อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑ : “มิชอบธรรม”

เก็บตกจากอนุทินที่ ๑๒๓. เขียนไว้เมื่อวันที่ ๒๕ มกราคม ๒๕๕๗ เพื่อเก็บรวบรวมคำประพันธ์เข้ามาไว้ในหมวดหมู่เดียวกัน เป็นแนวทางหรือตัวอย่างในการแต่งคำประพันธ์สำหรับผู้สนใจ

๑๕/๐๒/๒๕๕๗

********

อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑ : “มิชอบธรรม”

 

บรรดารฐานี้              ปิตุพี่ริสร้างสรรค์

กายาสมองอัน           ตะละคนกมลมาน

การงานก็ดีพร้อม        มนน้อมสิลาผ่าน

ก่อเกิดวิชาชาญ         รุจิรุ่งแนะมุ่งไกล

รัฐพาลมิฟังเสียง        วจเพียงจะถามไถ่

หลายล้านระทมไห้      มนหม่นกะยามัว

ผิดถูกอภัยเถิด          ผิวะเกิดมโนชั่ว

บดบังสติมัว             กรตอบมิชอบธรรม

ตัวแทนกระทำหมด     ทุรยศมิหลาบจำ

ผิดมาก็ร้องร่ำ           ธุระราษฏร์ประกาศตน

ขอตัวและโอกาส        เถอะนะปราชญ์ทิศาหน

หวังเพียงประโยชน์ตน  ผิวะพ้นกระบวนมา

ผู้แทนอธิปัตย์           พลอาจมุใฝ่หา

ฮั้วเห็นดุเด่นตา          กลพามิถูกทาง

นำพารฐาชาติ           จิตมาดลุถากถาง

หวังนำกำจัดทาง        ปิยชนยุคลไทย

เดินหน้ามิฟังเสียง       รึจะเลี่ยงระรื่นไหล

ตื่นเถิดประชาไทย       กรตอบประกอบธรรม

คนโกงกติกา            วิริยาทิวาค่ำ

มวลชนฉลาดนำ        พลไล่ณไกลทาง.

 

*เขียนไว้เพื่อเป็นอนุสติให้รู้ว่าครั้งหนึ่งบ้านเมืองเกิดความวุ่นวาย โกลาหนจากความไม่ชอบธรรมของรัฐบาลที่บริหารประเทศที่ขาดฐาน คือ “โลกบาลธรรม”...มีประชาชนเรือนแสนเดินขบวนเพื่อขับไล่รัฐบาล ขณะนี้ยังมิเห็นผลสำเร็จประการใดที่ชัดเจน... ได้แนวคิดการเขียนมาจากอนุทินของ อ.นุ เป็นคำกลอนที่แต่งโดย อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ อีกที...ขอบคุณไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ         

 

["พี่หนาน"]

ขอขอบคุณสมาชิกโกทูโนว์ที่ให้กำลังใจ และผู้เข้ามาอ่านทุกท่านมากครับ