ผู้ทรงสิทธิในการมีสุขภาพดี
สิทธิในการมีสุขภาพที่ดีเป็นสิทธิขั้นพื้นฐานอย่างหนึ่งที่ทุกคนจะต้องได้รับในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง ซึ่งมีการรับรองไว้ทั้งในกฎหมายระหว่างประเทศ เช่น ปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน และกฎหมายในประเทศ เช่น รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย อย่างไรก็ตามยังมีคนบางกลุ่มที่ยังถูกละเมิดสิทธิในการมีสุขภาพที่ดีนี้ กลุ่มที่เห็นได้ชัดคือกลุ่มคนต่างด้าวที่เข้ามาอาศัยในประเทศไทย คนกลุ่มนี้ยังไม่ได้รับการรักษาพยาบาลหรือการเข้าถึงระบบสาธารณสุขที่เพียงพอ เนื่องจากเกิดจากข้อจำกัดบางประการ เช่น การไม่มีหลักประกันสุขภาพ ทั้งๆที่เป็นสิทธิขั้นพื้นฐานที่มนุษย์ทุกคนเป็นผู้ทรงสิทธิ ไม่ว่าจะเป็นคนสัญชาติใด หรือแม้แต่คนไม่มีสัญชาติ
ข้าพเจ้าขอยกตัวอย่างกรณีศึกษาที่ได้เรียนจากในห้องเรียน เป็นกรณีของน้องจอหนุแฮ เด็กชายที่เกิดที่ประเทศเมียนม่าร์ พ่อแม่พามารักษาตัวที่โรงพยาบาลในจังหวัดตากเนื่องจากน้องป่วยเป็นวัณโรคทำให้ปอดเสียหายหนัก ไม่สามารถหายใจเองได้ จะต้องใช้เครื่องช่วยหายใจตลอดเวลา น้องไร้สิทธิในหลักประกันสุขภาพในกองทุนที่มีปัญหาสถานะบุคคลตามมติคณะรัฐมนตรีทั้งๆที่น้องเป็นผู้มีปัญหาสถานะบุคคล กล่าวคือน้องเป็นผู้ประสบปัญหาไร้รัฐและไร้สัญชาติ น้องจอหนุแฮจึงควรจะได้รับสิทธิในหลักประกันสุขภาพดังกล่าว เพื่อจะได้รับการรักษาพยาบาลและได้รับความช่วยเหลือจากภาครัฐ แต่น้องไม่สามารถเข้าถึงสิทธินี้ได้เนื่องจากมีปัญหาการตีความเรื่องสถานะบุคคล อย่างไรก็ตามมีภาคประชาสังคมที่เข้าร่วมศึกษาวิจัยปัญหาเด็กและเยาวชนข้ามชาติด้อยโอกาสเข้าไปช่วยเหลือโดยการที่กำลังจะเสนอการสนับสนุนทุนเพื่อซื้อหลักประกันสุขภาพตามมติคณะรัฐมนตรีให้แก่น้องจอหนุแฮ
จากกรณีศึกษาข้างต้นจะเห็นได้ว่าน้องจอหนุแฮเป็นผู้ที่ถูกละเมิดสิทธิในการมีสุขภาพที่ดี ซึ่งผู้ทรงสิทธิคือมนุษย์ทุกคน ดังนั้นข้าพเจ้าคิดว่าภาครัฐหรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้องควรที่จะมีการตีความเกี่ยวกับปัญหาสถานะบุคคลให้เกิดความเป็นธรรมและชัดเจน และสามารถให้คนทุกคนเข้าถึงการรักษาพยาบาลได้อย่างมีประสิทธิภาพ
อ้างอิงข้อมูล
บุคคล รอพิสูจน์สถานะและสิทธิ์ “สธ.-สปสช.” ใครลอยแพ ไร้สิทธิรักษา?.(2557). เข้าถึงได้จาก: http://www.hfocus.org/content/2014/03/6679 [ออนไลน์]. สืบค้นข้อมูลวันที่ 2 พฤษภาคม 2557
[บันทึกวันที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2557]
ขอบคุณค่ะอาจารย์