นับเป็นครั้งแรกที่เด็กอายุ 24 กับการเริ่มตระหนักถึงโรคกระดูกพรุน
ภัยที่ทั้งใกล้และไกลตัวในเวลาเดียวกัน
ด้วยความที่อยู่ในแวดวงสาธารณสุข เจอหลายโรคจนเริ่มชาชิน
จนลืมไปว่า อ้าวเฮ้ย กระดูกพรุนเนี่ยะต้องอาศัยการวางแผนระยะยาวเพื่อป้องกันนะ
คิดไปคิดมามันราวกับการทำประกันชีวิตเลยแหละ เพียงแต่เบี้ยประกันอาจไม่ได้ขนาดนั้นเท่านั้นเอง