เราอยู่กันที่นี่บ้านหลังเดียวกัน 19 : ขอนอนด้วย
พ่อครับ...
แม่กับพี่ปอหลับกลางวันในวันหยุดพักผ่อน แต่พ่อก็ยังนั่งอยู่ ผมไม่ค่อยจะเห็นพ่อหลับกลางวันเลย พ่อนั่งอ่านหนังสืออยู่ได้ทั้งวี่ทั้งวัน
พ่อครับ...
พ่อไม่เบื่อบ้างเลยเหรอกับจินตนาการที่พ่อบอก หนังสือมันมีอะไรซ่อนอยู่จนพ่อต้องมานั่งจินตนาการได้ขนาดนี้
พ่อครับ...
แม่กับพี่ปอเขาหลับฝันถึงไหนๆ แต่พ่อก็ยังคิดว่าสิ่งที่พ่อนั่งอ่านหนังสืออยู่นั้นฝันไกลกว่าพวกเขา
อะไรคือจินตนาการครับพ่อ....ต่างจากการหลับฝันอย่างไร
มีคนบอกว่าจินตนาการก็ไม่ต่างจากการเพ้อฝัน มันจริงไหมครับ
พ่อครับ...
ผมทนไม่ไหวแล้ว ขอแทรกตัวนอนกับแม่และพีปอ เผื่อจะได้หลับฝันเห็นจินตนาการอย่างที่พ่อบอก
คงไม่มีใครนอนละเมอเบียดทับผมนะครับพ่อ แต่ถึงจะทับ ผมก็ไม่ถือสา
เพราะเราอยู่กันที่นี่ บ้านหลังเดียวกัน ...
........
5 กรกฎาคม 2557
พ.แจ่มจำรัส
ความเห็น (6)
ลูกชายนอนกลางเลย
555
เป็นบันทึกที่น่ารักมากจ้ะ
น่ารักดีค่ะ ลูกชายก็ช่างกล้านอน ไม่กลัวถูกทับ
น่ารักมากค่ะ
บรรยายได้ดีจัง
คนนอนกลางน่ารักที่สุดดด