วันนี้ที่ 17 กรกฏาคม 2557 วันก่อนการไปสัมมนาครั้งที่ 2 ณ หอประชุมธีปังกร ซึ่งพรุ่งนี้ผมจะได้เจอเพื่อน ๆ ที่ไม่ได้เจอกันมาเป็นเดือน ๆ เจอกันคงจะมีเรื่องเล่ากันมากมาย วันนี้ก็เป็นวันสอนมาราธอนของผมอีกแล้ว 4 ชั่วโมงแหงการสอนเสียงแทบจะหมดกันเลยที่เดียว กินน้ำ เป็นลัง ๆ สอนเด็ก ๆ ที่นี้เป็นอะไรที่เหนื่อยมาก เด็ก ๆ ไม่ค่อยที่จะฟังเราเท่าไรแล้วเพื่อความคุ้นเคย ดังนั้นเราต้องหาวิธีการกำหลาบเด็ก ๆ ให้อยู่ เด็กไม่ฟังเราก็ต้องตีบ้าง แต่ต้องมีลิมิตในการลงโทษ ไม่ใช่ใช้แต่อารมณ์ เป็นตัวตัดสิน ผมก็อยากจะฝากถึงครูฝึกสอนทุกคนครับ อย่าใช้อารมณ์ติดสินในการลงโทษแล้วผลที่ตามมามันไม่คุ้มกับสิ่งที่เราทำลงไปเลย ขอบคุณครับ......
ไม่มีความเห็น