๕๐๒. เคยหรือไม่?...
การดำเนินชีวิต...เรื่องราวบางเรื่องในสมัยเมื่อตอนฉันเป็นเด็ก ๆ
เหตุการณ์บางอย่าง ณ ตอนนั้น ยังไม่เกิดขึ้นกับตัวของฉัน...เช่น
ฉันเห็น แม่...ป้า ของฉัน เขาชอบนำน้ำมันมาทาขาแล้วก็นวดที่บริเวณ
ขา...ฉันเห็น ฉันก็ถามว่า ทาทำไม? แม่...ป้า บอกฉันว่า...ก็มันปวด...
เลยต้องทา...ณ ตอนนั้น ฉันไม่เข้าใจหรอกว่า...แล้วมันจะเบาได้รึ...
เพราะตอนนั้น ฉันสบายดี...แต่มา ณ บัดนี้...อาการที่ฉันเคยถาม
แม่...ป้า...มันมาถึงตัวของฉันเองแล้ว...เขาเรียกว่า..."กรรมตามทัน"
เสียจริง ๆ ตกกลางคืน ฉันต้องนำน้ำมันเหลืองมานั่งนวดขา เพื่อให้
อาการตึง ๆ มันผ่อนคลาย...เรื่องบางเรื่อง...ผู้ใหญ่บอก เราอาจไม่เชื่อ
จนกว่าตัวเราจะประสบ พบเจอด้วยตัวของฉันเอง...และอีกต่อหลายเรื่อง
ที่ฉันเห็นว่า...สิ่งที่ฉันเห็น ฉันถามท่านเมื่อตอนที่ฉันเป็นเด็ก ๆ...
มันกำลังตามฉันมาตอนที่ฉันมีอายุมากขึ้น...
ทำให้ฉันคิดว่า...วงจรชีวิตมนุษย์ก็มีเท่านี้...สมัยเราเป็นเด็กก็ยัง
ไม่เกิด จึงไม่พบ...แต่พอเราโตขึ้นและได้พบเจอ จึงทำให้เราเป็น...เป็น
เหมือนผู้ใหญ่ที่เขาเคยพบเจอนั่นเอง...
ประสบการณ์ที่จะตราตรึงอยู่ในความทรงจำนั้น...ต้องเกิดกับตัว
ของเราเอง จึงทำให้ได้คิดว่า...สิ่งที่เกิด ๆ ขึ้นเพราะเหตุใด...
บางคราวก็เรียกว่า "สังขาร" มนุษย์...
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๓ มีนาคม ๒๕๕๗
ความเห็น (4)
เด็กๆน่ารักเปรียบเหมือนผ้าขาวใช่จริงๆ เด็กเรียนรู้การแก้ปัญหาได้จัดเจนค่ะ ชอบวีดิโอมากๆค่ะ
จริงครับ
นึกถึงพ่อที่เคยให้ขึ้นไปเหยียบแข้งขา ลำตัว เพื่อผ่อนคลายให้หายปวดเมื่อย...ตอนนั้นก็สงสัยๆ
ตอนนี้ จะหาเด็กน้อยๆที่ไหนหนอมาเหยียบให้
คุณแม่บ้านก้ตัวหนักเกิน..555
ขอบคุณค่ะ คุณ 
+ คุณพิชัย 
555...ด้วยคนค่ะ...
ขอขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุก ๆ ท่านค่ะ