บันทึกช่วยจำ : 1 ปีCEOจังหวัดชุมพร
ข้อเท็จจริงของการบริหารจังหวัดแบบบูรณาการ
28/6/2548
คืนนี้มีโอกาสมาเปิดดูงานเขียนเชิงวิชาการของตนเอง ก็หวนคิดถึงระยะเวลาเกือบ 2 ปีที่ผ่านมาที่มีโอกาสมาร่วมขับเคลื่อน ผลักดัน การพัฒนาระบบราชการในจังหวัดชุมพร เลยคิดว่ามีบทความที่น่าจะสะท้อนบางสิ่งบางอย่างให้ผู้ที่สนใจได้รับรู้และรับทราบ ครับ
1. 1ปี การบริหารจังหวัดแบบบูรณาการ : คนชุมพรคิดอย่างไร ผลจากข้อเท็จจริงเชิงประจักษ์
สนใจอ่านได้จาก
http://gotoknow.org/file/45/1year%20CEO%20Version%201.pdf
2. การบริหารจังหวัดแบบบูรณาการ: ปัญหาเชิงโครงสร้างแบบบูรณาการ คำตอบอยู่ที่กระบวนการมีส่วนร่วมของประชาชน
สนใจอ่านได้จาก
http://gotoknow.org/file/45/CEO%20Solutions.pdfเก็บมาฝากจากนิยาย…………..
“มองจากภายนอกไกลๆในยามใกล้ค่ำ สมชายก็มองเห็นว่าทำไมภายในบ้านของเขาจึงมืดจัง เมื่อใกล้บ้านเข้ามา อยู่ภายนอกก็รู้สึกว่ายังไม่สว่างเท่าที่ควร แต่เมื่อเดินเข้ามาในบ้าน รัชนีที่อยู่ในบ้านบอกสมชายว่า บ้านเราสว่างจังข้างนอกมืดหมดแล้ว”
ดึกแล้วครับวันนี้พรุ่งนี้เช้าจะ post ลงครับ..............
พรสกล ณ ศรีโต
28/6/2548
ความเห็น (15)
วันนี้ถ้ามีใครมาถามผมว่า “มีความคิดเห็นอย่างไรต่อกระบวนการ KM ของ จ.ชุมพร ?” จาก Perception ที่ผมได้รับและมองเห็น ผมคิดถึงเครื่องจักรผลิตสินค้าสำเร็จรูป กำลังทำงานเต็มประสิทธิภาพ ทั้งกลางวันและกลางคืน มีผลผลิตออกมานับจำนวนชิ้นต่อเวลาที่ใช้ไปต้องนับว่าน่าทึ่ง...คิดแผลง ๆ ว่า เครื่องจักรตัวนี้น่าจะทำงานผลิตสินค้าได้เร็วและได้มากติดอันดับโลกด้วยซ้ำไป แต่ไม่กล้ายืนยันเพราะไม่มีข้อมูล และถ้าผมเป็นเจ้าของโรงงาน ผมคงจะดีใจนึกกระหยิ่มยิ้มย่องกับประสิทธิภาพของกระบวนการผลิตที่กำลังทำอยู่
ถอยห่างออกมานิดหนึ่งแล้วถามตัวเองว่า “ถ้าเป็นภารกิจของเรา เราจะทำอย่างไร ?” ผมคงจะขอเริ่มต้นที่ตัวเองก่อน คงต้องให้เวลากับตัวเองศึกษาเรียนรู้อย่างเต็มที่ ในระดับที่จะต้องเข้าไป “คลุกวงใน” ณ ตักกศิลา KM ผมจะต้องไม่พอใจเพียงแค่ว่า ได้อ่านหนังสือ ได้ Download ไฟล์ประกอบการนำเสนอสวย ๆ ดูดีมีหลักการ พร้อมสำหรับการนำเสนอ ก็จะสามารถกลายเป็น Guru ในเรื่องนี้ไปได้ คงจะต้องขอทดลองอย่างเข้มข้นกับกลุ่มภายในของตัวเองก่อน ถ้าจะให้ดีก็จะไปชวนเพื่อนบ้านใกล้เรือนเคียง ซึ่งพบว่าการแลกเปลี่ยนเรียนรู้เข้าขั้นโคม่า เพราะแม้แต่การพบปะพดคุยกันเป็นประจำทุกเดือนก็ยังไม่มี ทดลองสักระยะหนึ่งให้ฟันเฟืองตัวสำคัญ ๆ ที่เราเรียกว่า CoPs ได้ทำงาน ชั่งน้ำหนักให้แน่ใจว่า ประเด็นที่จะหยิบยกขึ้นมา แลกเปลี่ยนเรียนรู้ (KV : Knowledge Sharing) เป็นเพียง Interest หรือ Passion และอื่น ๆ อีกมากมาย
“แต่ว่าเรามีความจำเป็นในเรื่องการวัดผลภายใต้เงื่อนไขเวลาอันจำกัด จะไปแบบเนียน ๆ มันคงจะไม่ทันการ จะให้ทำอย่างไร ?” นี่เป็นสิ่งที่ทำให้ผมนึกถึงคำพูดเก่า ๆ ของการรายงานผลในระบบราชการ พ้นจากยุค “ผู้ใหญ่ลี” มาไม่นาน เราก็เข้าสู่ยุค “ได้ผล 100% เกินความคาดหมาย” คำพูดสวย ๆ แบบนี้ จำได้ว่าครั้งหนึ่งนานมาแล้วเคยฟังอยู่บ่อย ๆ จากข่าวยามเช้าของสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย มาระยะหลังไม่เคยได้ยินอีกเลย แต่ก็พอจะสัมผัสได้ว่า ทัศนคติแบบนี้ยังมีอยู่ นั่นไง...หลักการและแนวทางการบริหารที่สำคัญของยุคสมัยหลาย ๆ เรื่องจึงต้องมาตายท้องกลมภายใต้ระบบราชการของเรานี่เอง
“เมื่อเดินมาตามแนวทางแบบนี้แล้ว ยังไงเสียมันก็ยังดีกว่าไม่ได้ทำอะไรไม่ใช่หรือ ?” จริงครับ แต่อย่าปล่อยให้เครื่องเย็น และนั่งงง ๆ อยู่นานเกินไปนะครับ ถ้ามองกันในแง่ดี ผมเชื่อว่าในแต่ละเวทีที่ผ่านมา มี “ของจริง” อยู่ไม่น้อย ต้องหาทาง “อุ้มชู” ให้ได้แสดงบทบาทกัน แล้วอย่าฝืนกับประเด็นที่มันไกลตัวเกินไป รับรู้-รับผิด-คิดต่อ-เปลี่ยนแปลง ไม่ใช่เรื่องน่าอาย แต่มันเป็นการยกระดับการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ของเรา บนพื้นฐานของความแข็งแกร่งในสิ่งที่เราเรียกว่า “จริง & ตรง”
พรสกล ณ ศรีโต
ขอบคุณครับ
"ขอทหารกล้า..........อาสาตัว.........เพราะวันนี้สมรภูมิ...ยังต้องการผู้กล้ามาร่วมสังเวียน......ศึกนี้ยังใหญ่หลวง...ยังต้องการขุนพลอีกมาก..............มีไหมครับใครที่อาสาจะอยู่แถวหน้าของขบวน........"
คำพูดนี้..........................ผมใช้เมื่อปี 2525ถึง2526 บนหลังคารถที่ท้องสนามหลวง....................อยากจะขออีกสักครั้ง...........
"Today.........Less TalK More Action................
พรสกล ณ ศรีโต
1/7/2548
ขอน้อมคารวะให้กับทหารกล้า ด้วยความคารวะจริงใจ
วิถีแห่งกระแสในยุค..."พาคนไปตาย"...คงจะไม่ใช่ทางเลือกเดียวในการแสดงความกล้าท้าทายระบบ
ขอทหารกล้าได้ฝ่าฟันจนประสบผลสำเร็จในวิถีแห่งตน.
พรสกล ณ ศรีโต
ขอบคุณและวิงวอนขออีกครั้ง
"ขอแรง........ร่วมฟันฝ่าในวิถีแห่งคนกล้า...........เพื่อสิ่งที่ดีงามและฝันใฝ่...........เพราะมีคนกล้าที่กล้าตายเยี่ยงวีรบุรุษ.......จึงมีการขับเคลื่อนขบวนประชาธิปไตย..........คล้อยหลังก็เห็นการเปลี่ยนแปลงที่ตามมา........ถึงทุกวันนี้.................วันนี้ขบวนทัพยังรุดไปข้างหน้า..........ฤาแล้วไย......ขุนพลจะปล่อยเหล่าทหารกล้าให้พวกเขา........ตามลำพัง"
ด้วยจิตคารวะ
พรสกล ณ ศรีโต
1/7/2548
ข้าราชการพันธุ์ใหม่
จะเป็นการดีอย่างยิ่งถ้าท่านผู้ที่คิดว่าตนเองเป็นเจ้าของโรงงาน จะไม่นั่งนิ่งๆบนเบาะนุ่มๆแล้วมัวแต่กระหยิ่มยิ้มย่อง
ขอให้กำลังใจแด่ อาจารย์ พรสกล ผู้ซึ่งกระผมสามารถเรียกว่าอาจารย์ได้อย่างเต็มปากและเต็มใจ
จาก ข้าราชการพันธุ์ใหม่
พรสกล ณ ศรีโต
ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็น
วันนี้เราอาจจะอยู่ในสนามรบ........แต่เป็นสนามรบทางปัญญาที่ทำให้เกิดการพัฒนาความรู้และ....................................จะนำไปสู่สนามแห่งการเรียนรู้.........ในสนามรบทางปัญญา........ผมยังคงมีความรู้สึก มิตรภาพ ความห่วงใยและสายสัมพันธ์เหมือนเดิม ครับ
"มุมมองทางความคิดที่แตกต่าง..........ทำให้เกิดการเรียนรู้.......และนวัตกรรมทางคิดใหม่เสมอครับ"
พรสกล ณ ศรีโต
13/7/2548
ข้าราชการพันธุ์ใหม่
เห็นด้วยกับทั้งสองท่านครับ
ดิฉันได้เข้ามาอ่านบล็อกนี้ด้วยเพราะหัวข้อที่น่าสนใจ และเลยอ่านต่อไปยังข้อคิดเห็นต่างๆ อ่านไปอ่านไปทำให้คันในใจอยากจะแสดงความคิดเห็นบ้าง
ดิฉันเป็นข้าราชการคนหนึ่ง ที่ต้องย้ายมารับตำแหน่งที่จังหวัดชุมพร สรุปคือดิฉันไม่ใช่คนชุมพร แต่เมื่อหน้าที่การงานพามาดิฉันก็คิดว่าที่นี่ก็คือบ้านของดิฉันเหมือนกัน(ประเทศไทย)และเป็นบ้านที่ดิฉันต้องการมีส่วนร่วมในการช่วยทำความสะอาดปัดกวาดเช็ดถู และเมื่อดิฉันเห็นทุกคนในบ้านกำลังมีกำลังใจที่จะช่วยกันทำให้บ้านหลังนี้สวยงามน่าอยู่ แต่แล้วในขณะที่สมาชิกในบ้านทุกคนกำลังพยายามทำให้ความหวังเป็นจริง ก็มีคนที่บอกว่าตนเองเป็นเจ้าของบ้านเดินเข้ามาพร้อม ถุงดำ ใบใหญ่และแล้วก็เท ขยะ กองใหญ่กองหนึ่งออกมากลางบ้าน สมาชิกทุกคนในบ้านต่างมองด้วยอาการตกตะลึง ส่วนดิฉันมองด้วยความแปลกใจว่า ทำไมคนที่อ้างว่าตนเองเป็นเจ้าของบ้านแท้ๆ แทนที่จะสร้างกำลังใจให้กับสมาชิกที่มาช่วยกันทำสิ่งที่ดี หรือ ถ้าท่านจะพยายามทำตัวเป็นเจ้าของบ้านที่พอใช้ได้สักนิด แค่มองดูเฉยๆไม่ต้องคิดที่จะจับไม้กวาดมาช่วยปัดกวาดก็ไม่มีใครสนใจ แต่ทำไมท่านกลับเป็นคนที่จะทำให้บ้านของท่านสกปรกซะเอง และแล้วดิฉันก็ทนยืนนิ่งต่อไปไม่ได้ ต้องก้าวออกมาและพูดดังๆว่า" ขอร้องเถอะค่ะ ถ้ามือไม่พายอย่าเอาเท้าราน้ำ"
" อย่าซีเรียส คะ อย่าซีเรียส"
ดิฉันแค่อยากเห็นสมาชิกทุกท่านที่เข้ามาแสดงความคิดเห็น ได้โปรดแสดงความคิดเห็นในทางสร้างสรรเท่านั้น และดิฉันขอให้กำลังใจกับคนที่กำลังทำงานทุกคน นั่นหละค่ะที่เรียกว่า "ของจริง"
ข้าราชการพันธุ์ใหม่
ครับ ต้องขอขอบพระคุณ อาจารย์ พรสกล และ อาจารย์ เทียมพบ ที่ทั้งสองท่านได้กรุณาเข้ามาอุทิศทั้งแรงกาย และ แรงใจ จนจังหวัดชุมพรของเรามีการพัฒนาไปอย่างมาก ขอเป็นกำลังใจนะครับ รวมถึงสมาชิกทุกคนในสำนักงานยุทธศาสตร์ด้วยนะครับ ทุกคนรู้สึกได้ว่าที่ผ่านมาทุกอย่างดีขึ้น ขอให้มีกำลังใจฟันฝ่าอุปสรรคกันต่อไปนะครับ
พรสกล ณ ศรีโต
ขอบคุณอีกครั้งครับ
เหลือบมาเห็นก็ตกใจว่า............ มีข้อคิดเห็นทั้งหมด 13 ครั้งแล้ว วันนี้เราเพื่อนร่วมทางมากครับ คงต้องขอให้พวกเราออกแรงมากขึ้นอีก อย่างน้อยวันนี้เรามีเครื่องมือการบริหารจัดการใหม่เพิ่มขึ้นอีก น่าจะทำให้เราสามารถนำมาใช้ในการบริหารจัดการจังหวัดแบบบูรณาการได้ดีขึ้นนะครับ
พรสกล ณ ศรีโต
19/7/2548
พรสกลณ์ ณ ศรีโต
คิดถึงทุกคนมาก เวลาผ่านไปเร็วเหลือเกิน....สมรภูมินี้ก็ยังไม่เสร็จศึกเลย....