โอ.....เขาจากเธอไปแล้วจริงๆ

โอ.....เขาจากเธอไปแล้วจริงๆ 

 

วันนี้เป็นวันครบรอบแต่งงาน เธอนั่งรอสามีของเธอกลับมาเพื่อทานอาหารเย็นด้วยกัน

 

ชีวิตหลังแต่งงานได้เปลี่ยนแปลงไปจากเดิม ก่อนแต่งงานพวกเขาแทบจะห่างจากกันไม่ได้

 

หลังแต่งงานแล้วก็มีการทะเลาะกันบ่อยแม้ในเรื่องเล็กๆ น้อยๆ และมัวแต่วุ่นอยูกับงานของตัว ไม่สนใจดูแลกัน

 

วันนี้เธอต้องการจะดูว่าสามีเธอจะยังจำวันครบรอบแต่งงานได้มั๊ย แต่เธอรอนานมากแล้ว จนมันเริ่มมืดค่ำลง

 

จนในที่สุด สามีเธอก็กลับมาถึงตอนดึก เมื่อเปิดประตูไปรับ แม้นว่าสภาพของเขาจะดูแย่ แต่เขาก็ถือช่อดอกไม้สดใสมาให้เธอ...เค้ายังจำวันนั้นได้

ความสุขกลับมา ทั้งสองหยุดทะเลาะกัน และเริ่มทานอาหารด้วยกัน พวกเขาเปิดแชมเปญ เปิดเพลงเบาๆ วันนั้นอากาศดี มีฝนตกข้างนอก

 

ทุกอย่างช่าง perfect จริงๆ

 

ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ก้อดังขึ้น เธอจึงลุกไปรับสาย เป็นเสียงผู้หญิง

 

"สวัสดีค่ะ ดิฉันโทรมาจากโรงพยาบาลค่ะ นี้ใช่ภรรยาคุณดนัยหรือเปล่าค่ะ"

 

"ใช่ค่ะ"

 

"คือดิฉันมีความเสียใจที่จะแจ้งให้ทราบว่า สามีของคุณได้เกิดอุบัติเหตุรถชน เราช่วยเขาไว้ไม่ได้ เขาเสียชีวิตแล้ว เราได้ที่อยู่และเบอร์โทรนี้จากกระเป๋าเงินของเขาและอยากให้คุณมาติดต่อที่โรงพยาบาลค่ะ"

 

หัวใจของเธอหล่นวูบ เธอตกใจแทบสิ้นสติ

 

"แต่...แต่สามีของฉันเขาอยู่กับฉันที่นี่ ตอนนี้นะ"

 

"เสียใจด้วยค่ะ แต่เขาถูกรถชนขณะกำลังวิ่งข้ามถนนที่หน้าร้านดอกไม้ค่ะ"

 

เธอรู้สึกคล้ายหมดสติ เรื่องนี้มันเกิดได้อย่างไร เธอเคยได้ยินเรื่องของวิญญานหลังความตายที่ตายอย่างกะทันหัน ว่าจะกลับไปหาคนที่รักอีกครั้งก่อนที่จะจากไป เธอวิ่งกลับไปที่ทั้งสองนั่งทานอาหารอยู่ ไม่มีเขาอยู่ตรงนั้น! ! !....

 

โอ.....เขาจากเธอไปแล้วจริงๆ  เธอคิดถึงเขา คิดถึงความรัก ความดีที่เขาเคยทำให้เธอ เธอเสียใจมาก อยากได้โอกาสนั้นอีกสักครั้ง

 

เธอจะไม่ทะเลาะ เธอจะไม่มัวแต่ทำงานตัวเอง เธอจะเอาใจใส่ดูแลซึ่งกันและกันให้มาก เธออยากจะขอโทษในหลายอย่าง แต่เธอคงไม่มีโอกาสนั้นอีกแล้ว เธอเริ่มส่งเสียงร้องไห้ออกมาดังๆ และกลิ้งตัวไปมาบนพื้น เธอไม่มีโอกาสแล้ว

 

......ทันใดนั้นมีเสียงกุ๊กกั๊กมาจากในห้องน้ำ ประตูเปิดออก แล้วสามีเธอก็เดินออกมาและพูดว่า

 

"ที่รักจ๊ะ ผมอาบน้ำอยู่ เรามาทานอาหารกันต่อเถอะ ผมยังไม่ได้เล่าให้คุณฟังเลยว่าวันนี้ผมโดนล้วงกระเป๋าที่หน้าร้านดอกไม้ ....".

[Pojana Yeamnaiyana Ed.D.]

อ่านแล้วยังไม่สายที่จะพูดเพราะๆ...ทำสิ่งดีๆให้กับสามี นะคะ...ขอบคุณค่ะ

[กุหลาบ มัทนา]

อ่านช่วงแรก ๆ เศร้ามาก พอตอนจบยิ้มได้ทั้งน้ำตา ขอบคุณมากค่ะที่เตือนสติด้วยการเล่าเรื่องดี ๆ แต่เช้าเลย