตรสดูหมวยและสวยทั้งลำ
• หลับไปโดยที่ยังไม่ได้เอนที่นั่ง...ตรงนี้วิเคราะห์ว่า ท่านอาจารย์วิบูลย์ มีอาการ "อดนอนสะสมครับ" ต้องหาโอกาส "งีบบ่อย" ช่วงพักทานข้าวสัก 10 นาทีก็ยังดี
• คนโอคงไม่อยากทำงานซ้ำๆ เลยคัดรูปมาลงก่อน ที่จะจบ 37 ตอนที่เป็น Text
• คาดว่า (เดา) ทีมที่ไปมองโกเลียครั้งนี้มี 3 คน