...เนปาลยังหวานอยู่….
เนปาล...เป็นสวรรค์ของนักเดินทางเสมอๆ รวมกระทั่งผม...ห้วงหนึ่งของชีวิตที่ต้องการไปเยือนเช่นกัน
ความหลากหลายในการเยือน...มีทั้งการไปแสวงบุญ หรือ การไปผจญภัยกับธรรมชาติที่คงความบริสุทธิ์
ผมอยากไปกราบพระที่วัด...ชมวัง...ชมมรดกโลก เดินตลาดในกลางกรุงกาฐมัณฑุ
เพียงแค่คิด...จุดหมายก็อยู่ใกล้เพียงนิด...แค่กระพริบตา
กับประเทศเล็กๆ แต่มียอดเขาที่สูงที่สุดในโลก...
ผมหลงรักหนังสือเล่มนี้เช่นกัน...
ผู้เขียนเขียนเรื่องราวเหมือนผมกำลังอ่านบันทึกของใครที่เขาคนนั้นอนุญาตให้ผมอ่าน
ผมอ่านอย่างเกรงอกเกรงใจ...แต่ก็ยังอยากอ่านต่อๆ ไปเรื่อย...เหมือนกินขนมหวานที่ไม่รู้จักอิ่มสักทีนะ
ผมได้เดินทางไปกับเรื่องราว...และบทกวีแสนสั้น...ที่แสนประทับใจ เช่น....
...วันที่หัวใจมีกำลังเรียกร้อง
เราจะได้ยินและเคลื่อนไหว
เพราะในวันที่หัวใจอ่อนกำลังลงไป
เรียกร้องแค่ไหน ไม่มีใครจะคอยได้ยิน
จงเด็ดเดี่ยวเถิดตัวเรา
อย่าแบกเงาหัวใจใคร
จงเคลื่อนไหวสิเคลื่อนไป
ไปให้ไกลสุดใจเรา...
ผมนึกถึงคำพูดของผู้ใหญ่ใจดีของผม...ท่านเล่าว่า ท่านอยากทำงานวิจัย และเชียร์ให้น้องๆ ทำ...
อยากทำตอนนี้...ตอนมีกำลังเรี่ยวแรง...และถ้าวันหนึ่งเกิดหมดแรงบันดาลใจลงดื้อๆ
หรือเป็นใหญ่เป็นโต...วันนั้นคงไม่มีโอกาสได้ทำเช่นนี้...คงอดเสียดายกับวันที่หัวใจมีกำลังเรียกร้อง....
Nepal = Never Ending Peace And Love.....
...อยากให้ทุกท่านได้อ่านจังครับ...สุขสันต์กับการอ่านนะครับ....
.....................................
...เนปาลยังหวานอยู่…..
ผู้เขียน : ธิดารัตน์ ไตรรัตนกุล
สำนักพิมพ์ : สี่เหลี่ยม
พิมพ์ครั้งที่ 1 ปีที่พิมพ์ : 2551 จำนวน 160 หน้า
ความเห็น (4)
Nepal = Never Ending Peace And Love.....
สักวันจะเดินทางไปที่นี่ค่ะ เนปาล...เค้าว่ากันว่าเทือกเขา ภูเขา สวยยิ่งนักค่ะ
ขอบคุณเรื่องราวดีๆ นะคะ พักนี้พี่ไม่ค่อยได้อ่านหรือเมนต์ใครเลยค่ะ พักสายตาและเชื่อฟังคุณหมอสัก 1 เดือนค่ะ
เนปาลยังหวาน ในขณะที่ประเทศไทยก็น่าจะหวานถ้าปูไม่เน่า
.... ต้องหาโอกาสไปสักครั้ง เช่นกันค่ะ .... ขอบคุณบันทึก ...เนปาล...ยังหวานอยู่
นะคะ ....
