วันที่สี่ของการทดลองสอน วันที่ 30 มกราคม 2557
วันนี้ก็เป็นวันที่สี่ กับการทดลองสอน วันนี้ดิฉันมาแต่เช้า ได้เห็นนักเรียนทำกิจกรรมต่าง ๆ กวาดไม้ใบ เก็บขยะ เลี้ยงอาหารปลา รดน้ำผัก เห็นแล้วรู้สึกชื่นใจที่นักเรียนทุกคนร่วมแรงร่วมใจกัน …
ช่วงเช้าวันนี้ ครูที่โรงเรียนติดธุระกันเนื่องจากมีการเลือกตั้ง ทำให้ดิฉันต้องไปดูแลนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 ซึ่งเป็นเด็กประถมที่ดื้อที่สุด แล้วดิฉันก็ควบคุมนักเรียนได้ยาก เนื่องจากมีนักเรียนจำนวนมาก ดิฉันจึงจำเป็นต้องใช้ไม้เรียว แต่ผลที่ออกมานั้นนักเรียนเงียบได้ไม่กี่นาที ก็เสียงดังเหมือนเดิม ตอนนั้นดิฉันมีความรู้สึกหมดความอดทน กับเด็กนักเรียนบ้างคนที่ไม่เชื่อฟัง และไม่ทำตาม จนช่วงเช้าวันนี้เสียงดิฉันแทบจะไม่มี เพราะต้องใช้เสียงที่ดังในการพูดกับนักเรียน
ดิฉันพยายามคิดวางแผนว่าจะจัดการกับเด็กนักเรียนชั้นนี้ยังไง ให้หยุดส่งเสียงดัง…ดิฉันจึงทำข้อตกลงกับเด็กนักเรียนว่าถ้านักเรียนทุกคนตั้งใจเรียน เชื่อฟังครู ทำงานตามที่ครูสั่ง ครูจะเปิดการ์ตูนให้ดู ปรากฏว่านักเรียนยอมตกลงและทำตามที่ครูบอก…ทำให้ช่วงเช้าวันนี้ผ่านไปด้วยดี
นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ถึงผมจะดื้อแต่ผมก็ตั้งใจวาดรูปน่ะครับคุณครู
นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ครูทำตามข้อตกลงของนักเรียนแล้วน่ะค่ะ
ช่วงบ่ายวันนี้ดิฉันมีสอนคอมพิวเตอร์ ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 นักเรียนชั้นนี้มีนักเรียนอยู่ประมาณ 13 คน เป็นชั้นที่น่ารัก พูดจาไพเราะ และเป็นชั้นที่ไม่ดื้อเลย เวลาที่ครูสั่งงานก็จะทำตาม เวลาที่นักเรียนไม่เข้าใจก็จะเรียกถามคุณครู คุณครูครับ/คุณครูขา ชั่งน่ารักจริง ๆ
นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 กำลังตั้งใจวาดรูปโรงเรียนของฉันอยู่ค่ะ
นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 น่ารักไหมค่ะ ^_^
การเป็นครูนั้นถ้าเราอยากจะให้นักเรียนเชื่อฟังนั้น เราจะต้องเข้าใจนักเรียนว่าเขาต้องการอะไร ต้องการแบบไหน และคนเป็นครูจะต้องทำข้อตกลงกับนักเรียน เพื่อที่นักเรียนจะได้เชื่อฟัง และเราก็จะสามารถควบคุมนักเรียนได้ แต่ถ้าเรายิ่งด่ายิ่งว่าเด็ก ก็จะดื้อยิ่งกว่าเดิม ฉะนั้นการเป็นครูจะต้องเข้าใจในความรู้สึกของนักเรียนด้วย
สวัสดีครับ คุณ อรทัย พงษ์ปิยะมิตร
เขียนได้น่าประทับใจมากเลยครับ
ขอบคุณมากครับ