๔๓๑. ความเป็นจริงของชีวิต
ระยะทางพิสูจน์ม้า...กาลเวลาพิสูจน์คน...ยังใช้ได้เสมอกับการเดินทาง
ของชีวิตมนุษย์...ระยะทางสั้น ๆ กับเวลาเพียงนิดเดียว...ไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่า
ชีวิตคนเรานั้น เกิดมาเพื่ออะไร? เนื่องจากอาจจะยังไม่ทันได้คิด ได้นึกถึง...
แต่พอเมื่อเวลาผ่านพ้นไป...สัจธรรม ความเป็นจริงก็โผล่ผุดขึ้นในใจ ในหัวคิด
ของคนเรา...
ถ้าเทียบกับคนสมัยก่อน ๆ ผู้ใหญ่เหล่านั้นจะคอยสั่งสอน คอยอบรม
คอยตักเตือนเด็ก ๆ เสมอว่า...สิ่งใดควร สิ่งใดไม่ควร...แต่เมื่อมายุคปัจจุบัน
ได้ปรับเปลี่ยนไป...ผู้ใหญ่แบบดังกล่าว ก็ไม่เหลือ ไม่อยู่คอยบอก คอยเตือน
ให้กับเด็ก ๆ แล้ว...บางรายก็ละสังขารลาลับจากโลกนี้ไป...บางรายก็หมด
เรี่ยวแรงที่จะมาคอยนั่งบอก นั่งสอน...สุดท้ายแต่ละคนก็ต้องเรียนรู้วิถีชีวิต
ด้วยตนเอง...นั่นคือ "การเรียนรู้ตลอดชีวิต"...
ตั้งแต่เด็ก ๆ การเรียนรู้จะถูกสั่งสอนว่า...โตขึ้นเด็ก ๆ ต้องเข้าโรงเรียน
เพื่อเรียนรู้และให้ได้มาซึ่งใบปริญญาบัตร...แต่อาจลืมสอนในเรื่องของการใช้ชีวิต
ให้อยู่กับสังคมได้ หรือไม่ถ้าสอนก็คงสอนน้อยเต็มที โดยเฉพาะเรื่อง "ทักษะชีวิต"
สังคมส่วนใหญ่ชอบโบ้ยสิ่งนี้ต้องอยู่ที่ "ครอบครัว" สอนเท่านั้น...แต่สำหรับ
ความคิดของฉัน ไม่ว่าสถาบันครอบครัว สถาบันการศึกษา ครู อาจารย์ ต้องเป็น
ผู้ที่ใส่ให้กับลูกศิษย์ให้มาก ๆ...ไม่ปัดความรับผิดชอบกัน...เพราะต้องฝึกให้เด็ก
ตั้งแต่เด็กเล็ก ๆ ได้เรียนรู้ชีวิต เรียนรู้ความเป็นจริงที่จะเกิดขึ้นกับพวกเขาให้ได้...
เพราะไม่เช่นนั้น เมื่อพวกเขาโตขึ้นไปในสังคมของโลกกว้าง พวกเขาจะไม่มี
ความแข็งแกร่งในเรื่องทักษะชีวิต...จะเข้าใจสิ่งต่าง ๆ แบบผิด ๆ...
เหตุที่ผ่าน ๆ มา เป็นเพราะผู้ใหญ่ ครอบครัว ครู ไม่ค่อยได้สอน ปล่อยให้
เด็ก ๆ เผชิญเรื่องของการเรียนรู้ด้วยตัวเอง...จึงเป็นสาเหตุของ "ปัญหาสังคม"
ในอนาคต เรียกว่า พอเกิดปัญหาก็มาแก้กันที่ปลายเหตุ...ซึ่งฉันก็เห็นมามากมาย
กับเรื่องราวต่าง ๆ ของสังคม...ก็ขึ้นอยู่กับที่ผู้ใหญ่อย่างเรา ๆ ท่าน ๆ จะแก้ไข
ปัญหาเรื่องนี้ได้อย่างไร? โดย "บอกความจริงของชีวิต" ให้เด็ก ๆ ได้รับทราบ
ในระดับหนึ่ง เสมือนกับฉีดวัคซีนเพื่อป้องกันโรคแทรกซ้อนที่สามารถเกิดขึ้นได้...
แต่ทุกวันนี้ เหมือนกับว่าแต่ละครอบครัวแต่ละคนจะไม่ค่อยเข้าใจกับเรื่อง
ของการใช้ชีวิต + ความเป็นจริงของชีวิตสักเท่าไหร่ บางคน บางครอบครัวกว่า
จะเข้าใจได้ก็ปาเกือบเข้าโลงแล้ว...แล้วก็ใช่หรือไม่ล่ะ? ที่การศึกษาสอนให้คน
ได้เรียนรู้ไปเพื่ออะไร?...ถ้ายังไม่เข้าใจในความเป็นจริงของชีวิตแล้ว ก็เสียเวลาเปล่า?
ปัญหาต่าง ๆ ก็จะเกิดขึ้นเป็นแบบนี้อยู่เรื่อย ๆ...
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๒๐ มีนาคม ๒๕๕๗
ความเห็น (6)
I agree with U, it is all right: Education is a way of life. All of men must learn life's skills. Thanks.
หนทางอีกยาวไกลค่ะ
Thank you. คุณ ส. 
ขอบคุณค่ะ คุณ pa_dang 
ขอขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุก ๆ ท่านค่ะ
สวัสดีค่ะ
เชื่อและเห็นจริงดังที่มีท่านผู้รู้เคยบอกว่า "แบบดี ดีกว่าบอก"
ขอบคุณค่ะ ;)