รับขวัญใบไม้... (กวีนิพนธ์สร้างสรรค์ชุด...บันทึกแห่งดวงหทัย...ศิวกานท์ ปทุมสูติ)
รับขวัญใบไม้
♣ ♣ ♣
เธอคือใบไม้ที่หายหน้า จากพาราร้าวรานเมื่อวันก่อน
ไปสู่ป่าเขาที่ร้าวรอน จึงรู้โลกละครของใบไม้
รู้ความจริงสิ่งหนึ่งของเลือดเนื้อ ว่าการเกิดการเกื้อเอื้ออาศัย
ควรยืนหยัดอยู่ ณ จุดใด อะไรคือคุณค่าพฤกษาชน
วันนี้...ใบไม้ได้กลับมา เล่านิยายแสวงหาว่าร้าวหม่น
สิ่งที่หาคว้าไขว่...ไกลตน แท้อยู่แค่คืบกมลมิไกลเลย
ดูเถิดใบไม้อีกหลายล้าน ตำนานย่านชีวิตมิ่งมิตรเอ๋ย
เคยสร้างสรรค์สรรค์สร้างเหมือนอย่างเคย ผลิเผยใบใหม่จงไพบูลย์
รับขวัญใบไม้ที่ไหวพลิ้ว โอ้ขวัญลิ่วปลิวไปใช่หายสูญ
กลับมาป่าแก้วมาเกื้อกูล สำนึกจรูญแนบแน่นกับแผ่นดิน
ฤดูหนาว ๒๕๓๒
ศิวกานท์ ปทุมสูติ
ขอขอบคุณ หนังสือดี...กวีนิพนธ์สร้างสรรค์
ชุด...บันทึกแห่งดวงหทัย
รวมบทกวีบันทึกแก่นเนื้อหทัยใหม่ลออ
.......
รับขวัญดอกไม้
จากวันนั้นถึงวันนี้ที่ลี้ลับ เงี่ยสดับเสียงหัวใจคล้ายสูญสิ้น
ลมหนาวแว่วปลิดหวังซบแผ่นดิน ดั่งดวงจินต์รานยับกับรอยร้าว
ศรอัตตาพายอกอกแสยง ร่อนตะแบงสะบัดบ้าพาเหน็บหนาว
ทะยานอยากเกี่ยวเดือนกอบหมู่ดาว โลกสีเทาทึมทับให้จับทรวง
อ่อนระโหยโรยแรงแข่งกับฝัน คืนและวันผ่านเลยละเลยล่วง
ย้อนรอยทางทวนทางกี่ทางลวง กว่าขวัญคืนสู่สรวงแทบร่วงลา...
ขวัญเอ๋ยขวัญคืนบ้าน ณ วันนี้ กี่ร้ายดีกี่ร้อนหนาวกี่อ่อนล้า
ร้อยเป็นบทเรียนจริงสอนชีวา เป็นตำนานคนกล้าเพียงฝ่าฝัน...
ปลายฝน ต้นหนาว ณ บ้านทุ่ง
๓๐ ตุลาคม ๒๕๕๖
ความเห็น (4)
เพราะมากค่ะ ชอบจัง
เล่มบางๆ พิมพ์ใหม่หรือยังไม่ทราบนะคะ
เล่มที่ได้มา... พิมพ์ครั้งที่ ๒ เมื่อปี ๒๕๔๐ ราคา ๕๐ บาท!
ขอบคุณมากค่ะคุณอุ้ม ถาวร
....
ชอบบทนี้มากๆค่ะ
ฝากคุณอุ้มต่อนะคะ
...
"มีความหวาน ความหวัง... ที่ยังรอ"
♣ ♣ ♥ ♠ ♥ ♣ ♣
บนถนนสายนั้น...ฉันได้พบ ความกระทบกระแทกแตกร้าวแก้ว
กล่นกระจายความคิดทิฐิแนว ทั้งเพริสแพร้วศรัทธาและพร่ามัว
บนถนนสายนั้น...ฉันได้ถาม ถึงความดีความงามและความชั่ว
ซึ่งได้รับคำตอบอยู่รอบตัว เป็นเสียงรัวเสียงร่ำเป็นกำไร
บนถนนสายนั้น...ฉันได้รู้ รสแห่งการต่อสู้ของยุคสมัย
รู้ว่าการพ่ายแพ้แก่ใครใคร แท้คือความสุขใจคือชัยชนะ
บนถนนสายนั้น...ฉันได้รัก ได้ฟูมฟักวิญญาณอันอมตะ
ได้มิตรสหายร่วมมรรคารยะ ต้านปะทะแรงกระแทกกระทั้นทบ
บนถนนสายนี้...ที่ดั้นด้น จากถนนสายนั้น...มาบรรจบ
มิติความว่างเปล่าในเพราภพ ความสงบเรียบง่ายหลายประการ
ดีใจที่ได้พบเธอผู้สร้าง ผู้กรุยทางหลายสายมาผสาน
ทุกทุกทอดเท้าก้าวผ่านร้าวราน มีความหวานความหวัง...ที่ยังรอ
ฤดูฝน ๒๕๓๒
สวัสดีค่ะพี่ตะวันดิน
- แวะมาหาเพราะคิดถึงซึ้งดวงจิต
- ปิยะมิตรตะวันดินถวิลถึง
- นานแค่ไหนดวงใจยังคะนึง
- สุดซาบซึ้งมิตรไมรีมีให้กัน.....คิดถึงพี่ตะวันมากนะคะ
สวัสดีค่ะคุณยาย 
มนัสดา
โอ้...น้องนาง...บ้านนา...ที่คิดถึง :)
ยังตราตรึงซึ้งใจในความหลัง
ห่างหายไปแสนนานคิดถึงจัง
ขอไปเยี่ยมน้องนางฯ ณ บัดนี้... :)
ขอบคุณมากค่ะ