สับสน...
@ เสาะแสวงหาความเชื่อ อันใดเล่า
ในเมื่อหลงความเขลา มัวเมา
เห็นเปลือกเป็นแก่นสาร เคลือบแคลง
ถลำลึกสู่ความว่างเปล่า หวาดกลัวผจญ
@ อัตตาตนคอยกั้นขวาง มืดสนิท
การเดินทางแห่งชีวิต ขวากหนาม
หมอกปกคลุมจิตใจตน แม้นมั่น
ระหว่างทางฉุกคิดตั้งคำถาม ? ต่อฟ้าเบื้องบน...
@ ความเป็นคนถือกำเนิด มีชีวิต
เป่าประกาศเรียกร้องสิทธิ์ เท่าเทียม
ทุกแห่งหนพื้นอณู ว่างเว้น
กระแสหลากความเชื่อพร้อมเตรียม เผื่อใจไว้
@ ความเป็นไปในสายธาร แห่งความจริง
เหมือนเบ้าหลอมรวมสรรพสิ่ง พรั่งพร้อม
แม้นหวาดกลัวหวาดหวั่นไหว เดินทาง
เสาะแสวงหาตีฝ่าวงล้อม มืดมิดอนันตกาล
@ หลากหลายด้านความคิด ปกคลุมทั่ว
หวาดประหวั่นพรั่นพรึงกลัว ใจตน
จิตตกอดีต...อนาคต หลอกหลอน
ส่งผลปัจจุบันสับสน เส้นทางเดินทิศใด...?
ความเห็น (5)
เข้าบรรยากาศการต่อสู้เพื่อประเทศไทย ชอบและขอบคุณมากครับผม
ครับ
รู้สึก สับสน..จริง
เช่นกัน สับสน ..จริงหนอ
...บทกลอนที่บรรยาย...สภาพสังคมปัจจุบันได้ดีมากนะคะ...สับสนเหมือนกัน...แต่ก็พยายามตั้งสติค่ะ
สับสนเหมือนกันว่ารัฐบาลยื้อเวลาทำไมในเมื่อกล่าวว่าสภาประชาชนไม่มีกฎหมายรองรับแต่พ.ร.บ.นิรโทษกลับคิดมีได้