สัปดาห์ที่ 8 (02/07/2557) >> วันนี้พุธแสนเหงา <<

ก่อนอื่นขอทักทายทุกคนก็นะครับ >>สวัสดีทุกคนเป็นไงก็บ้างหลับเต็มอิ่มไหม
         ส่วนผมหลับเต็มอิ่มเลยสงสัยเป็นเพราะเมื่อวานเหนื่อยมากเลยหลับแบบไม่รู้ตัวตั้งแต่หัววันแล้วครับ วันนี้ผมเดินทางมาถึงโรงเรียนค่อยข้างเช้าจนได้เห็นอะไรต่างๆมากมาย ผมเห็นแม่ของเด็กคนหนึ่งมาส่งลูกชายของเขาแล้วแม่ก็บอกเขาว่าตั้งใจเรียนนะลูกแม่จะไปทำงานก่อนแม่ลำบากไม่เป็นไรขอให้ลูกได้เรียนหลังสือแม่ก็ดีใจแล้ว เมื่อผมได้ฟังเช่นนั้นน้ำตาแทบไหล่คิดถึงแม่ แม่ผมเสียตั้งแต่ผมอยู่ชั้นมัธยมแล้วครับ หลังจากนั้นผมก็เดินไปคุมแถวหน้าเสาธงเมื่อกิจกรรมเสร็จสิ้นผมก็ไปเตรียมอุปกรณ์ต่อจากเมื่อวาน หลังจากนั้นผมก็หยุดงานไว้ก่อน ไปสอนในคาบคอมพิวเตอร์ก่อนนะครับหลังจากที่ผมสอนเสร็จผมก็ไปรับประทานอาหารกลางวันวันนี้มีกับข้าวหลายอย่างเลยครับ อร่อยๆทั้งนั้นฮ่าๆๆพอทำธุระส่วนตัวเรียบร้อยแล้วผมก็มานั่งตรวจการบ้านของนักเรียนและไปลงเมื่อทำงานที่ค้างไว้ต่อ หลังจากนั้นเวลาก็ผ่านไปอย่างรวดเร็วจนถึงเวลาที่ผมต้องเดินทางกลับบ้านอีกแล้วครับ ขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะครับวันนี้เหนื่อยมาก แต่เหนื่อยกายพักนิดหน่อยเดียวก็หลาย ^___^ สวัสดีครับ