อ้างถึงบันทึกก่อนหน้านี้ ในที่สุดก็ค่อนข้างแน่ใจว่านกสีเขียวคล้ายนกแก้วคือนกแขกเต้า Red-breasted Parakeet เมื่อเย็นวันเสาร์ที่ 21 มิถุนายน 2557 ได้คุยกับ ผศ.ดร.พิมผกา ฮาร์ดิง รศ.ดร.เดวิด เจมส์ ฮาร์ดิง เดินเล่นตามถนนในหมู่บ้านพร้อมลูกชาย อาจารย์พิมผกาเคยดูนกมาก่อน กลับไปเอาหนังสือภาษาอังกฤษเกี่ยวกับนกที่บ้านมาเปิดดูรูปเทียบกับรูปที่ถ่ายไว้ได้ ก็เห็นตรงกัน ที่น่าแปลกใจคือทั้งข้อมูลในหนังสือและที่ค้นได้จากเว็บไซต์ บอกตรงกันว่าพื้นที่นี้ไม่ใช่ถิ่นของนกแขกเต้ากลุ่มนี้
นกแขกเต้า Red-breasted Parakeet ชอบเกาะที่ยอดไม้สูง
ส่วนนกที่มีหงอนสีสด ปีกสีน้ำตาลออกส้ม นั้น ในหนังสือบอกว่าเป็น นกหัวขวานหลังทอง อาจารย์พิมบอกว่าให้ดูที่นิ้วด้วยว่ามีสามนิ้วหรือสี่นิ้ว ดิฉันเลยเฝ้าคอยแต่จะถ่ายรูปนกตัวนี้ให้ได้ พอได้ยินเสียงร้องที่จำได้ว่าเป็นนกชนิดนี้อยู่ใกล้ๆ ก็จะพยายามย่องหามุมถ่ายรูป ทั้งจากระเบียงบ้านที่ชั้นสองและหน้าบ้านชั้นล่าง แต่นกก็รู้ตัวเร็วมาก บินหนีไปเสียทุกครั้ง
ดิฉันพบว่านกหลายชนิดมากินลูกปาล์มที่ต้นหน้าบ้านและเกาะที่ต้นชมพู่ใกล้ๆ จึงหาวิธีการใหม่คือเปิดประตูหน้าบ้านทิ้งไว้ให้พอมองเห็นต้นปาล์มและต้นชมพู่ นั่งทำงานไปด้วยซุ่มแอบดูไปด้วย ในที่สุดก็ประสบความสำเร็จ ได้รูปนกหัวขวานหลังทองครบทั้งตัวผู้ตัวเมีย และเห็นด้วยว่ามีนิ้วสามนิ้ว
นกหัวขวานหลังทองตัวผู้บนต้นชมพู่
กำลังกินลูกปาล์มกับเพื่อนนกอื่น เห็นนิ้วเท้าสามนิ้ว
นกหัวขวานหลังทองตัวเมีย
ยังมีนกอื่นๆ อีก ที่ยังไม่รู้จัก ต้องค้นหากันต่อไป การที่พบเห็นนกหลายชนิดแสดงว่าสภาพแวดล้อมภายในเขตบ้านพักของมหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์มีความอุดมสมบูรณ์ นกนานาชนิดจึงมาอยู่อาศัย จะเห็นนกตัวผู้ตัวเมียคู่กันเสมอ นกตัวผู้มีสีสันสดใสกว่าตัวเมีย
การเฝ้าดูนกเป็นความสุขอย่างหนึ่ง เดี๋ยวนี้ฟังเสียงร้องจนจำได้แล้วว่าเป็นเสียงของนกอะไร
วัลลา ตันตโยทัย
วันที่ 23 มิถุนายน 2557
มีหลายพันธุ์มากเลยครับ
ดีใจเจอนกแขกเต้า
ปกติหายากแล้วนะครับ
นกหัวขวานเป็น หัวขวานสามนิ้วหลังทองครับ ดูนิ้วยากครับต้องดูลายแถบดำที่หน้า
ขอบคุณอาจารย์ปิยะพงศ์ ช่วงนี้ฝูงนกแขกเต้ายังอยู่แถวบ้าน แต่ไม่ค่อยเห็นนกหัวขวานแล้ว