บางครั้งที่คนเรากำหนดเป้าหมายชีวิต
และสร้างความคาดหวังเพื่อให้ไปถึงผลสำเร็จที่ปลายทาง
จึงจะมีความสุข
โดยไม่เคยสนใจระหว่างทาง
พุ่งตรงไปที่เป้าหมายเพียงอย่างเดียว
เมื่อไม่ได้อย่างที่คาดหวัง
ก็รู้สึกเป็นทุกข์
และต้องพยายามทำให้ได้อย่างที่คิด อย่างที่หวัง
จนเหนื่อย ล้า ท้อ
แต่ก็ฮึดสู้ขึ้นมาอีก พร้อมบอกตัวเองว่า หยุดไม่ได้ ท้อไม่ได้ แพ้ไม่ได้
ต้องไปให้ถึงจุดหมาย
จะได้มีความสุขที่ยิ่งใหญ่
โดยหาได้สนใจไม่ว่า
ระหว่างทางที่ละเลยมาตลอดนั้น
อาจมีความสุขเล็กๆ รออยู่ตลอดแนว
รอให้เราเก็บเกี่ยว
ไปทีละเล็กละน้อย
ซึ่งก็สามารถรวมตัวกันเป็นความสุขที่ยิ่งใหญ่ได้
กว่าจะไปถึงปลายทาง
เราอาจเก็บเกี่ยวความสุขระหว่างทางได้มากมาย
จนไม่จำเป็นต้องง้อความสุขที่ปลายทางอีกต่อไปก็เป็นได้
...สุขกาย สบายใจ นะคะ