ภาษาอีสาน : เป็นตาสิได้ป่นบ่

" คันได้กินปลาแล้ว อย่าลืมปูปะป่อย ลางเทื่อปูขาดข้อง ยังซิได้ป่นปู "

วันก่อนระหว่างเดินดูงานPickสินค้าอยู่นั้น น้องที่เป็นหัวหน้างานPack ซึ่งรองานส่วนนี้อยู่ก็เดินมาคุยด้วย พร้อมพูดว่า

"เป็นจั่งใด๋แล่วน้อ ออกของ เป็นตาสิได่้ป่นบ่"

ความหมายก็คือว่า น้องได่เข้ามาถามมาดูงานว่า ออกสินค้าได้มากน้อยแค่ไหน

ผู้เขียนสะดุดกับคำๆนี้ "เป็นตาสิได้ป่นบ่" ซึ่งผู้เขียนไม่ได้ยินมานานมากแล้ว

"เป็นตาสิได้ป่นบ่" ผู้เขียนไม่แนใจว่าเป็นคำพังเพยของอีสานหรือเปล่า แต่เป็นคำพูดเปรียบเปรยว่า ทำงานได้มากพอที่จะทำต่อได้มากน้อยแค่ไหน คล้ายจะเย้าแหย่ผู้ถูกถามนิดๆว่าทำงานไม่ได้มากพอ แต่ไม่ถึงกับเป็นคำถามที่เร่งรัดเร่งเร้าให้ทำงานเร็วๆขึ้น มากขึ้น

เปรียบเปรยว่าเหมือนคนหาปลาที่ไม่ค่อยจะมีโชค หาปลาไม่ได้มากพอที่จะนำไปแกง ไปต้ม แต่อย่างน้อย ก็น่าจะมีหวังได้พอที่จะนำไปทำ "ป่น"

"ป่นปลา" จึงเป็นอาหารง่ายๆสำหรับคนที่ไม่มีปลามากพอ เพียงได้ปลามาเล็กน้อย ตัวสองตัวก็สามารถนำมา ป่น กินกันได้อิ่มอร่อยทั้งครอบครัว

เป็นภูมิปัญญาของบรรพบุรุษอีสานที่ต่อสูุุุ้ดิ้นรนกับความแห้งแล้ง เมื่อได้ปลามามากกินไม่ทันก็หมักไว้เป็นปลาร้า เมื่อได้น้อยก็นำมาทำป่น

แต่ได้กินปลาก็ยังถือว่าโชคดี ยากแค้นกว่านั้นคงได้กินปู ดั่งคำผญ๋าอีสานที่ว่า

" คันได้กินปลาแล้ว อย่าลืมปูปะป่อย

ลางเทื่อปูขาดข้อง ยังซิได้ป่นปู "

ขอบคุณภาพจากdreamstime.com

..............

ขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติติดตามอ่าน

26 ธันวาคม 2556

พ.แจ่มจำรัส

เขียนใน GotoKnow โดย พ.แจ่มจำรัส
ใน ลมหายใจแห่งตัวตน

คำสำคัญ (Tags): #ป่นปลา#ป่นปู#ผญาอีสาน#คำพังเพยอีสาน

หมายเลขบันทึก: 557452เขียนเมื่อ 26 ธันวาคม 2013 21:47 น. ()แก้ไขเมื่อ 26 ธันวาคม 2013 21:47 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน