บันทึกแรกของเดือนแห่งความรักและเดือนที่มีความสำคัญทางพุทธศาสนา มาพร้อมหมอกควันขี้เถ้าอ้อยที่ลอยล่องกลางท้องฟ้าก่อนหล่นลงมาดั่งหิมะ..
มองมาที่ห้องเรียน..ของโรงเรียนขนาดเล็กที่มีข้อจำกัดบางอย่าง ทั้งระยะทางที่ห่างไกลชุมชนเมือง ที่นักเรียนมักห่างไกลแสงสี การดูข่าวสารทางทีวีมีน้อยนัก เพราะส่วนใหญ่มักติดละคร..(น้ำเน่า..น้ำดีมีแต่น้อยนัก) หนังสือพิมพ์ที่ซื้อเข้าโรงเรียนเพื่อให้นักเรียนและครูได้อ่านกันนั้น เมื่อเปลียนวัน เปลี่ยนเดือน..เราจะเก็บไว้ใช้ประโยชน์ด้านอื่นๆ...
เรามองว่าในหนังสือพิมพ์ มีสิ่งดีๆที่แฝงไว้มากมาย จึงอยากเก็บรักษาไว้..จึงนำนักเรียนมาช่วยกันทำเป็นสื่อการเรียน การสอน นักเรียนได้ฝึกการอ่าน อักขระ ร ล ควบกล้ำ คำย่อ ..และต่อยอดถึงจินตนาการณ์และประสบการณ์จริงที่นักเรียนได้พบเจอ..ฝึกการตอบคำถาม การอภิปราย
นักเรียนที่นี่ไม่ได้เก่งที่สุด..ไม่ได้ดีที่สุด..โอกาสไม่ได้มีมากมายนัก..แต่สิ่งที่ได้จาก "สื่อรัก..หนังสือพิมพ์" อย่างน้อยๆนักเรียนได้เรียนรู้สังคม โลกรอบตัว..และนำไปสู่การอ่านคล่องเขียนคล่อง โดยที่เราไม่เรียกร้อง ไม่ร้องขอ และไม่รอคอย...