ประสบการณ์เป็น"ครู"32 ปี
มองคน มองจากข้างในสู่ข้างนอก กว่าจะรู้ต้องอาศัยเวลา หลักง่ายที่สุด ดูคนเวลาที่โกธร
ดูเวลาที่คนเสียผลประโยชน์และได้ประโยชน์ ดูเวลาตกทุกข์ได้ยาก จะเห็นนิสัยแท้จริงของคนนั้นคนส่วนใหญ่มักเป็นเช่นนี้ เมื่อครองและมองตนออกแล้วมีหลักการคือ
-ต้องฝึกจิตของตนให้ใฝ่ดี ลดกิเลสให้น้อยลง ความสุขเกิดแน่นอนเมื่อจิตเป็นอิสระเหนือกระแสโลกจะเป็นที่มาของปัญญา สามารถเผชิญกับสถานการณ์ต่างๆได้อย่างมีสติ ไม่บีบคั้นจิต มีแต่ความสนุกเต้นไปกับดนตรีชีวิตอย่างร่าเริง และยึดหลักสัปปุริสธรรม7 คือธรรมสำหรับคนดี ได้แก่ ความเป็นผู้รู้จักเหตุ รู้จักผล รู้จักตน รู้จักประมาณ รู้จักกาล รู้จักประชุมชน รู้จักเลือกคบคน ต้องรู้จักให้และรู้จักรับตามสถานการณ์
-รู้และเข้าใจอย่างถูกต้องในเรื่องตนเอง ผู้อื่น สิ่งแวดล้อม ใช้กระบวนการคิดให้ถูกต้อง
-การประพฤติปฏิบัติ ต่อตนเองและผู้อื่นใช้กระบวนการฝึกให้มีจริยธรรมศีลธรรม
ฝึกปฏิบัติมากๆจนกลายเป็นนิสัย มีความประพฤติถูกต้องเหมาะสม จิตใจมั่นคงใฝ่ดี รู้และเข้าใจใช้ความรู้ให้ถูกต้อง ทำให้เป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ มีฐานของชีวิตดี กลายเป็นอัตลักษณ์ของตนเป็นบุคคลมาตรฐานในสังคมเป็นที่ยอมรับนับถือและเป็นแบบอย่างของคนในสังคม
สิ่งที่เขียนมาเป็นแนวทางหนึ่งที่ค้นพบปฏิบัติแล้วเกิดผลดีต่อตนเองและคนรอบข้างใช้ได้กับทุกสังคม และนำสู่ตัวนักเรียนให้ปฏิบัติเพื่อการดำรงชีวิตบนพื้นฐานแห่งคุณธรรม เป็นสังคมแห่งความสงบสุขอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุข
ขอบคุณบันทึกเตือนสตินะคะ
เป็นบันทึกที่ดีมีประโยชน์นะคะ...ขอบคุณค่ะ