ที่แท้จริง
การมีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ
ในยามที่ก่อเกิด เจ็บปวดย่อมรู้สึกสัมผัส
วิญญานด้านในร้องระบมเสียงสะพัด
แสนสาหัส ร้าวระบมยากข่มใจ
รู้แท้รู้แจ้งว่าใครหนอที่เจ็บป
ที่รวดร้าวแทนเราคือใครหนอ
มิใช่ใครจริงแท้คือแม่พ่อ
เฝ้ารั้งรอถามไถ่เราทุกคืนวัน
หมายเลขบันทึก: 552812เขียนเมื่อ 7 พฤศจิกายน 2013 16:07 น. ()แก้ไขเมื่อ 7 พฤศจิกายน 2013 16:07 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (3)
มิใช่ใครจริงแท้คือแม่พ่อ
เฝ้ารั้งรอถามไถ่เราทุกคืนวัน
เห็นด้วยอย่างยิ่งจ้า
กตัญญูเสีย
จงกตัญญูต่อ ผู้จัด ผู้เลือกมดลูกแม่ตนนี้ให้กับเรา อย่าเพิ่งรีบปฎเสธเนรคุณ เพราะเราได้ประโยชน์ คือ กรรมฝ่ายดี เพราะเรามีความสุขในมดลูกของแม่คนนี้ทุกๆคน หากเป็นชาติที่1 ก็คือกรรมดี ที่จัดให้เราในชุดแรกเลย
นั่นไง กตัญญูไปพลางๆ อย่าเพิ่งรีบไปปฎิเสธ และ เนรคุณ
ครับผม ^______________________^