"พี่หนาน"
นาย พรพจน์ พี่หนาน เรียงประพัฒน์

ค่าว คนหมะเก่าเล่าไว้ ๑


๑๐/๐๑/๒๕๕๗

*********

ค่าว  คนหมะเก่าเล่าทายไว้ ๑

 

คนหมะเก่า                    เล่าขานบอกไว้                เมินนานนับได้              หลายพันขวบปี๋

กำทายมีนัก                   ตั๊กแม่นดีหลี                   วันหน้าจะมี                  อย่างอี้แม่นมั่น   

ตั๋วหนานจะขอ                เล่าปอสั้นสั้น                  เต้าตี้สัมพันธ์                หันพบ

ต้นไม้ตังหลาย                สูงใหญ่คาคบ                 จะหลบลงปื้น                 คงคา

ภูดอยจะโล้น                  หมดเสี้ยงไม้หนา            หมู่คนจะปา                   หามาปลูกใกล้

ไม้สักไม้หลวง                 ถึงกล๋วงมีใส้                   ฝานด้วยเครื่องไฟ          ไวนัก

สัตว์ป่าบ่อมี๋                   ตี้นอนตี้พัก                     ผูกจั๊กขังห้อง                กรงนา

อยู่กั๋นเต๋มล้น                  หื้อคนถ่างต๋า                  ซื้อบัตรผ่านมา              หาป่าบ่อได้

พายุหลายหน                 ขนน้ำไกล๋ใกล้                 กล๋างทะเลไทย             มาซัด

คนบนฝั่งหนา                 ดั่งปล๋าถูกปั๊ด                 งัดลงสู่ท้อง                  ธารา

แผ่นดินจะไหว                ดั่งไกวเปลหนา               ดินทับถมมา                  ฆ่าคนต๋ายได้

โลกฮ้อนน่ากลั๋ว              ดั่งหลัวสุมใต้                  ลุกเป๋นเปลวไฟ               ยิ่งนัก

เจดีย์ควันหลาย              ปล่อยอายพร้อมพรัก        อุตสาหกรรมหนัก            นั่นนา

สายฟ้าจะแดง                ดั่งดอกบุปผา                 แสงไฟปุ่งมา                หาบ้านเฮาได้

ขีปนาวุธ                     รุดเหนือมาใต้                 บ่อใจ่สิ่งใด                  หนาน๊อง

ส่วนตั๋วปี้หนาน              บอกขานเล่าคล้อง            คงบ่อได้ต้อง                 บอกลา

กำทายหมะเก่า              เพียงเล่าอู้จ๋า                พักก่อนเต๊อะนา           มาแถมรอบได้ ๆ         

หมายเลขบันทึก: 558808เขียนเมื่อ 10 มกราคม 2014 20:24 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 กุมภาพันธ์ 2014 14:27 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

หวัดดีจ้ะพี่หนาน คุณมะเดื่อไม่เข้าใจภาษาคำเมือง แต่ อ่านแล้วสรุปความคร่าว ๆ ได้....การทายทักของคนเก่า...แม่นราวกับคนยุคใหม่ที่ได้พบเห็นเลยนะจ๊ะ ... คนยุคเก่ารู้จัก...ขีปนาวุธ...ด้วย อิ อิ

อีน่อง............กะเข้าใจ๋....คือคุณมะเดื่อจ้าว......

ขอบคุณคุณครูมะเดื่อครับ...บางทีความสวยงามหรือเพราะพริ้งของภาษาหรือวรรณกรรมนั้น ๆ อาจจำต้องขึ้นกับรูปแบบหรือผังของกลอนหรือค่าวด้วย และอีกอย่างที่สำคัญมากก็คือ หากเราไม่ได้เป็นเจ้าของภาษา ความเข้าใจอาจจะลดลงได้...เช่นผมไม่เข้าใจกลอนภาษาอังกฤษเลย หรืออาจจะไม่อินกับกลอนไทยบางอย่างเช่น โคลงสี่สุภาพเป็นต้นหนาครับ...ขีปนาวุธ ขยายความจากบรรทัดเบื้องต้นครับ...สายฟ้าจะแดงดั่งดอกบุปผาแสงไฟพุ่งมาหาบ้านเราได้...น่าจะคล้ายกับนิวเคลียร์ที่ถล่มฮิโรชิม่านั่นหละครับ

ขอบคุณอ.ผอ.อัญชัญอีกท่านครับ...ค่อยอ่านไปครับมีคำไหนไม่เข้าใจ...เดี๋ยวพี่หนานแปลให้เป็นกรณีพิเศษครับ...

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท