"ทุกข้อ คือ..... กำลังใจ"
1. ในชีวิตนี้ไม่เคยทำงานหนักเลย จนกระทั่งเวลาอะไร ๆ ผ่านไป ทำให้รู้ว่าไม่มีใครช่วยเราได้นอกจากตัวเราเอง สิบกว่าวันที่ผ่านดิฉันได้ไปทำงานที่ร้าน the cofee club แถวประตูท่าแพ ดิฉันทำงานได้สิบกว่าวันได้ค่าทิปมา 1682 บาท ทุกอาทิตย์จะออก เป็นเงินก้อนหนึ่งที่ทั้งชีวิตหามาได้ด้วยสองมือสองขาของตัวเราเอง
2. หลายปีผ่านมาที่เข้ามาเรียนมหาวิทยาลัยดิฉันได้เกรดเฉลี่ยนเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ ถือเป็นความสำเร็จการศึกษาที่พ่อแม่ภูมิใจกับเราด้วย
3. ทำงานหาเงินเองได้แล้วไม่ต้องขอเงินพ่อและแม่ทีละเยอะ ๆ อยากได้อะไรก็หาเองได้
4. ไม่ทำให้ครอบครัวต้องเดือดร้อนและเสียใจเพราะเราถึงแม้จะผิดพลาดบางครั้งแต่ก็ถือเป็นเรื่องเล็กและไม่ทำให้ครอบครัวเสื่อมเสียแต่ยังใด
5. รู้สึกภาคภูมิใจในตัวเองที่ใกล้ทำความสำเร็จที่ทุกคนในครอบครัวรอค่อย คือจบการศึกษา ถือเป็นความภาคภูมิใจมากในชีวิตที่มีใบปริญญามาประดับที่บ้าน ^^
6. เคยเปิดร้านขายปลาหมึกย่าง ซึ่งเงินลงทุนเป็นเงินของเราอย่า่งน้อยเราก็ผ่านจุดนี้ไปได้และได้ประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิตที่ได้ืทำ
7. สามารถอยู่ในสังคมกับเพื่อน ๆ ได้ทั้งที่เราเอาแต่ใจมากแต่เราก็สามารถผ่านมันไปได้และปรับตัวเข้ากับผู้อื่นแม้กระทั่งเพื่อนร่วมงาน
8. เวลาที่พี่สาวขออะไรน้องอย่างราจะทำให้ถ้าเราทำได้มันคือความภาคภูมิใจครอบครัวที่เรารักกัน
9. พ่อกับแม่ยึดอาชีพทำสวนเกษตรว่างๆเราจะออกไปช่วยครอบครัวถ้าเรากลับบ้านถึงแม้แดดจะร้อนเราก็อดทนเพราะไม่อยากเห็นพ่อแม่ทำงานตากแดดแล้วเราอยู่ในร่ม
10. ในปีใหม่ที่ผ่านมาได้ซื้อของขวัญไปฝากปู่ย่าและครอบครัวซึ่งเงินที่ซื้อไปนั้นก็เป็นเงินของเราที่เราหามาได้ด้วยตนเอง
11. สิ่งที่ดีที่สุดคือความภาคภูมิใจในตัวเองที่ได้เกิดมาในครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ
12. ตั้งแต่จำความได้ก็ได้รับรางวัลนักเรียนดีเด่น ประเภท ความสามารถพิเศษเล่นดนตรีวงโยธวาฑิต คาริเน็ตของโรงเรียน
13. ภาคภูมิใจที่มีเพื่อนร่วมชั้น เพื่อนเก่า และดีกับเรามาเสมอ
14. เคยประกวดระบายสีรูปพระมหาชนก ในวันเด็ก เป็นความภาคภูมิใจที่ได้รับรางวัลชนะเลิศมา เป็นสิ่งที่น่าประทับใจในตอนเด็กมาก
15. ในวันที่อาทิตย์ที่ผ่านมา ได้ไปทำงานในพอตอนปิดร้าน เก็บของได้เจอกล้องถ่ายรูปของลูกค้าที่เป็นชาวต่างชาติได้
16. ทำอาหารเองได้ คือทำขนมจีนน้ำเงี้ยวให้กับพ่อแม่ทานในตอนวันขึ้นปีใหม่ที่ผ่านมา
17. ภูมิใจในตนเองที่สามารถยืนได้ตัวเอง อยู่คนเดียว จากบ้านมาเรียนไกล ไม่มีใครเอานำอาหารมาให้ แต่เราก็สามารถอยู่ได้ด้วยตัวเองช่วเหลือตัวเอง
18. โทรทัศน์ที่เราดูที่หอพักคือเงินได้จากน้ำพักน้ำแรงของเราและเงินแม่ของเราครึ่งหนึ่ง เป็นสิ่งที่ภาคภูมิใจเช่นกัน
19. เจอกระเป๋าเงินตกที่ตลาดนัดแถวบ้านเราก็ส่งคืนให้กับประชาสัมพันธ์ของหมู่บ้าน *ใจเขาใจเรา ^^
20. สิ่งสุดท้ายนี้ภาคภูมิใจในตัวเองมากที่สุด ที่สู้เพื่อครอบครัว ทำงานหนักเพื่อตัวเราและครอบครัวซึ่งมันรู้ว่าเหนื่อยและไม่มีเวลาพัก ผ่อน มันเป็นสิ่งที่ทำได้อยากและส่วนน้อยที่มีคนจะทำที่เรียนด้วยทำงานด้วย แต่ก็เป็นความภาคภูมิใจที่ดีที่สุดในชีวิตของฉันในครั้งหนึ่งแล้ว.........
09/01/2557
ความเห็น (6)
...... ขอบคุณ บันทึกดีดีนี้ค่ะ .....
อนาคตจะได้เป็น "ครู" ไหมครับ
เพราะแนวทางชีวิตเข้่าสู่การเป็นเจ้าของกิจการของตัวเองแล้ว ;)...
สวัสดีค่ะ อาจารย์ Ongkuleemarn นู๊วาดฝันอนาคตตัวเองไว้ว่าต้องเป็นครูค่ะแต่มีกิจการเล็กๆเป็นของตัวเองด้วยค่ะ
ขอบคุณสำหรับการเยี่ยมชมน่ะค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณ สุภรัตน์ รัตนงาม ขอบคุณสำหรับการเยี่ยมชมและแสดงความคิดเห็นดีๆค่ะ
