วันที่สามของการทดลองสอน วันที่ 29 มกราคม 2557
วันนี้ก็เป็นวันที่สาม กับการทดลองสอน วันนี้ดิฉันรู้สึกเหนื่อยมาก เพราะต้องขับรถจากในตัวเมืองเชียงใหม่ขับมาทีโรงเรียนบ้านป่าไม้แดง ซึ่งใช้เวลาเดินทางครึ่งชั่วโมง แต่เมื่อมาถึงโรงเรียนได้เห็นนักเรียนมาช่วยถือของ ได้พูดคุย ก็ทำให้ดิฉันหายเหนื่อย และมีความสุขที่ได้เห็นรอยยิ้มของนักเรียน และรู้สึกอบอุ่นที่นักเรียนเข้ามากอดทุกครั้ง @_@
ช่วงเช้าวันนี้ ดิฉันได้รับมอบหมายจากครูพี่เลี้ยงให้สอนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 ซึ่งมีนักเรียนอยู่ประมาณ 25 คน เป็นเด็กนักเรียนตัวเล็ก ๆ และอยากจะบอกว่าซนมาก ๆ ทั้งผู้หญิงและผู้ชาย พอเริ่มเรียนกันนักเรียนในวัยนี้ จะมั่วแต่เล่นกันมาก เวลาที่ครูให้งานทำ ส่วนน้อยที่จะทำตาม นักเรียนจะเล่นกันอยู่ตลอดเวลา จนดิฉันต้องใช้ไม้เรียว และทำหน้าดุ เสียงดัง ๆ เพื่อที่นักเรียนจะสนใจ และวิธีนี้ก็ใช้ได้ผล นักเรียนเงียบกัน เมื่อดิฉันใช้ไม้เรียวเคาะโต๊ะ และดุนักเรียนบ้างคนที่ไม่ฟัง จนวันทำให้ดิฉันเสียงแหบไปเลย…
นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 กับคุณครูอ๋อ
นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 วาดภาพได้สวยงามมากค่ะ
ช่วงบ่ายดิฉันคิดว่าจะได้พักผ่อนแล้ว เพราะว่าไม่มีสอน แต่ที่ไหนได้ ครูที่สอนในรายวิชาคอมพิวเตอร์ ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ไม่อยู่ ดิฉันจึงได้รับมอบหมายมาสอนแทน ซึ่งดิฉันก็รู้สึกกังวลและไม่รู้ว่าจะสอนในเรื่องอะไร เพราะว่าอาจารย์ที่ไม่อยู่เขาไม่ได้สั่งไว้ว่าจะต้องสอนในเรื่องอะไร ดิฉันจึงต้องแก้ปัญหาโดยการสอบถามนักเรียน ว่าได้เรียนเรื่องใดไปแล้วบ้าง เมื่อรู้คำตอบจากนักเรียน ดิฉันก็เริ่มสอน ซึ่งนักเรียนห้องนี้น่ารักมากค่ะ ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ตั้งใจทำงานที่ได้รับมอบหมาย และทำงานออกมาได้ดี
นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ตั้งใจเรียนกันมาก
นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ถ่ายภาพกับครูอ๋อและครูส้ม
วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่ดิฉันรู้สึกประทับใจหลาย ๆ สิ่งที่เกิดขึ้น และรู้สึกภูมิใจในตัวเองที่สามารถสอนเด็กให้อยู่ในความสงบได้ เป็นเพราะไม้เรียวแท้ ๆ ที่ทำให้เด็กสงบได้ และดิฉันก็ดีใจที่ได้เป็นครู ถึงแม้ว่าการเป็นครูจะมีภาระหน้าที่มาก และทุกครั้งที่นักเรียนเข้ามากอด มาพูดจาน่ารัก ๆ มันทำให้ดิฉันมีกำลัง และและความสุขกับการสอน
สวัสดีครับ คุณ อรทัย พงษ์ปิยะมิตร
เขียนได้น่าประทับใจมากเลยครับ
ขอบคุณมากครับ