วันที่ 31 มกราคม 2557 วันสุดท้ายของการทดลองสอน
ที่โรงเรียนบ้านห้วยทราย อำเภอจอมทอง จังหวัดเชียงใหม่ วันนี้ก็เป็นวันสุดท้าย มีความรู้สึกทั้งสองอย่างอยู่
ด้วยกัน คือ ใจแรกก็ดีใจที่เป็นวันสุดท้ายของการสอนซะที อีกใจก็รู้สึกว่ามันรวดเร็วไปใจก็อยากอยู่ต่อ เพราะ
นักเรียนทุกคนและคณะครูทุกท่านน่ารักให้ความต้อนรับเป็นอย่างดี รู้สึกอบอุ่นทุกวันที่มาโรงเรียน วันนี้เป็น
วันที่ดิฉันและคณะนักศึกษาทั้ง 11 คนได้ กล่าวความรู้สึกและกล่าวคำขอบคุณที่โรงเรียนได้ให้โอกาศ
นักศึกษาได้มาฝึกประสบการณ์และได้มอบของที่ระลึกให้กับโรงเรียน จากนั้น ผู้อำนวยการโรงเรียนได้กล่าว
ความรู้สึกกับนักศึกษาด้วยความยินดี จากนั้นพอถึงคาบเข้าเรียน ดิฉันและนางสาว หฤทัย ได้มอบของที่
ระลึกให้กับครูพี่เลี้ยง วันนี้มีกิจกรรมที่คณะนักศึกษาได้มอบหมายให้จัดกิจกรรม คุณธรรม จริยธรรม เพื่อ
เป็นการฝึกความรักและความสมัคคีของเด็ก ๆ ในโรงเรียน และวันนี้เป็นวันที่ดิฉันประทับใจมาก เพราะดิฉัน
ได้นำทั้งความรู้และความสุขมามอบให้แก่นักเรียนทุก ๆ คน เป็นวันที่คุณครูในโรงเรียนก็มีความสุขไปด้วย มี
การเลี้ยงฉลองกันเล็กน้อย โดยผู้อำนวยการโรงเรียนพูดว่ามีความยินดีเป็นอย่างมากหากนักศึกษาจะมา
ฝึกสอนในเทอมหน้า และดิฉันก็รู้สึกว่าดิฉันต้องนำสิ่งต่าง ๆ ที่ครูพี่เลี้ยงแนะนำ คอยชี้แนะบอกไว้ ไป
ปรับปรุงการสอนของตัวเองไป เรื่อย ๆ เพื่อจะได้ให้เด็กได้รับความรู้ให้ให้ได้มากที่สุด และถ่ายทอดให้เด็ก ๆ
ได้อย่างเต็มศักยภาพที่มี คำว่าครูคือเรือจ้าง ความจริงครูไม่ใช่แค่เรือจ้างแต่ครูเป็นคนพายเรือเพื่อให้เด็กไป
ถึงฝังและระหว่างปลายทาง มีทั้งอุปสรรค์ และต้องคิดด้วยว่าจะทำยังไงให้เด็กนักเรียนไปถึงฝังจุดหมาย และ
ครูเท่านั้นจะเป็นผู้นำทางให้เด็ก พานักเรียนไปให้ถึงฝังฝัน ดิฉันคิดว่าคำว่าเรือจ้าง ไม่ค่อยให้ความหมายมาก
นัก แต่ครูคือแม่พิมพ์ของชาติให้ความหมายได้มากกว่าเรือจ้าง
ทดลองสอนน้อยจัง เป็นแผนการจัดการเรียนรูปแบบไหนครับ
ขอแสดงความยินดีด้วยกับประสบการณ์ที่ได้รับนะคะ
สวัสดีค่ะคุณ สกุณา สอนธิ
การเป็นครูจะต้องมีการเรียนรู้อยู่ตลอดเวลา เพื่อที่จะได้นำความรู้ไปสอนกับนักเรียนได้
ขอบคุณค่ะ