จิตตปัญญากับการพัฒนาองค์กร ตอนที่ 2

พิธีการชงชา

กิจกรรมนี้ อ.ธนา ให้เราเตรียมน้ำชาใส่ในกระบอกไว้ และให้สมาชิกผู้เข้าอบรมทุกคนนั่งกับพื้นถือแก้วน้ำไว้กับตัวแล้วอ.ก็เชิญ อ.ประมวลมาร่วมกิจกรรมนี้ด้วย โดย อ.ทั้งสองท่านแบ่งกันคุกเข่าก้มลงรินน้ำชาให้กับพวกเราทุกคน ในบรรยากาศที่เงียบสงบ หลังจากนั้น อ.ธนา ก็ตั้งคำถามกับพวกเราว่า “ การที่เราได้มานั่งที่นี่ ได้ดื่มชาถ้วยนี้ มีเหตุปัจจัยเกื้อหนุนอะไรบ้าง ” แล้วสุ่มให้บางคนบอกเล่าความคิดให้กลุ่มฟัง ซึ่งแต่ละคนก็ได้พูดถึงสิ่งที่ตนคิดทั้งแบบธรรมดา หรือลึกซึ้งลงไป เช่น ปัจจัยของผลบุญ ตัวอาจารย์เอง โอกาสของตัวเอง พระคุณของพ่อแม่ ธรรมชาติ ต้นน้ำลำธาร เป็นต้น

ซึ่งสุดท้าย อ.สรุปว่ากิจกรรมนี้ว่า

ทุกวัน มีสิ่งต่าง ๆ เกื้อหนุนเรามาก แต่เราไม่รู้สึก เพราะเรามองเป็นความเคยชิน พอเราเห็นความทุกข์ แล้วก็เกิดความท้อใจ แต่ถ้าเราตระหนักว่า รอบ ๆ ตัวเรามี เพื่อน พ่อแม่ และตัวเราเอง ที่เกื้อหนุนเราอยู่ทุกวัน ทำให้เราอยู่ได้ในวันนี้ เราก็จะรู้สึกทั้งขอบคุณและมั่นใจได้

มีเรื่องเล่า ที่อ.เคยอ่านแล้วกระทบใจ

เรื่องมีอยู่ว่า ท่านพระพุทธสาโร มาบวชกับอ.ชา เจ้าอาวาสวัดป่านานาชาติ ได้เล่าว่าก่อนบวช เคยเดินคล้ายกับอ.ประมวล โดยเดินจากอินเดียกลับมาอังกฤษ โดยไม่ใช้เงิน พอไปถึงอิหร่าน ทั้งเหนื่อยและหิว ก็ไปเจอผู้หญิงคนหนึ่งที่ตลาด เธอสงสารก็เลยพาไปบ้าน เอาเสื้อผ้าให้ และคอยดูแลเขาเหมือนกับลูก พอจะจากกันก็ยังให้ลูกชายพามาส่งที่สถานีรถเมล์ซื้อตั๋วให้เดินทางต่อ ท่านเล่าว่าตอนนั้นรู้สึกตื้นตันมาก สำนึกถึงบุญคุณ แต่จริง ๆ แล้ว สิ่งที่หญิงคนนั้นทำให้กับท่านนั้น แม่ของท่านก็ทำมาตลอดชีวิต แต่ท่านไม่ตระหนัก ไม่เห็น หรือรู้สึกกับแม่มากมายเท่ากับผู้หญิงคนนี้ เพราะคิดว่าเป็นหน้าที่ของแม่

เพราะฉะนั้น จริง ๆ แล้วมีสิ่งเล็ก ๆ อยู่รอบตัวเรา ซึ่งทุก ๆ วันเราก็ทำสิ่งต่าง ๆ โดยลืมไปที่จะหยุดขอบคุณ ชื่นชม มีสิ่งต่าง ๆ มากมายโดยที่เราไม่ต้องมองมุมบวก แต่มองตามความเป็นจริง ก็จะเห็นว่ามีสิ่งเกื้อหนุนมากมายมากกว่าอุปสรรค

เราไม่เห็นของดีต่าง ๆ ที่อยู่ใกล้ตัว หรืออยู่ในตัวของเราเอง เราละเลยมันไป ดังนั้นให้เราเตือนตัวเอง เมื่อไหร่ที่เราท้อแท้ใจ ให้มองเห็นสิ่งเล็ก ๆ ที่อยู่รอบตัว หรือในตัวเราเอง