วันพุธ เป็นวันที่ผมไม่มีชั่วโมงสอน หลายคนอาจคิดว่าเป็นวันที่สบายที่สุด แต่ในความเป็นจริงแล้ว วันนี้เป็นวันที่น่ากลัวที่สุดของผมเลยก็ว่าได้ เพราะวันนี้จะมีงานมหาศาลรอผมอยู่เสมอ
โชคยังดีที่วันนี้มีการตรวจวัดสายตาของนักเรียนระดับชั้นประศึกษาปีที่ 4 ถึง 6 ทำให้ครึ่งวันแรก ผมจมอยู่กับงานเอกสาร และอีกครึ่งวันกับการคุมนักเรียนตรวจวัดสายตา
ทำให้วันนี้ได้เห็นมุมของเด็ก ๆ ที่ดูน่ารักไปอีกแบบ บางคนที่รู้ตัวว่าสายตาปกติดีก็ถึงกับตะโกนด้วยความดีใจ กระโดดโลดเต้นออกมาอย่างไม่รู้ตัว ดูแล้วก็อดขำไม่ได้
เหล่าคุณครูนักศึกษาฝึกสอนก็ไม่แพ้กัน ต่างก็ตื่นเต้นกับการวัดสายตากันยกใหญ่ ผมก็คือหนึ่งในนั้น เนื่องจากการเป็นครูคอมต้องจ้องหน้าจอคอมอย่างน้อยไม่ต่ำกว่าวันละ 10 ชั่วโมง ทำให้คิดไว้ในใจแล้วว่า "สายตาตัวเองต้องเสียแล้วแน่ ๆ"
แต่ผลที่ออกมากลับพลิกโผเป็นอย่างมาก จากครูนักศึกษาทั้งหมดกว่า 15 คน กลับมีเพียงครูคอม 2 คนเท่านั้น ที่สายตายังปกติอยู่ (อาจมีแพ้แสงอยู่นิดหน่อย) ทำให้รู้สึกประหลาดใจมาก หลังจากที่ทราบผลตรวจ ทำให้ผมรู้สึกดีใจที่สุด เข้าใจความรู้สึกของเด็กเหล่านั้นเลย แต่อย่างน้อย การตรวจวัดสายตาในวันนี้ ทำให้ผมรอดพ้นจากการเสียเงินตัดแว่นตานับพันบาทแล้ว...
ดวงตาต้องรักษาให้ดีครับ โดยเฉพาะยุคเทคโนโลยีแบบนี้ ;)...
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นของคุณOngkuleemarnมากนะครับ
เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งครับ เพราะรู้สึกว่าช่วงนี้ จะต้องใช้สายตาเยอะเป็นพิเศษ คงต้องรักษาให้ดี ๆ แล้วครับ