เรื่องเล่าในงานสวดพระอภิธรรม..เรื่องกำแพงพูดได้
หลังฟังสวดพระอภิธรรมจบแล้ว
ชายข้างกายก็หันมามองด้วยสีหน้ายิ้มๆและถามว่า
เคยได้ยินเรื่องขำๆของหมอในโรงพยาบาลบ้างไหม
ฉันพยักหน้าด้วยอาการเพลีย เพราะเคยได้ยินเรื่องขำๆของหมอมาเยอะเหมือนกัน
แต่ก็ลางเลือนไปจากความทรงจำรู้แต่ว่าเคยขำมาก
แต่ ณ เวลานี้กลับไม่รู้สึกขำแม้พยายามนึกทบทวนก็ตาม
แต่ก็ได้ลากเก้าอี้ล้อมวงฟังไปกับญาติๆที่รายล้อมโดยเฉพาะเด็กหลานๆ
และรุ่นอาวุโส ส่วนวัยกลางคนเขาพากัน ยกนั่น ขยับนี้
โดยไม่มีเสียงสั่งการใดๆ ทุกอย่างเป็นไปเองโดยอัตโนมัติของผู้เข้าใจงาน รู้งานกันทุกคน
จึงช่วยเสริมให้งานอื่นๆที่เกี่ยวข้องนั้นเสร็จเร็ว
ที่วัดธรรมิการาม พระอารามหลวงของจังหวัดประจวบฯสวดเพียงจบเดียว แต่เริ่มเวลา 20.00 น.
นิทานในงานสวดคืนที่ 3 เกิดขึ้นในโรงพยาบาลดีๆโรงพยาบาลหนึ่ง เสียงคนข้างกายดังขึ้น
ทุกๆเช้าก่อนเวลาที่แพทย์ใหญ่จะเดินทางมาถึงโรงพยาบาล
จะมีชายวัยกลางคน ผู้หนึ่งมายืนอิงแนบชิดกำแพงตึกด้านหนึ่งของโรงพยาบาล
ตรงทางที่แพทย์ใหญ่จะต้องเดินผ่านไปยังห้องพักผู้อำนวยการทุกวัน
ท่าทีของชายคนนี้คือการยืนเอาหูแนบกับกำแพงและทำท่าคล้ายกำลังฟังเรื่องราวใดอย่างตั้งใจมากๆ
แรกๆพยาบาลเวรก็จะสงสัย และต่างตั้งสันนิษฐานว่าเขาสติไม่ดี
แต่เมื่อสังเกตแล้วไม่มีอันตรายกับใคร ทุกคนในโรงพยาบาลก็ดูจะไม่สนใจ
อาจเนื่องจากมีผู้ป่วยมารับการรักษามาก จนไม่มีใครสนใจชายผู้นี้
เขาไม่ทำตัวเกะกะการทำงานของเจ้าหน้าที่ แต่กลับแสดงอาการเอื้อเฟื้อเพื่อนผู้ป่วยด้วยกัน
ก็เป็นเช่นนี้ราวๆ 1 เดือนเต็ม วันหนึ่งผู้อำนวยการเดินผ่านเขาไป แล้วหยุดชะงัก หันกลับมามองเขา
ชายผู้นี้ก็ยังคงตั้งอกตั้งใจเอาหูแนบกำแพงนิ่งอย่างตั้งใจ
ผู้อำนวยการหันหลังเดินลับเข้าห้องไป
ชายผู้นี้ก็ยังคงยืนนิ่งในท่าเดิม
ผู้อำนวยการเดินออกมาแง้มประตูห้องแล้วตัดสินใจเดินตรงมาที่ชายผู้นี้
แต่เขายังไม่มีทีท่าว่าจะสนใจผู้มาเยือน กลับแนบใบหูให้ชิดติดกับกำแพงมากยิ่งขึ้น
ผู้อำนวยการโรงพยาบาลตัดสินใจเผชิญหน้ากับเขาและเอาหูแนบไปที่กำแพงนั้น
แล้วขยับเปลี่ยนท่าจากเอาหูซ้ายฟังมาเป็นเอาหูขวาแนบกำแแพงฟัง
ผู้อำนวยการโรงพยาบาลพยายายามแนบชิดใบหูให้ติดกับกำแพงให้มากที่สุด
ทันใดนั้นท่านก็ได้ยินเสียงพูดเบาๆดังขึ้นว่า"ท่านผู้อำนวยการเชื่อด้วยใช่ไหมครับ.....ว่ากำแพงมันพูดได้"
ความเห็น (4)
เสียง เดินทางได้ดี ใน ของแข็ง
ก็เท่านั้นแหละ อย่าไปลบหลู่คำโบราณเลย
ยังไม่ค่อยเข้าใจครับ...........
หมายถึงความอยากรู้อยากเห็น .............. หรือ ความเชื่อ ที่เกิดจาก ความสงสัย หรืออะไรครับ?
ขอบคุณค่ะ
 |
Vit |
ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยมและลปรรค่ะ อ.
 |
วิชญธรรม |
เมื่อกล่าวคำดังกล่าวแล้ว
ชายผู้นั้นจึงหัวเราะและหันหน้ามาทำความเคารพท่านผู้อำนวยการแล้วพูดว่า
"ขอบคุณครับท่าน......ผมนึกแล้วว่าสักวันหนึ่งท่านต้องทำแบบผมได้"
หลังจากนั้นไม่มีใครได้เจอชายผู้นี้มารับการรักษาอีกเลยตราบจนวันนี้
ขอบคุณค่ะ