“ครูของครู” ในนิยามของผมก็คือ “ยอดครู” ทั้งในระบบและนอกระบบ ซึ่งหมายถึง ครูที่สามารถสอนคนให้แสวงหาความรู้ได้ด้วยตนเองและครูที่สามารถสอนคนให้เป็นคนดีได้ ด้วยเหตุผลสนับสนุนดังนี้
“....การสอนให้คนมีความรู้มากขึ้น ไม่ยาก
การสอนให้คนเป็นคนใฝ่รู้ ยากกว่า
การสอนให้คนเป็นผู้แสวงหาความรู้อย่างเป็นนิสัย ยากที่สุด...”
“...การสอนให้คนรู้จักทำคุณงามความดี ไม่ยาก
การสอนให้คนเป็นคนใฝ่ดี ยากกว่า
การสอนให้คนเป็นคนดี ยากที่สุด...”
ความยากที่สุดนี่เอง คือ คุณค่าของ“ยอดครู” หรือยอดเมธีของสังคม ผู้ที่ทำได้สำเร็จย่อมไม่ใช่ครูธรรมดา แต่เป็น “ยอดครู” ผู้ถึงพร้อมด้วยศิลป์และศาสตร์แห่งการสอน มีจิตวิญญาณแห่งความเป็นครูอย่างเต็มเปี่ยม สามารถคิดค้นนวัตกรรมพัฒนาการเรียนรู้ของคนได้ถึงขีดสูงสุดความเป็นมนุษย์ ดังนั้นจึงควรยอมรับ "ยอดครู" ด้วยความชื่นชมศรัทธาว่า “เป็นครูของครู”
...ครู อาจารย์ เป็นเพียงส่วนหนึ่งในกระบวนการ หล่อหลอมขัดเกลาสังคม นอกเหนือจากพันธุกรรม และสิ่งแวดล้อม (ครอบครัว และสังคม) ของปัจเจกบุคคล...พฤติกรรมเชิงประจักษ์ของผู้คนในสังคมปัจจุบัน คือผลผลิตส่วนหนึ่งจากระบบการศึกษาไทยที่มองเห็นได้อย่างชัดเจนนะคะ...
ครูมีหลายแบบ ไม่จำเป็นต้องสอนในโรงเรียน
ชื่นชมและชอบมากครับครู