Thank you for a good time :)


การขอบคุณ ไม่ใช่เรื่องที่พูดยาก จงพูดให้ติดปาก แล้วจะชินไปเอง

ในชีวิตจริง... การที่คนเราจะมาคบหา รู้จักกัน ผูกมิตรกัน

เราต้องเริ่มจากคำว่า “สวัสดีและขอบคุณ” สองคำนี้จึงเป็นสิ่งที่จำเป็นเป็นอย่างมาก เพื่อเป็นการช่วยเสริมสร้างมิตรภาพ

ให้ชุ่มชื่นเหมือนราวกับรดน้ำพรวนดินเพื่อให้ต้นไม้งอกงาม

 

คำว่า “สวัสดีและขอบคุณ” เป็นการแสดงความรู้สึกที่ดี และยังเป็นการยกย่องให้ความสำคัญที่เรามีต่ออีกฝ่าย

 

สำหรับผมคำว่า “สวัสดีและขอบคุณ” เป็นคำที่ติดริมฝีปากอยู่ตลอดเวลา เพราะผมได้ทำงานพิเศษหลังเลิกเรียน..  

ในตำแหน่งพนักงานรับออเดอร์ ที่ร้านเบอร์เกอร์ชื่อดัง ซึ่งร้านนี้ตั้งอยู่ในย่านไนท์บาซ่า จังหวัดเชียงใหม่

อย่างที่รู้ ๆ กันอยู่ว่า ในย่านนี้มีแต่นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติที่มาแวะหาอาหาร เสื้อผ้า และของฝากต่าง ๆ

ถือว่าเป็นย่านทางเศรษฐกิจของจังหวัดเชียงใหม่เลยก็ว่าได้  

 

ซึ่งเหตุนี้จึงเป็นเหตุทำให้ผมต้องพูดคำว่า “สวัสดีและขอบคุณ” อยู่ตลอดเวลา

เพื่อเป็นการรักษาวัฒนธรรมของไทย และเอกลักษณ์ของความเป็นไทย 

เมื่อลูกค้าไม่ว่าชาวต่างชาติหรือคนไทยเข้ามาให้บริการในร้าน ผมก็กล่าวคำว่า  “สวัสดี” พร้อมกับยกมือไหว้ 

เมื่อลูกค้าส่งอาหาร หรือรับประทานอาหารเสร็จแล้ว ผมก็จะกล่าวคำว่า "ขอบคุณครับ"

 

ซึ่งในการทำงานด้านบริการเป็นงานที่ต้องแลกความกับความใจเย็น , เหมือนกับการที่จะไปเป็นครูในอนาคต

ทำให้ทุกวันนี้ผมจึงเลือกที่จะทำงานเสริม เพื่อเป็นการเก็บเกี่ยวประสบการณ์ในการใช้ชีวิตในสังคม

เพื่อที่จะได้นำประสบการณ์ที่ได้มา ไปใช้ในการสอน และเพื่อเป็นการฝึกความอดทนกับหน้าที่รับผิดชอบ

ในการเป็นครูในอนาคตอีกด้วย

 

--------------------------------------------------------------------------------------------------

 

ในวันนี้วันที่ 12/12/2013 ผมไม่ได้จะมาพูดขอบคุณลูกค้า เหมือนที่ทำงานทุกครั้ง แต่ครั้งนี้ผมจะมาเขียน

บันทึกขอขอบคุณเกี่ยวกับเรื่องราวต่าง ๆ และ บุคคลต่าง ๆ ที่อยากกล่าวคำขอบคุณ

 

# ขอบคุณคุณแรก คือ ขอขอบคุณบุคคลที่เป็นแม่ ที่ทำให้ผมได้ตื่นแต่เช้าเพื่อที่จะไปเรียนหนังสือ เพราะเสียงโทรศัพท์ที่เป็นแม่

ที่โทรมาปลุกเพื่อเรียกผมตื่น ^^ ซึ่งขอขอบคุณแม่เป็นอย่างมาก ที่โทรมาปลุกผม

เพราะเมื่อคืนผมได้ทำงานจนเลิกงานตี 1 กว่า

กว่าจะได้นอนก็ตี 2 แล้ว เพราะเหตุนี้แม่เลยคิดว่า ผมคงไม่ตื่นแน่ ๆ จึงโทรปลุกผม ขอบคุณมากที่รักและเป็นห่วง

และทำให้ผมมีกำลังใจในการไปเรียนหนังสือ 

 

 

# ขอบคุณครั้งที่สอง คือ ขอขอบคุณอาจารย์ประจำวิชา การสร้างสังคมชุมชนออนไลน์และเครือข่ายเพื่อการจัดการเรียนการสอน  

ที่ได้สอนให้ผมรู้จักกับการใช้สังคมออนไลน์ในทางการเรียนรู้ เพื่อที่จะได้นำความรู้นี้ไปใช้ในการจัดการเรียนการสอนในอนาคต

 

 

# ขอบคุณครั้งที่สาม คือ ขอขอบคุณ สมาชิก gotoknow

ทุกคนที่ได้เข้ามาเยี่ยมชม ให้ดอกไม้และเห็นความคิดเห็น

ในบันทึกแต่ละบันทึกของผม ขอบคุณมากที่ทำให้ผมเกิดการเรียนรู้ในมุมมองใหม่ ๆ 

 

 

# ขอบคุณครั้งที่สี่ คือ ขอขอบคุณ อ.แสงจันทร์ ที่ได้ตรวจเอกเทศให้กับผม และทำให้ผมได้รู้จุดบกพร่องของชิ้นงาน

เพื่อที่จะได้นำไปแก้ไข เพื่อให้เกิดความสมบูรณ์ในชิ้นงาน และเพื่อที่จะได้นำชิ้นงานนี้ไปวางบนห้องสมุด เพื่อให้ผู้อื่นได้เข้ามา

ศึกษาหาความรู้ต่อไป 

 

 

# ขอบคุณครั้งที่ห้า คือ ขอบคุณผู้ชายคนนั้นที่มีน้ำใจ มาช่วยเข็นรถไปส่งถึงร้านปะยางรถ เพราะเนื่องจากรถยางรวง

ระหว่างการไปทำงาน ขอบคุณในน้ำใจของคุณจริง ๆ แม้เราจะไม่รู้จักกันมาก่อนก็ตาม 

 

 

ขอบคุณครั้งที่หก คือ ขอขอบคุณหัวหน้าที่ทำงาน ที่เข้าใจว่ารถยางรวง และขอบคุณในน้ำใจที่จะมารับไปทำงาน 

และขอโทษที่ไปทำงานสาย :(

 

 

ขอบคุณครั้งที่เจ็ด คือ ขอขอบคุณเพื่อนร่วมงาน ที่อยู่ต่อรอจนมาเปลี่ยน แม้เลิกงานแล้ว ขอบคุณจริงที่ ๆ ในน้ำใจ 

ที่อยู่แทนรับลูกค้าให้ 

 

 

# ขอบคุณครั้งที่แปด คือ ขอบคุณลูกค้า ที่มาใช้บริการ ที่ได้มาใช้บริการแล้วได้รับรอยยิ้มแห่งความสูขกลับไป อนึ่งคือดีใจว่า

เราบริการท่านดีแล้ว และลูกค้าก็ได้รับความสุขจากเราไป 

 

 

# ขอบคุณครั้งที่เก้า คือ ขอบคุณคนพิเศษ ที่ได้นำข้าวกล่องและไอศกรีมมาให้ ตอนที่ทำงาน (กำลังหิวพอดี)

เพื่อที่เป็นการเสริมแรงกาย  และแรงใจในการทำงาน 

 

 

# ขอบคุณครั้งที่สิบ คือ ขอขอบคุณวันที่ 12/12/2013 ที่ทำให้ผมได้พบเจอกับเรื่องราวดี ในวันนี้ ...  

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------

 

 

วันนี้วันที่ 13/12/2013 วันนี้ผมไม่มีเรียน แต่ต้องไปทำงานตั้งแต่เช้า ><' 

 

# ขอบคุณครั้งที่หนึ่ง คือ ขอขอบคุณนาฬิกาปลุกไก่น้อย ที่ได้ปลุกผมตื่นไปทำงาน ทันเวลา 

 

ขอบคุณครั้งที่สอง คือ ขอขอบคุณเพื่อนสาว ที่ชื่อจริยา ปันแก้ว ที่ให้ฝากส่งงานของวิชา การสร้างสังคมชุมชนออนไลน์

และเครือข่ายเพื่อการจัดการเรียนการสอน เพราะเนื่องจากผมต้องรีบไปทำงาน ขอบคุณจริง ขอบคุณในน้ำใจ

 

# ขอบคุณครั้งที่สาม คือ ขอขอบคุณหมวกกันน๊อกที่ทำให้ป้องกันตำรวจ ที่ค่อยตรวจจับ และเพื่อความปลอยภันในการขับ ^U^

 

# ขอบคุณครั้งที่สี่ คือ ขอขอบคุณหัวหน้าที่ทำงาน ที่ชื่อพี่แอ็ด ที่เลี้ยงข้าวเที่ยง . ไก่ย่าง อร่อยมาก ๆ ขอบคุณจริง ๆ 

 

# ขอบคุณครั้งที่ห้า คือ ขอขอบคุณเพื่อนร่วมงาน ที่ยืนคุยด้วยเวลาไม่มีลูกค้า อยู่ช่วยเวลาลูกค้าเยอะ ขอบคุณน๊ะ 

 

# ขอบคุณครั้งที่หก คือ ขอขอบคุณแม่ที่โทรมาถามว่า กินข้าวเที่ยงหรือยัง ขอบคุณที่เป็นห่วง ขอบคุณรักนะ <3

 

ขอบคุณครั้งที่เจ็ด คือ ขอขอบคุณลุงที่โอนตังมาให้ ถึงแม้จะไม่ได้ขอ ขอบคุณมากที่เป็นห่วง รักท่าน

 

# ขอบคุณครั้งที่แปด คือ ขอขอบคุณพนักงานเซเว่นข้างร้าน ที่มีมิตรภาพที่ให้แลกชื้อนม กล่องละ 7 บาทเอง ,

เลยจัดมา 1 เคสเลย 555 ' 

 

ขอบคุณครั้งที่เก้า คือ ขอขอบคุณเพื่อน ที่ไปรับกลับหอ หลังเลิกงาน . 

 

# ขอบคุณครั้งที่สิบ คือ ขอขอบคุณข้าวที่ชาวนาปลูก และกับข้าวที่แสนอร่อย ที่ทำให้ผมหายหิว , และอิ่มอยู่ท้อง

เพื่อให้มีกำลังใจในการทำงาน และการเรียน 

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------

 

 

วันที่ 14/12/2013 ; วันนี้ผมได้ตีห้า เพราะผมเข้างานหกโมงเช้า ,

# ขอบคุณครั้งที่หนึ่ง คือ ขอขอบคุณนาฬิกาไก่น้อย ที่ค่อยปลลุกผมตื่น

# ขอบคุณครั้งที่สอง คือ ขอขอบคุณมอเตอร์ไซค์คันน้อย ที่ค่อยเป็นพาหนะในการไปทำงาน 

# ขอบคุณครั้งที่สาม คือ ขอขอบคุณเสื้อกันหนาว ตัวโปรด ที่ค่อยให้ความอบอุ่นระหว่างเดินทาง

# ขอบคุณครั้งที่สี่ คือ ขอขอบคุณป้าแก้ว (ป้าข้างร้าน) ที่ทำข้าวให้กิน , 

# ขอบคุณครั้งที่ห้า คือ ขอขอบคุณแม่ ที่มารับกลับบ้าน ^^

# ขอบคุณครั้งที่หก คือ ขอขอบคุณแม่ที่ทำกับข้าวให้กิน กับข้าวแม่เป็นอาหารที่อร่ยที่สุด

# ขอบคุณครั้งที่เจ็ด คือ ขอขอบคุณที่นอนอุ่น ๆ ที่ได้นอนกับแม่ 

# ขอบคุณครั้งที่แปด คือ ขอขอบคุณปากกา และกระดาษ ที่ได้จดบันทึกขอบคุณลงในกระดาษ * เพราะที่บ้านไม่มีคอม 

# ขอบคุณครั้งที่เก้า คือ ขอขอบคุณคำว่าฝันดี จากคน..พิเศษ 

# ขอบคุณครั้งที่สิบ คือ ขอขอบคุณอ้อมกอดขอแม่ ที่อบอุ่น

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------

 

วันที่ 15/12/2013 ; วันนี้ผมได้นอนเต็มอิ่ม ตื่นเที่ยง , เพราะนาน ๆ จะได้หยุดพักผ่อนและนอนที่บ้าน อย่างมีความสุข

ขอบคุณครั้งที่หนึ่ง คือ ขอบคุณที่นอน ที่อบอุ่นที่ให้นอนตื่นสาย ๆ 

# ขอบคุณครั้งที่สอง คือ ขอบคุณแม่ ที่ไม่ปลุกผมตื่น  

# ขอบคุณครั้งที่สาม คือ ขอบคุณ อาหารที่แม่ทำ ตื่นมาก็มีอะไรกิน  

# ขอบคุณครั้งที่สี่ คือ ขอบคุณทีวี เครื่องเก่าที่ไว้ให้ดูแก้เบื่อ  

# ขอบคุณครั้งที่ห้า คือ ขอบคุณ แม่ที่มาส่งกลับหอ  

# ขอบคุณครั้งที่หก คือ ขอบคุณหัวหน้า ที่ไม่เรียกไปทำงาน , 555  

ขอบคุณครั้งที่เจ็ด คือ ขอบคุณโทรศัพท์ที่ทำให้หายเป็นห่วง ว่าแม่จะถึงบ้านหรือยัง ? 

# ขอบคุณครั้งที่แปด คือ ขอบคุณตุ๊กตา ที่นอนข้าง ๆ เวลาเหงา 

# ขอบคุณครั้งที่เก้า คือ ขอบคุณ เพื่อน ที่โทรมาหา .. คง คิดถึง 

# ขอบคุณครั้งที่สิบ คือ ขอบคุณพระพุทธรูป บนหัวเตียงที่ให้ได้กราบไว้ขอพรให้บิดามารดาก่อนนอน 

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------

 

วันที่ 16/12/2013 ; วันนี้จันทร์ ตื่นไปเรียนแต่เช้า  ,

 ขอบคุณครั้งที่หนึ่ง คือ ขอบคุณเรื่องราวของดีของเมื่อวานที่ทำให้ผม นอนหลับฝันดี 

 ขอบคุณครั้งที่สอง คือ ขอบคุณขนมและนม ที่ทำให้ผมกินรองเท้า พอหายหิวก่อนไปเรียน

 # ขอบคุณครั้งที่สาม คือ ขอบคุณเพื่อน ที่มารับตลอด ๆ 

 # ขอบคุณครั้งที่สี่ คือ ขอบคุณอาจารย์ ที่คอยส่งสอนและฝึกให้เราทำในสิ่งที่ไม่เคยทำ 

 # ขอบคุณครั้งที่ห้า คือ ขอบคุณอาหารในโรงอาหาร ที่อร่อย ๆ ราคาประหยัด 

 ขอบคุณครั้งที่หก คือ ขอบคุณโน๊ตบุ๊ค ที่เอาไปไว้สอบเขียนเว็บ จนได้คะแนนเต็ม

 ขอบคุณครั้งที่เจ็ด คือ ขอบคุณข้อมูลเนื้อหา จากเพื่อน ๆ ก่อนเข้าสอบ 

 ขอบคุณครั้งที่แปด คือ ขอบคุณคนพิเศษ ที่รอกินข้าวเย็นด้วย

 # ขอบคุณครั้งที่เก้า คือ ขอบคุณไฟฟ้า ที่มีไว้ให้ใช้ทำการบ้าน พิมพ์งาน .เพราะไฟหอกับ แล้วกว่าจะมานาน ๆ มาก

 # ขอบคุณครั้งที่สิบ คือ ขอบคุณเรื่องราวดี ๆ สำหรับวันนี้ .. ฝันดีครับ 

  

-----------------------------------------------------------------------------------------------

 

วันที่ 17/12/2013 ; วันนี้ผมได้ตีห้า เพราะผมเข้างานหกโมงเช้า ,

 ขอบคุณครั้งที่หนึ่ง คือ ขอบคุณเสียงนาฬิกาปลุก ที่ค่อยปลุกตื่น 

 # ขอบคุณครั้งที่สอง คือ ขอบคุณเพื่อนโอ๋ ที่โทรมาบอกว่าอาจารย์ไม่สอน 

 # ขอบคุณครั้งที่สาม คือ ขอบคุณเพื่อนหมิว ที่มารับไปส่งงานที่มอ

 # ขอบคุณครั้งที่สี่ คือ ขอบคุณอาหารมื้อแรกของวัน ส้มตำ ไก่ย่าง , อร่อยมาก ๆ

 # ขอบคุณครั้งที่ห้า คือ ขอบคุณอาจารย์สุวินัย ที่ค่อยให้คำแนะนำในการทำนวัตกรรมการศึกษา

# ขอบคุณครั้งที่หก คือ ขอบคุณเพื่อนร่วม กลุ่มที่ากันไปหานวัตกรรมใหม่ ๆ ภายนอก และช่วยกันคิดและอายด้วย ๆ กัน 

 ขอบคุณครั้งที่เจ็ด คือ ขอบคุณห้องสมุด ที่มีหนังสือเนื้อหา ที่ดีเกี่ยวกับนวัตกรรม

 # ขอบคุณครั้งที่แปด คือ ขอบคุณที่ทำงาน ที่จัดตารางงานให้ ไม่ตรงกับเวลาเรียน

 # ขอบคุณครั้งที่เก้า คือ ขอบคุณหัวหน้าที่พาไปชื้อ ถุงเท้าถุงมือ อุ่น ๆ เอาไว้ขับรด

 # ขอบคุณครั้งที่สิบ คือ ขอบคุณแม่ ที่โทรหากันและกันตลอด คิดถึงแม่นะ 

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------

 

วันที่ 18/12/2013 ; ,

 ขอบคุณครั้งที่หนึ่ง คือ ขอบคุณเพื่อนที่มารับไป มอไปสอบสอน

 ขอบคุณครั้งที่สอง คือ ขอบคุณอาจารย์แสงจันทร์ ที่ปล่อยเร็วให้มีเวลาในการกลับมาอ่านหนังสือ

 ขอบคุณครั้งที่สาม คือ ขอบคุณเพื่อนออย ที่ส่งเนื้อหาข้อสอบมาแลกเปลี่ยนกัน 

 # ขอบคุณครั้งที่สี่ คือ ขอบคุณเพื่อนต่อ ที่ไปทำงานแทน วันนี้ขอหยุดอ่านหนังสือ

 # ขอบคุณครั้งที่ห้า คือ ขอบคุณหัวหน้า ที่ให้ต่อทำงานแทนได้

 ขอบคุณครั้งที่หก คือ ขอบคุณหนังสือ ที่อ่านจนทำให้สอบได้

 # ขอบคุณครั้งที่เจ็ด คือ ขอบคุณขนม ที่มีไว้ให้กินตอนเครียด

 # ขอบคุณครั้งที่แปด คือ ขอบคุณเครืองอาบน้ำอุ่น ที่ทำน้ำอุ่น ๆ ไว้ให้อาบ , อากาศเย็นมาก

 # ขอบคุณครั้งที่เก้า คือ ขอบคุณถุงเท้า ที่มีไว้ใส่นอน ให้ความอบอุ่น

 # ขอบคุณครั้งที่สิบ คือ ขอบคุณยา ที่กินรักษาน้ำหมูก 

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------

 

Thank you for the good times to make it a happiness 
experience is a perfect day.

 

 

 



ความเห็น (12)

สวัสดีค่ะ คุณ พงศ์พันธ์ ปัญญาแก้ว

ขอบคุณทุกครั้งแบบนี้ดีมากค่ะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีครับ คุณ อรทัย พงษ์ปิยะมิตร

ขอบคุณครับที่มาเยี่ยมชมอ่าน บันทึกของผม

ขอบคุณมากครับ ^^

สวัสดีค่ะ คุณ พงศ์พันธ์ ปัญญาแก้ว

คำกล่าวขอบคุณต่อบุพการีของคุณมีค่ามากค่ะ ชื่นชมจริงๆ

ขอบคุณมากๆ ^0^

สวัสดีครับ คุณ รัตนา อินต๊ะเสน

ขอบคุณครับที่มาเยี่ยมชมอ่านบันทึกของผม

ขอบคุณมากครับ ^^

เสพออกซิเจนแล้วขอบคุณ

แท้จริง ชีวิตที่ละเอียด ระดับเซลล์ยั้น เสพออกซิเจนเพื่อการดำรงความอยู่รอด ทุกๆวินาที

การเสพออกซิเจนแล้วหากยังไม่พบเจ้าของ ที่อ้างอย่างมีเอกสารสิทธิ์ว่าเป็นเจ้าของ ผู้สร้าง ผู้มอบ ให้มนุษยชาตินั้น

แม้ยังไม่พบเจ้าของผู้นั้น สามารถ ขอบคุณ และ กตัญญูตอบต่อ ได้หรือไม่ หรือต้องเรียกตัวออกมาพบก่อน ค่อยขอบคุณ

หากวามัญสำนึกนั้น ช่วยเหลือเราอยู่มาตลอด ในการเลือกการกระทำสิ่งใดใด ที่ปกป้องความเสียชื่อเสียงของพ่อแม่เราอยู่

เราไม่เคยพบ หรือ เรียกสามัญสำนึกออกมาพบเราได้เลย เราจะห้ามกตัญญู ต่อสามัญสำนึกเราไหมล่ะ มีอีกหลายสิ่งที่เราเรียกมาพบมิได้ แต่สิ่งนั้น มีส่วนจรรโลง เรามาตลอด เราจะห้ามกตัญญู ต่อสิ่งนั้นกันหรือ และ หากสิ่งนั้นเป็นสิ่งที่บุคคล หรือมหาบุรุษ ผู้พูดแต่สิ่งมิไร้สาระนั้น ยังไม่พูด แล้วเราด่วนเหมาว่า มันคือวลีที่ไร้สาระล่ะก็ แสดงว่า เรากำลังกล่าวหาว่า มหาบุรุษนั้น พกพาสิ่งไร้สาระไปกับตัวเสมอหรือไร

พระพุทธเจ้า มิได้พูดวลี อัลลอฮ์ มากมายนัก เพราะอะไร เพราะ ญาณวิสัย กับพยานและ หลักฐาน ยังไม่มีนั่นเอง เดี๋ยวท่านจะถูกกล่าวหา และ ผู้ถูกกล่าวหา อดฟังธรรม ฟังสารตั้งต้นที่มนุษย์จะกตัญญูได้

วันนี้ ใครไม่รู้จัก อัลลอฮ์ ที่มีหลักฐาน และ พยานว่า อัลลอฮ์ สร้างและ มอบอำนาจ สิ่งจรรโลง ให้กับมนุษย์ สัตว์ สิ่งของ เหตุการณ์ คลื่นลม ชั้นฟ้า น้ำ ดิน แสงแดด ทุกๆสิ่งที่เราเสพ

สมควร กตัญญูไปพลางๆ หรือ ปิดกั้นปฎิเสธถึงเนรคุณไปพลางๆเล่า อย่าฝึกให้ยิต ติดเนรคุณไปพลางๆเลย จงกตัญญูขอบคุณไปพลางๆ

สวัสดีค่ะ คุณพงศ์พันธ์ ปัญญาแก้ว

ขอบคุณแค่ครั้งเดียวก็สุขใจแล้ว

ขอบคุณมากนะคะสำหรับเรื่องราวดีดี

สวัสดี ครับ พงศ์พันธ์ ปัญญาแก้ว
เป็นเรื่องราวที่น่าสนใจเป็นอย่างมาก
ขอบคุรมากครับ

สวัสดีครับ คุณ พงศ์พันธ์ ปัญญาแก้ว

เป็นเรื่องราวที่ดีมากครับ

ขอบคุณครับ

สวัสดีครับ คุณ ชวกร ไชยสิทธิ์

ขอบคุณครับที่มาเยี่ยมชมอ่านบันทึกของผม

ขอบคุณมากครับ ^^

สวัสดีครับ คุณ สาโรจน์ ตาหน้อย

ขอบคุณครับที่มาเยี่ยมชมอ่านบันทึกของผม

ขอบคุณมากครับ ^^

สวัสดีครับ คุณ สุภรัตน์ รัตนงาม

ขอบคุณครับที่มาเยี่ยมชมอ่านบันทึกของผม

ขอบคุณมากครับ ^^

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท