แม่

เดือนสิงหาคม นับได้ว่าเป็นเดือนแห่งวันแม่ ลูกๆหลายคนได้แสดงออกถึงความรักที่มีต่อมารดาผู้ให้กำเนิด ลูกหลายคนโชคดีที่แม่ยังมีชีวิตอยู่ และลูกหลายคนแม่ได้จากโลกไปแล้ว แต่ลูกหลายคนไม่เคยคิดแม้แต่จะดูแลแม่หรือผู้มีพระคุณเลย ทอดทิ้งละเลยให้อยู่ตามลำพังและความยากลำบาก ดังข่าวที่ปรากฏเป็นประจำว่ามีคนชราถูกทิ้งให้มีชีวิตอยู่ในที่ต่างๆซึ่งบางรายเสียชีวิตอย่างไร้คนเหลียวแล ทำให้สะเทือนใจเมื่อได้ทราบข่าวทุกครั้งทุกทีไป ดังคำในอดีตที่ว่า “แม่คนเดียวหาเลี้ยงลูกสิบคนให้เติบใหญ่ได้ แต่ลูกสิบคนหาเลี้ยงแม่คนเดียวไม่ได้ แถมยังไล่ส่งให้ตกระกำลำบากอีก” ดังความที่เกริ่นมาไม่ได้หมายความว่าจะเป็นเช่นข้อความข้างต้นไปเสียทั้งหมด มีเพียงจำนวนน้อยนิดเท่านั้นที่เป็นเช่นนั้น วันนี้เลยขอหยิบยืมคำพูดของแม่หลายๆคนและข้อความที่เคยได้อ่านมาแสดงให้เห็นว่าความรักของแม่ยิ่งใหญ่มากมายเพียงใด

ความรักของแม่นั้นมีมากมายไม่อาจจะสิ่งใดมาเทียบเคียงได้ แม่ยอมทำทุกสิ่งเพื่อลูก ตั้งแต่ตั้งแรกครรถ์ต้องอุ้มท้องเป็นเวลานานถึงแปดเดือน เดินเหินขยับเคลื่อนไปไหนก็ลำบากต้องคอยระวังเพื่อไม่ให้ลูกน้อยในครรภ์กระทบกระเทือนกลัวลูกจะแท้งหรือพิการ จะกินจะทานก็ต้องหาแต่สิ่งที่มีประโยชน์เพื่อให้ลูกสมบรูณ์แข็งแรง ครั้นจะคลอดต้องเจ็บปวดทรมานน้ำตาเล็ด แต่เพียงได้ยินเสียง อุแว้ เสียงเดียว น้ำตานั้นเปลี่ยนไปเป็นความปิติปรีดาที่ลูกน้อยที่เฝ้าฟูกฟักได้ออกมาลืมตาดูลูก แม้นคลอดออกมาแล้วยังต้องเลี้ยงดูเอาใจใส่ป้อนข้าวป้อนน้ำ ยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม คอยเฝ้าถนอมตั้งแต่คลานเตอะแตะ จะลุกจะเดินก็กลัวจะลูกจะมีบาดแผล ครั้นเริ่มเข้าสู่วัยเรียนแม่เฝ้าสอนสั่งให้เป็นคนดี เมื่อเติบใหญ่ถึงวัยมีครอบครัว แม่ยังห่วงการใช้ชีวิตคู่ ตั้งแต่ตั้งครรภ์หน้าที่ความเป็นแม่ได้เริ่มต้นและไม่มีวันสิ้นสุดจวบจนวันหมดอายุขัย แม่คือผู้เสียสละที่ยิ่งใหญ่ให้ลูก ไม่มีสิ่งใดจะเท่าความรักของแม่ ดังนั้นคงไม่ต้องสงสัยถึงความรักของแม่ และในเดือนสิงหาคมนี้ ขอให้ผู้เป็นลูกอย่าเพียงแสดงความรักในวันที่ 12 สิงหา เท่านั้นควรทำทุกวันให้เป็นวันแม่ อย่าผัดวันประกันพรุ่งจนเสียบุคคลอันเป็นที่รักไปแล้ว ทำได้แต่เพียงทำบุญกับกรอบรูปและระลึกถึงวันที่ยังมีแม่อยู่เคียงข้างดังนั้นจงทำทุกวันให้เป็นวันแม่ เพื่อแม่จะได้อยู่กับเรานานๆ การแสดงความรักต่อบุพการีเป็นสิ่งที่บุตรทุกคนพึ่งกระทำ......